گروه اقتصادی: وزیر جدید اقتصاد با چالش‌های اقتصادی بسیاری مواجه است که وضعیت بازار سرمایه یکی از آنهاست. به گزارش «وطن‌امروز»، روزهای سختی در انتظار کرباسیان خواهد بود، چرا که گستره وزارت اقتصاد آنقدر زیاد است و مشکلات آنقدر تلنبار شده که حل آنها یک همت مضاعف می‌طلبد. در بازار سرمایه مشکلات عجیب و غریب فراوانی برای کرباسیان به ارث رسیده که مهم‌ترین آنها بلوکه شدن سرمایه مردم است. بسیاری از شرکت‌های وابسته به بانک‌ها و موسسات مالی و شرکت‌های بزرگ با نماد بسته مواجه هستند و خرید و فروشی صورت نمی‌گیرد و ریسک سرمایه‌گذاری در بورس را بالا برده است. مثلا سهامداران بانک صادرات 400 روز است که حق خرید و فروش سهام خود را ندارند و سرمایه آنها بلوکه شده است. فعالان بورسی در نامه‌ای به وزیر جدید اقتصاد از او سوال کردند آیا حاضر است در چنین شرایطی در بازار سرمایه سرمایه‌گذاری کند؟ فعالان بورسی از عملکرد بانک مرکزی انتقاد کرده‌اند و در نامه‌ای به وزیر اقتصاد نوشته‌اند: متاسفانه از سویی دولتمردان محترم مردم را به سرمایه‌گذاری در بورس تشویق و از سوی دیگر با وضع قوانین و مقرراتی در مجلس و دولت سرمایه‌گذاری مردم را با زیان مواجه می‌کنند. مردم اعتماد خود را به بازار سرمایه به جهت تصمیمات عجولانه و ناآگاهانه مسؤولان از دست داده‌اند، در موارد متعدد بورس محل تسویه‌حساب‌ها و قدرتنمایی گروه‌های سیاسی کشور بوده است و سرمایه مردم وجه‌المعامله. در این باره مهر گزارش داده که تشکلی به نام «جامعه سرمایه‌گذاران مستقل» که شامل مدیران و فعالان بنام بازار سرمایه ایران است، در نامه‌ای سرگشاده به وزیر جدید اقتصاد، ضمن طرح چند سوال و اعلام واقعیت‌هایی، خواسته‌هایی را مطرح کردند. آنها در این نامه نوشته‌اند: مدتی است به‌رغم همه ژست‌های روشنفکرانه مسؤولان، از نگاه ایشان سرمایه مردم حق‌الناس نیست، ثروت بادآورده است. تا چنین اندیشه‌ای در مسؤولان دولتی و نمایندگان مجلس باشد سرکوب سرمایه مردم دلاوری است. تغییر این اندیشه و پاسداری از حقوق سرمایه‌گذاران، اولین خواسته ما است. مصادیق بسیاری از تجلی چنین اندیشه‌ای وجود دارد، مجلس با هماهنگی دولت به بهانه واگذاری سهام پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها به برخی نهادها، یکباره افزایش چند برابری خوراک پتروشیمی‌ها را مصوب می‌کند. این تسویه‌حساب سیاسی، بیش از ۸۰ هزار میلیارد تومان از ثروت سهامداران را بر باد داد و موجب توقف سرمایه‌گذاری در این صنایع شد. به مردم عادی که با تبلیغات گسترده تلویزیونی سهام شرکت مخابرات را خریداری کرده‌اند چه ربطی دارد که دولت با سهامدار مخابرات مشکل دارد؟ آیا این واگذاری‌ها مصوب مردم بوده یا دولت قانونی وقت سهام واگذار کرده است؟
در ادامه نامه آمده است: جناب وزیر! بین دولت و سرمایه‌گذاران تضاد منافع جدی ایجاد شده است. دولت قدرت دارد، تصمیم‌گیر است و قوانین و قواعد را مشخص می‌کند، منتفع می‌شود و منافع را بین خود و سرمایه‌گذاران به صلاحدید خود تقسیم می‌کند و غالبا حق سرمایه‌گذار تضییع می‌شود. جناب کرباسیان! شما باید این تضاد منافع را مدیریت کنید. خواسته دوم ما این است که در دولت وکیل حقوق سرمایه‌گذاران باشید نه صرفا مدافع دولت. آیا در جریان دعوای بین بانک مرکزی و سازمان بورس و سازمان حسابرسی برسر استانداردهای گزارشگری هستید و می‌دانید در یک روز سهامداران بانک ملت بیش از انهدام ساختمان پلاسکو زیان دیدند و سهامداران چندین بانک دیگر ماه‌هاست بر سر این اختلاف شاهد توقف معاملات هستند؟ آیا بانک مرکزی در سال‌های قبل خواب بوده است که یک‌شبه به یاد استقرار استانداردهای IFRS می‌افتد؟! فعالان بورس در ادامه نامه از کرباسیان سوالات اصلی خود را می‌پرسند: دولت، اوراق مشارکت و خزانه منتشر می‌کند و نرخ بازده بدون ریسک در سال بالای ۲۵ درصد در بازار متشکل و در بازار غیر متشکل بالای ۳۰ درصد تعیین می‌شود، آقای کرباسیان با این نرخ آیا کسی به دنبال سرمایه‌گذاری، ایجاد کسب و کار و اشتغالزایی و تحقق اهداف توسعه‌ای دولت تدبیر و امید می‌رود؟ آیا جنابعالی به شخصه حاضر هستید در این بازار پرمخاطره که رقیب اصلی شما بانک مرکزی در جهت تضییع منافع شما برنامه‌ریزی می‌کند، سرمایه‌گذاری کنید؟ جناب آقای وزیر! سیاست‌های بانک مرکزی این روزها با بازار سرمایه در تعارض نیست، در تقابل است! و متاسفانه با تصمیم‌گیری بخشی‌نگر دست بالا را هم دارد. از وزیر محترم اقتصاد انتظار می‌رود یک بار برای همیشه به بانک مرکزی بگوید دست از سیاست‌های متعارض با بازار سرمایه بردارد، هماهنگ‌سازی سیاست‌های مالی بویژه در 3 بخش نرخ تورم، نرخ سود بانکی و نرخ ارز خواسته سوم ماست. در انتهای این نامه آمده است: متاسفانه کم‌لطفی دولت به بخش خصوصی باعث شده در هیچ کجای بازار سرمایه نقشی در قوانین و مقررات به این بخش داده نشود و عموما حضور دولت و خصولتی‌ها چنان پررنگ است که بهبودی در فضای کسب و کار بخش خصوصی مستقل دیده نمی‌شود، اگر چه شعار آن در دولت‌ها داده می‌شود. دولت‌ها اگر جایی لازم باشد از بخش خصوصی به صورت ابزاری جهت مشروعیت دادن به قوانین خود استفاده می‌کنند اما به ظواهر آمار و گزارشات توجه نفرمایید، این واقعیت را باید قبول کنیم که ما سرمایه‌گذاران هر روز نحیف‌تر می‌شویم. جناب آقای وزیر! حرف ناگفته بسیار است خواسته آخر ما از شما این است که همواره و هر روز گوش شنوای بازار باشید، ما را به حاشیه نرانید، لطفا بازار سرمایه را اولویت چندم خود قرار ندهید. هیچ کشور توسعه‌یافته‌ای را نخواهید یافت مگر اینکه «اعیان توسعه» خود را بر «عرصه بازار سرمایه» بنا کرده باشد. لذا توصیه‌های مشاوران سنتی و معتقد به اقتصاد بانک‌محور را رها کنید و راهی را بروید که اقتصادهای موفق دنیا رفته‌اند.