وقتی مسی بازیکنی معمولی می‌شود
گیوم بلگه: همه اتفاقاتی که در دیدار برگشت سوپرکاپ اسپانیا افتاد خلاصه می‏شود در واکنش جرارد پیکه بعد از بازی. او گفته بود هرگز آنقدر مقابل رئال‌مادرید احساس ضعف نکرده بود و شاید لازم باشد برای به یادآوردن چنین دورانی یک دهه عقب برویم. ماه مه ‌سال 2008 رئال در برنابئو بارسلونا را 4 بر یک شکست داد، درست قبل از اینکه پپ گوآردیولا برسد. آن آخرین زمانی بود که 2 تیم آنقدر اختلاف داشتند. این تیم دیگر نمی‎تواند مانند قبل روی 3 مهاجمش حساب کند و در واقع خط حمله این تیم خطرناک بودنش را از دست داده است. یکی از این 3 مهاجم که لیونل مسی است حالا در زمین باید کاری ژاوی، اینیستا و خودش را با هم انجام دهد. این حجم از وظایف برای یک نفر خیلی زیاد است، حتی اگر آن یک نفر مسی باشد. بارسا هنوز هم بازیکنان فوق‎العاده دارد اما همه این بازیکنان در حال حاضر بازیکنانی معمولی به نظر می‎رسند چون افراد اطراف‌شان معمولی هستند. در دیدار مقابل رئال در برنابئو بارسا با 3 سیستم بازی کرد. شروع بازی با 3 مدافع بود، بعد به 3-3-4 تغییر کرد و بعد هم 2-4-4. این یعنی این تیم هنوز ایده مشخصی ندارد. بارسا برای بازگشتن به دوران اوج نیاز به خرید بازیکن دارد و اصلی‏ترین مشکلی که من در این تیم می‏بینم این است که بازیکنان از نظر روحی خسته هستند. این تیم دیگر نمی‎داند دیداری در این سطح را چطور باید ببرد. نیاز به بازیکنانی دارند که این کار را برای‌شان بکنند، چون در سال‎های اخیر هم با همین فرمول توانستند موفق باشند. یعنی کیفیت فردی بازیکنان از کیفیت تیمی‏شان بالاتر بوده است. درباره رئال مادرید، مارکو آسنسیو عالی به نظر می‎رسد اما نظر من این است که بهترین بازیکن میدان کریم بنزما بود. البته هنوز هم معتقدم آسنسیو 2 سال دیگر یکی از 5 بازیکن برتر دنیا خواهد شد. اگر هم اینطور نشود حداقل پیشرفت بسیاری خواهد داشت و مطمئنا در جام جهانی او می‏تواند در کنار ایسکو درخشش خوبی در تیم ملی اسپانیا داشته باشد. توانایی او در تمام‏‌کنندگی عالی است و پای چپش قدرت خیلی خوبی دارد. او می‏تواند در سرعت بالا فوتبالی با کیفیت ارائه دهد. البته باید ببینیم در یک فصل فوتبالی چه می‎کند، در حال حاضر زیدان شاید بیل را به او ترجیح دهد، چون می‎خواهد از بازیکن ولزی در کنار بنزما و رونالدو استفاده کند. اما اولین بازیکن تعویضی آسنسیو خواهد بود.


بحران بزرگ استقلال
قحطی گل
استقلال در امر گلزنی با مشکل بزرگی روبه‌رو است. 4 بازی و یک گل، آن هم روی نبوغ فردی سرور جباروف نه بازی تیمی، نشان از مشکل بزرگ استقلال در گلزنی دارد. از این حیث استقلال بدترین رکورد را فعلا بین 16 تیم جدول دارد و حتی سپیدرود قعر جدولی هم در 4 هفته اخیر موفق شده که 2 گل به ثمر برساند. در بازی‌های اخیر اگرچه استقلال از لحاظ تهاجمی و فشار به حریفان بد عمل نکرده اما در گلزنی با مشکل مواجه بوده و شاگردان منصوریان ایده‌های زیادی برای باز کردن دروازه حریفان نداشته‌اند. هر گاه هم استقلال عقب افتاده و استرس بازیکنان افزایش یافته، شاگردان منصوریان بازی را به کناره‌ها برده‌اند تا به امید سانتر و زدن ضربه سر باشند، یعنی همان تاکتیکی که از سال‌های پیش هم در استقلال همواره وجود داشته است. تاکتیکی که البته تاکنون هم پیامد مثبتی برای استقلال نداشته و سانترهای متعدد آبی‌پوشان برابر سایپا هم راه به جایی نبرد تا با کمک واکنش‌های خوب و پروازهای بلند اخباری در نهایت سایپایی‌ها دروازه‌شان را بسته نگه دارند و با پیروزی ورزشگاه را ترک کنند. استقلال در شرایطی برای گلزنی روی سانتر از کناره‌ها تلاش می‌کند که انتظار می‌رفت با قرار گرفتن چندین هافبک خلاق و بازیساز یعنی مجتبی جباری، سرور جباروف و شجاعیان، استقلال در تلاش برای ایجاد موقعیت از میانه‌های زمین باشد و از نظر ایجاد موقعیت گل با مشکلی روبه‌رو نشود. با این وجود، در شرایطی بازی‌های هفته چهارم هم به پایان رسید که استقلال تنها یک گل زده دارد و این گل هم روی شوت سرکش جباروف برابر تراکتور و استعدادهای فردی این بازیکن ازبک به دست آمد، نه کارهای تاکتیکی و ایجاد فرصت گلزنی با کار تیمی. استقلال از لحاظ گلزنی با مشکل روبه‌رو است و منصوریان اگر می‌خواهد تیمش در کورس قهرمانی قرار بگیرد باید هر چه زودتر راه‌حلی برای گشودن دروازه حریفان پیدا کند.