گروه اقتصادی: بحران کمبود آب مقولهای است که همگان بر آن اذعان دارند اما درحد حرف باقی مانده و چارهای برای آن اندیشیده نشده است. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، تأمین آب شرب سالم به عنوان یکی از چالشهای جدی مردم بویژه استانهای جنوبی کشور تلقی میشود، موضوعی که با توجه به تغییرات اقلیمی که در کشور رخ داده، بسیار جدیتر از قبل شده است. روند کاهشی میزان بارشها و قرار گرفتن ایران در منطقه نیمهخشک خاورمیانه بر این معضلات دامن زده از سویی استفاده نامناسب عدهای از مشترکان از این نعمت الهی و هدررفت بیش از حد آب طی سالهای اخیر کشور را میزبان بیآبی عظیمی کرده است. تغییرات آبوهوایی، گرم شدن دمای کره زمین و میزان تبخیر بیش از حد آب سبب شده با کاهش منابع آبی رودخانهها مواجه شویم، به همین منظور باید با یک فرهنگسازی مناسب از وخیمتر شدن اوضاع جلوگیری به عمل آید. با توجه به بحران خشکسالی و کمآبی در کشور بویژه در اقلیم خشک و نیمهخشک، روشهایی برای آمادهسازی باردار کردن ابرها به منظور بارش، شناسایی و آزمایش شده اما این راهکارها هرگز نمیتواند خسارات وارد شده به چرخه حیات طبیعی را جبران کند، چرا که این خود انسان است که با توسعه صنعت، نظام طبیعت را دچار تزلزل و دگرگونی میکند و دوباره میخواهد با روشهایی نه چندان کارآمد همان نقص را در طبیعت شبیهسازی و به نوعی جبران کند.
اهمیت توجه به بهرهوری آب در برنامهریزیها
عباسعلی ابونوری، کارشناس اقتصادی با بیان اینکه بحران آب واژه جدیدی نیست، عنوان کرد: سالهاست که کشور به علت قرار گرفتن در منطقه نیمهخشک و کاهش نزولات آسمانی میزبان این پدیده شده اما امروز به واژهای سیاسی- اقتصادی تبدیل و سبب شده عدهای به بهانه مقابله با آن، به کرات از این موضوع یاد کنند. وی با اشاره به میزان مصرف آب در حوزههای مختلف کشور اظهار داشت: هماکنون میزان مصرف آب در 3 حوزه کشاورزی، داخلی (آب شرب) و صنعتی کشور به ترتیب معادل ۷۰، ۲۰ و ۱۰ درصد است که این امر نشان از بالا بودن میزان مصرف آب در حوزه کشاورزی دارد. ابونوری عدم استفاده بهینه از آب در بخش کشاورزی را یکی از معضلات جدی کشور برشمرد و افزود: به هیچوجه صادرات محصولات صنعتی و کشاورزی بر مبنای آب مجازی اقتصادی نیست، به همین منظور انتظار میرود تمرکز مسؤولان بیشتر حول محور افزایش بهرهوری آب معطوف شود. وی ضمن توضیح بیشتر در اینباره بیان کرد: بهرهوری آب باید بیشتر مدنظر قرار گیرد، این در حالی است که برخی محصولات به عراق و افغانستان صادر میشود که بسیار آببر هستند و صرفه اقتصادی ندارند. این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: توزیع آب از طریق کاریز و قنات در ایران به بیش از ۳ هزار سال پیش باز میگردد اما بهرهوری از آب موضوعی بوده که همیشه از آن غافل بودهایم و باید اقداماتی صورت گیرد تا میزان آبهای زیرزمینی افزایش یابد. ابونوری با بیان اینکه توزیع آب در مناطق مختلف ایران ناهمگن است، افزود: بیشترین ذخایر آبی کشور در استانهای غربی وجود دارد، بنابراین باید با یک برنامهریزی دقیق، استفاده از این میزان را بهگونهای مدیریت کنیم تا بدین طریق از بروز جنگهای شهری یا استانی در کشور جلوگیری کنیم. وی با بیان اینکه بحران آب هم مانند اقتصاد مقاومتی، به یک عبارت سیاسی تبدیل شده، گفت: امیدواریم این واژه به مثابه اقتصاد مقاومتی تنها در مرحله حرف باقی نماند و شاهد اقداماتی مناسب در جهت رفع این معضل باشیم؛ آن هم با توجه به اینکه در بررسیها سازمان هواشناسی اعلام کرده میزان بارش باران در سالهای زراعی کاهش داشته و ادامهدار بودن این روند زنگ خطر مصرف آب و چالشهای تأمین آن را به صدا در آورده است. آنچه حائز اهمیت است لزوم بهرهوری از منابع آب بویژه آبهای زیرزمینی است، موضوعی که غافل شدن از آن موجب شده بحران کمآبی هر روز شدیدتر شود و صرفاً درخواست صرفهجویی در مصرف، آن هم مصارف خانگی، چندان دردی را دوا نکرده است. همچنین بحران آب (سالم) در استانهای جنوبی معضلی است که کمکم به یک چالش جدی و غیرقابل انکار تبدیل شده و باید فکری به حال تغییرات اقلیمی در سطح جهان و کشور کرد، چرا که این موضوع فراتر از سخنان کلیشهای، جدی شده است.
افت کیفیت و کمیت آب تهران
آب تهران که حدود 2 دهه قبل نسبت به آب شرب بسیاری از شهرهای کشور به آبی باکیفیت، بیطعم، بیبو و سبک معروف بود، اکنون آبی سنگین، پر از املاح و گاهی بودار شده است. به گزارش تسنیم، کیفیت آب شرب لولهکشی شده همواره به عنوان یکی از خطوط قرمز در مجموعه وزارت نیرو مطرح است به طوری که روزانه دهها آزمایشگاه با نمونهگیری از آب شرب کلانشهرهایی چون تهران، نسبت به کنترل پارامترهای استاندارد آب شرب و همچنین مدیریت تزریق آبی عاری از هرگونه آلودگی به شبکه توزیع آب اقدام میکنند. گزارشهای میدانی تسنیم از مناطق مختلف کلانشهر تهران و مجموع اظهارات مردمی درباره کیفیت و کمیت آب این کلانشهر، گویای نکات جالبی است. ساکنان مناطق مختلف تهران اغلب از افت فشار آب، وجود املاح، رسوب بستن کتریها و سماورها و رسوب بستن کولرها گلهمندند.