گروه اقتصادی: حذف علی طیب‌نیا، جوان‌ترین وزیر کابینه یازدهم که بیشترین تعداد رای اعتماد را دریافت کرده بود از همان تابستان 1394 کلید خورد؛ ایامی که نامه بی‌سابقه وزرا علیه اقدامات اقتصادی بخشی از دولت آشکار شد. به گزارش «وطن‌امروز»، نامه 4 وزیر اقتصاد، رفاه، دفاع و صنعت که به نامه رکود معروف شد خطاب به روحانی بود و در آن به رکود شدید شرکت‌ها اشاره شده و به دولت هشدار داده شده بود که اگر اقدامی عاجل در این باره صورت نگیرد اقتصاد وارد چالش بزرگی می‌شود. این نامه بی‌سابقه دولت یازدهم را شوکه کرد و سایر اعضای دولت را در حالت انفعال قرار داد و حتی سخنگوی دولت مجبور شد بگوید باید روی نامه مهر محرمانه می‌خورد! در ادامه مشخص شد این نامه انتقادی بی‌سابقه را طیب‌نیا، وزیر اقتصاد تهیه کرده و از 3 وزیر دیگر امضا گرفته است. در همان ایام اقتصاددانان حامی دولت و برخی مدیران دولتی انتقاد شدید به این اقدام کردند و حتی از وزرای امضاکننده نامه خواستند استعفا دهند و به روحانی توصیه کردند آنها را برکنار کند. حالا برکناری عملی طیب‌نیا 2 سال بعد از آن نامه رخ داد و وی دیگر جایی در کابینه ندارد؛ وزیری که با توجه به سن و سالش سن کابینه را کاهش و با توجه به تحصیلات و سابقه علمی وزن علمی تیم اقتصادی را افزایش داده بود. از آن 4 وزیر، 3 وزیر از کابینه دوازدهم حذف شدند و فقط ربیعی، وزیر رفاه است که در قطار کابینه باقی مانده است. حالا دولتی‌ها بهانه‌های رنگارنگی برای حذف طیب‌نیا خواهند آورد. مثلا ترکان گفته وی ناراحتی قلبی داشته است اما کیست که نداند طیب‌نیا را از کابینه حذف کرده‌اند؟ یک مقام آگاه در وزارت اقتصاد در واکنش به اظهارات اکبر ترکان، مشاور رئیس‌جمهور و دبیر شورایعالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی مبنی بر اینکه طیب‌نیا وزیر اقتصاد به دلیل مشکل قلبی از حضور در کابینه دوازدهم انصراف داده است، به فارس گفت: متأسفانه برخی افراد برای پوشاندن حقیقت به دنبال مباحث فرعی و حاشیه‌ای هستند که قطعا درست نیست. وی با رد مشکل قلبی طیب‌نیا و اظهارات گفته شده، تصریح کرد: وزیر اقتصاد در سلامت کامل بوده و مباحث مطرح شده برای نمایان نشدن برخی اختلافات و دیگر مسائل است. این مقام آگاه با اشاره به اینکه علی طیب‌نیا با توجه به فراهم شدن ثبات و آرامش اقتصادی در کشور و کاهش تورم به دنبال زمینه‌سازی برای اصلاحات ساختاری و اساسی در اقتصاد بود، بیان کرد: لازمه این کار وجود یک تیم هماهنگ در بخش‌های مختلف اقتصادی دولت است که بارها و بارها نیز کارشناسان به این موضوع تأکید داشته‌اند. این مقام مسؤول با بیان اینکه در رسانه‌ها و افکار عمومی به کرات موضوع هماهنگی تیم اقتصادی دولت یازدهم مطرح شده بود، عنوان کرد: یکی از خواسته‌های طیب‌نیا برای حضور در کابینه دولت دوازدهم نیز فراهم شدن چنین بستری بود که به دلیل برخی مخالفت‌ها، موافقت برای هماهنگی تیم اقتصادی و اتمام کار نیمه‌تمام فراهم نشد. این مقام آگاه در وزارت اقتصاد با تأکید بر اینکه طیب‌نیا بارها و بارها خواستار هماهنگی تیم اقتصادی دولت شده بود، تصریح کرد: دلیل چنین پافشاری، هزینه‌زا بودن اختلافات برای اقتصاد، دولت و در نهایت مردم است که می‌تواند اثر منفی و نامطلوبی در رویکرد اتخاذشده به وجود آورد.
جلال‌پور: طیب‌نیا بعد از جلسات اصل 44 قرص می‌خورد!
دیروز رئیس سابق اتاق ایران در واکنش به عدم حضور علی طیب‌نیا در کابینه دولت دوازدهم نوشت: تنها ایراد طیب‌نیا شاید کم‌تجربگی‌اش در تنظیم برخی مناسبات بود، شاید حرف‌هایی را زد که نباید می‌زد. شاید دست به قلم‌هایش بموقع نبود و شاید هم از دید بزرگان، کم «هماهنگ» بود. محسن جلال‌پور در کانال تلگرامی خود نوشت: در طول 4 سال حضور علی طیب‌نیا در وزارت اموراقتصادی و دارایی، همواره با او در ارتباط بودم. امروز که می‌دانم وزیر اقتصاد نیست و احتمالا دیگر هیچ پستی را قبول نخواهد کرد، می‌خواهم کمی راحت‌تر درباره‌اش بنویسم. آن روز که نمایندگان مجلس نهم با بیشترین رأی اعتماد به استقبال طبیب تورم رفتند، تصورم این بود که آکادمیسین جوان، بزودی از راهروهای تودرتوی عمارت باب‌همایون، گیج و سرگردان به خانه بازخواهد گشت. تورم بالا، رشد منفی، خزانه خالی، بازارهای بی‌ثبات و انتظارات زیاد؛ او چگونه می‌توانست بر این مشکلات فائق آید؟ رفته رفته وزیر دانشگاهی بر اوضاع مسلط شد. در ستاد اقتصادی دولت، حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. در وزارتخانه هم جز یکی دو انتصاب اشتباه، خطایی مرتکب نشد. در سیاست‌گذاری، معقول و منطقی نشان داد جز اینکه برای امضای برخی مصوبات، وسواس نشان داد. علی طیب‌نیا در مجموع به سهم خود در کاهش تورم و بازگرداندن ثبات به اقتصاد ایران تلاش زیادی کرد. او قبل از اینکه وزیر شود، تنها یک استاد اقتصاد کلان بود. امروز اما یک اقتصاددان با تجربه است. اجازه دهید کمی از خصلت‌هایش بنویسم. مردی ساده و موقر با دانشی انبوه و سعه‌صدری مثال زدنی. در این سال‌ها کمتر عصبانیتش را دیدم و کمتر حرف غیرمنطقی از او شنیدم. در دورانی که مسؤولیت برگزاری شورای گفت وگو را داشتم، همواره خوش قول و منظم بود. از شورای گفت‌وگو تا شورای اقتصاد، ستاد اقتصاد مقاومتی، شورایعالی صادرات، شورایعالی بورس، شورایعالی خصوصی‌سازی، شورای واگذاری اصل 44 و کمیته مقررات‌زدایی و ده‌ها جلسه‌ای که وزیر اقتصاد محکوم به شرکت در آن است، همواره سر ساعت حاضر می‌شد. شنبه‌ها با نشست شورایعالی واگذاری اصل 44 شروع می‌شد. حرص خوردن‌هایش را هرگز فراموش نمی‌کنم. هر دو بعد از جلسه قرص می‌خوردیم. دوشنبه‌ها در نشست شورای اقتصاد یا ستاد اقتصاد مقاومتی، همدیگر را می‌دیدیم. نشست‌های متعدد دیگری هم داشتیم. تا آنجا که شاید ماهی 6 یا 7 بار می‌دیدمش و همواره از خود می‌پرسیدم چگونه می‌تواند اینقدر منظم و دقیق برنامه‌هایش را تنظیم کند؟ تنها ایراد طیب‌نیا شاید کم‌تجربگی‌اش در تنظیم برخی مناسبات بود. شاید حرف‌هایی را زد که نباید می‌زد. شاید دست به قلم‌هایش بموقع نبود و شاید هم از دید بزرگان، کم «هماهنگ» بود. هرچه هست علی طیب‌نیا دیگر وزیر نیست. او وزیر خوبی بود. «طبیب تورم» را خوب استقبال کردیم. بیایید بد بدرقه‌اش نکنیم.