از زمانی که منصوریان به استقلال آمد و حتی پیش از آن، زمانی که این مربی خود را آماده بر عهده گرفتن سمت مربیگری استقلال میکرد، علیرضا منصوریان وعدههای زیادی به استقلالیها داده است و به نظر میرسد از این نظر بین مربیان داخلی و حتی در سطح جهان رکوردی جدید از خود به جا گذاشته است. کافی است مصاحبههای منصوریان از زمانی که فصل گذشته هدایت استقلال را بر عهده گرفت تا همین مصاحبه بعد از بازی روز پنجشنبه برابر سایپا را بخوانید، تقریبا همه مصاحبهها با قولها و وعدههایی همراه بوده است؛ از وعده قهرمانی که کمتر مربی حاضر است آن را بدهد تا قول بازی خوب و شکست حریفان و ... در جدیدترین صحبتهایش اما منصوریان پا را فراتر گذاشته و دیگر وعدهای مربوط به هفته بعد یا ماه بعد یا حتی آخر فصل را نداده است، بلکه وعدهای داده که مربوط به 5 یا 6 سال آینده میشود؛ وعدهای که حتی در نوع منصوریانیاش هم جدید و عجیب است. سرمربی استقلال بعد از بازی با سایپا قول داد که استقلال تا 6-5 سال آینده جزو بهترینهای آسیا میشود و گفت: «من دیشب بازی رئال و بارسا را میدیدم و شب گذشته مثل یک هوادار برای تیم مورد علاقهام حرص میخوردم. هوادار قلب ماست و بعد از خداوند امید ما به هواداران است. دست تکتک هواداران را میبوسم. من از هواداران ناراحت نیستم چون آنها مرا فصل گذشته از برخی تونلهای سخت گذراندند. 2 پنالتی دادهایم و 2 باخت تجربه کردهایم. این تیم را طوری شکل دادهام که تا ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ از بهترینهای آسیا خواهد بود». البته معلوم نیست که کفگیر منصوریان کی به تهدیگ خواهد خورد و سرنوشت این همه وعده و وعید نهایتا به کجا خواهد رسید. آیا منصوریان میتواند به قولهایش عمل کند یا او هم سرنوشتی مشابه مربیان اخیر استقلال خواهد داشت و با ناکامی از سمت خود کنار خواهد رفت؟ به هر حال، زمزمههای نارضایتی که روی سکوهای آبی ورزشگاهها در بازیهای اخیر استقلال شکل گرفته نشان میدهد منصوریان خیلی هم زمان ندارد و باید بیشتر به فکر عملی کردن وعدههایش باشد تا افزودن بر طول زمانی آنها.
نه نتیجه، نه فوتبال مالکانه
در یکی، دو هفته گذشته علیرضا منصوریان در اغلب مصاحبههایش روی اصطلاح فوتبال مالکانه زیاد مانور داد. او مدعی بود تیمش نسبت به فصل گذشته بهتر و زیباتر بازی میکند و قصد دارد از این به بعد علاوه بر نتیجه، بازی مالکانه را هم به هوادارانش هدیه کند. شاید منصوریان برای رسیدن به همین هدف بود که تکنیکیترین و پابهتوپترین بازیکنانش را در ترکیب اصلی استقلال قرار داد. مجتبی جباری، داریوش شجاعیان، حسن بیتسعید و در دقایق پایانی مهدی قائدی بازیکنانی بودند که منصوریان میخواست با آنها به فوتبال مالکانه دست یابد اما آماری که در پایان از مالکیت توپ توسط 2 تیم منتشر شد غافلگیرکننده بود. مالکیت سایپا در این بازی 52 درصد بود و استقلال 48 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشت. البته شاید آمارهایی که در برنامه فوتبال برتر از اتفاقات بازی ارائه میشود چندان دقیق نباشد اما حتی با مروری گذرا بر 90 دقیقه بازی سایپا و استقلال، هیچکس نمیتواند مدعی شود که استقلال بیشتر از سایپا توپ را در اختیار داشته است. در واقع منصوریان نهتنها نتیجه را به حریف واگذار کرد بلکه در رسیدن به هدف دومش که همان فوتبال مالکانه بود هم ناکام ماند.