حسن رضایی: حاشیه‌های پزشکی کشور این روزها کم نیست؛ از اعتراضات گسترده به انتخابات سازمان نظام پزشکی گرفته تا دعواهای گسترده حقیقی و مجازی بر سر ژن‌های خوب و بد! پخش کلیپ‌های نو به نو و حیرت‌آور از قصورهای پزشکی در فضای مجازی هم که انگار تمامی ندارد. بعضاً پزشکان خود نیز درگیر قصور پزشکی همکاران خود شده، جان به جان‌آفرین تسلیم می‌کنند. در همین فضا، وزیر محترم بهداشت چندی پیش با حضور در برنامه نگاه یک گفته است: «از اینکه بخشی از برنامه شبکه 2، این برنامه در حاشیه پزشکی را هم الحمدلله جمع کردند، تشکر می‌کنم. چون آن برنامه هم یک سیاهنمایی بود عمدتا از کارهایی که در بخش پزشکی انجام می‌شد. امیدوارم به شکل دیگری باز ظهور و بروز پیدا نکند. یعنی از در می‌گوییم بروید بیرون، از پنجره دوباره نیایند داخل».
بین سیاهنمایی و انتقاد البته مرز مشخصی وجود دارد که بینندگان بخش حاشیه‌های پزشکی خبر 20:30، شاید بهتر از هرکسی توانایی قضاوت درباره آن را داشته باشند. اگر صداوسیما واقعاً قصد سیاهنمایی عملکرد مسؤولان هر بخش از کشور را داشته باشد، دلیلی برای دفاع از آن نیست. با این حال شاید بهتر آن بود که وزیر محترم از حذف یکسره این برنامه انتقادی و طناز دفاع نمی‌کرد. تاکید بر مخالفت جناب ایشان با هر برنامه مشابه دیگری که احتمالا بخواهد از پنجره داخل بیاید البته دیگر نوبر است. گویی جناب وزیر می‌خواهد به جامعه بگوید دهان‌تان را ببندید تا من هم ریاست‌تان را بپذیرم! حاشیه‌های اطراف قاضی‌زاده چند ماهی هست که بیشتر به چشم می‌آید. در حالی که پیش از این، حتی در رسانه‌های منتقد دولت، از وی به عنوان وزیری پرکار و بی‌حاشیه نام برده می‌شد؛ علت چیست؟ مرور حافظه تاریخی من می‌گوید همه چیز از حضور آقای وزیر در یک برنامه تلویزیونی شروع شد.
آنجا که ابتدا با حضور هر منتقدی در برنامه مذکور مخالفت کرد و پس از حضور یک تنه در برنامه نیز در برابر مستندات ارائه شده توسط مجری، با حمله بی‌سابقه به او روی آنتن زنده، وی و همکارانش را به برنامه‌ریزی هدفمند برای تخریب وزارت بهداشت و طرح‌هایش متهم کرد.
از آن روز تا حالا دیگر نه خبر از دستورالعمل دقیقی برای تعیین حد و حدود انتقاد از جناب وزیر شد و نه دیگر جناب ایشان منتقدان را واجد شعور کافی برای اظهارنظر در برابر خود یافت. نتیجه این شد که چندی بعد، فرماندار بدره به دلیل عدم اطاعت چند ثانیه‌ای‌اش از دستور وزیر، از جناب‌شان شنید: «شما نماینده مردم هستی یا نماینده دولت؟ اگر گذاشتم یک روز دیگر بمانی اینجا، بی‌شعور!» جناب فرماندار البته به یک روز نرسیده، در تماس تلفنی دکتر، بابت مکدر کردن خاطر عزیز وزیر، عذرخواهی کرد.
جناب قاضی‌زاده اما تازه روی دور افتاده بود. ایستگاه بعدی، نوبت پرداخت حساب سرداران حرم بود! آنجا که در یک سخنرانی عمومی اظهار داشت: «یکی سردار علم بوده، نوحه می‌خواند و رئیس‌جمهور و مسؤولان را زیر سوال می‌برد؛ دیگری می‌شود سردار حرم و در همه حوزه‌ها اظهارنظر می‌کند؛ یکی نیز سردار قلم بوده و در همه حوزه‌ها حرف دارد». وزیر بهداشت در ایستگاه بعدی، حساب روزنامه‌نگاران را رسید و خطاب به خبرنگار روزنامه قدس گفت: «شما مگر مزدورید؟ هر چرتی را که به شما می‌دهند نباید بپرسید!» با این حال خاطر جناب وزیر باز هم آرام نشد و مکدر ماند. تا اینکه همین چند روز قبل در پاسخ به سوال یکی از همان خبرنگاران معلوم‌الحال درباره احتمال حضور در کابینه آینده، سفره دلش را باز کرد: «اینطور نمی‌شود کار کرد که ما زندگی و امور شخصی‌مان را بگذاریم و وسط میدان بیاییم و 4 سال کار کنیم آن هم برای مردم، ملت و انقلاب و درعین حال کتک هم بخوریم. من این مدلی کار نمی‌کنم».
جناب وزیر در گام بعدی، در پاسخ به سوالی درباره مرگ دردناک یک بیمار مبتلا به «ای‌بی» و عدم پذیرش او توسط بیمارستان‌های دولتی اظهار داشت: «سالانه ۳۹۰ هزار مرگ‌ومیر داریم و قرار نیست درباره همه آنها توضیح دهیم». در همین حین، برخی پاتولوژیست‌های معترض به تصمیمات وزارت بهداشت در دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و تبریز به مدت
5/2 سال (با احتساب سنوات) از تحصیل منع شدند تا بلکه آنها دیگر روش صحیح انتقاد از سیاست‌های وزیر را یاد بگیرند! در این شرایط، احتمالاً جناب وزیر اگر همین یادداشت را هم بخواند، آن را سراسر سیاهنمایی تلقی خواهد کرد. در پاسخ باید گفت جناب قاضی‌زاده! ما تنها گوشه‌ای از واقعیات حوزه مدیریت شما را برشمرده‌ایم. اگر آن واقعیات سیاه هستند، مشکل از ما نیست. وانگهی! بزرگ‌ترین منتقدان طرح تحول سلامت اکنون در دولت حضور دارند و همکاران شما هستند و ما در این یادداشت، ورودی به آن موضوع نداشته‌ایم!
قصه کوتاه کنیم؛ در حکمت 441 نهج‌البلاغه، از امیرالمومنان ـ که درود خدا بر او باد ـ می‌شنویم: «الْوِلاَیَاتُ مَضَامِیرُ الرِّجَالِ؛ پست‌هاى مهم میدان مسابقه و آزمایش مردان است». امام علیه‌السلام جایی دیگر در توضیح روانشناسی افراد می‌فرمایند: «فِی تَقَلُّبِ الاْحْوَالِ، عِلْمُ جَوَاهِرِ الرِّجَالِ وَالاْیّامُ تُوضِحُ لَکَ السَّرائِرَ الْکامِنَهَ؛ جوهر مردان در دگرگونی‌های روزگار آشکار می‌شود و گذشت روزها اسرار پنهان را بر تو آشکار مى‌سازد». جناب قاضی‌زاده رصد رفتارهای متعدد شما طی 2 سال اخیر به من می‌گوید شما رابطه‌ای با تواضع ندارید. رسانه‌هایی که امروز منتقد شما هستند، قریب 3 سال، مکرر از پرکاری شما و بی‌حاشیه بودن‌تان تمجید کردند. انتقادناپذیری و تکبر شما اما به محض طرح کوچک‌ترین نقدها از سوی همان رسانه‌ها آشکار شد. از آن پس یکی در میان به شهروندان این مملکت توهین کردید و حالا کار به جایی رسیده برای ادامه همین سبک مدیریتی برای مردم و کشور شرط هم می‌گذارید!
انگار که مردم مدیون شما هستند! سخن آخر اینکه جناب وزیر! خبرنگاران دشمن شما نیستند که دم به دم در پی بستن دهان آنها هستید. بهتر است به جای آنکه خود را متخصص تمام حوزه‌ها تلقی کرده، بگویید: «دولت سالانه ١٥ هزار میلیارد تومان برای گندم پرداخت می‌کند که ۸ هزار میلیارد آن تقریباً می‌شود گفت فقط برای این است که بگوییم ما خودکفا هستیم!» مجال کمی به تنفس منتقدان در حوزه‌های تخصصی بدهید. رایزنی برای بازگشت بخش حاشیه‌های پزشکی به آنتن صداوسیما می‌تواند نخستین قدم باشد. بسم‌الله!