گیوم بلگه: فصل جدید لالیگا آغاز شده و برای نخستین بار در 5 سال گذشته، رئال‌مادرید مدافع عنوان قهرمانی به حساب می‌آید و به نظر قوهای سپید بخت اول قهرمانی هستند. اما چگونه بارسلونا تاج و تخت قهرمانی خود را به دشمن دیرینه‌اش واگذار کرد؟ جنگ بر سر عنوان قهرمانی لالیگا در فصل گذشته، تا هفته پایانی ادامه داشت اما با نمایش‌ها و نتایجی که در 2 دیدار سوپرکاپ اسپانیا بین بارسا و رئال‌مادرید شاهد بودیم، به نظر می‌رسد فاصله قابل توجهی میان 2 تیم در حال به وجود آمدن است. حتی بازیکنان بارسا هم به آن اعتراف کرده‌اند. به یاد بیاورید که جرارد پیکه پس از پایان دیدار برگشت سوپرکاپ چه گفت: در ۹ سالی که در اینجا حضور دارم، این نخستین‌بار است که مقابل آنها احساس ضعف می‌کنم.
مطمئنا رئال‌مادرید برای موفقیت‌هایی که به دست آورده لایق تحسین است. آنها در 4 فصل گذشته 3 بار قهرمانی اروپا را به دست آورده‌اند که نشان از کیفیت بالای آنها دارد. اگرچه این احساس وجود دارد که بارسلونا در این انتقال قدرت در لالیگا، نقشی پررنگ ایفا کرده است. سال ۲۰۱۵ را به یاد بیاورید؛ بارسا تیمی بود که در موضع قدرت قرار داشت. آنها قهرمان اروپا بودند و سه‌گانه را هم به دست آورده بودند اما آن پیروزی برابر یوونتوس، آخرین بازی ژاوی با پیراهن بارسا بود و پدرو در حالی آگوست به چلسی فروخته شد که بارسا به دلیل محرومیت، تا ژانویه قادر به خرید بازیکن نبود. الکس ویدال و آردا توران به نوکمپ آمدند اما باید تا تعطیلات زمستانی برای اینکه بتوانند پیراهن بارسلونا را به تن کنند، صبر می‌کردند. تابستان گذشته پول بیشتری برای خرید آندره گومز، ساموئل اومتیتی، لوکاس دینیه، یسپر سیلسن و پاکو آلکاسر خرج شد. برخی از آنها امیدوار‌کننده ظاهر شدند اما هیچ‌یک واقعاً تیم را به جلو نبردند و در واقع تاثیر شگرفی ایجاد نکردند.
از سوی دیگر، تابستان رئال‌مادرید در سال ۲۰۱۵ چندان قابل توجه نبود اما زمان ثابت کرد که تا چه اندازه مهم بوده است. کاسیمیرو که به صورت قرضی در پورتو حضور داشت به رئال بازگشت. لوکاس وازکز با یک میلیون یورو از اسپانیول بازخرید شد. مارکو آسنسیو (که در آن تابستان قراردادش با رئال را به امضا رسانده بود) قرض داده شد و در سال ۲۰۱۶ که به یک بازیکن بهتر بدل شده بود، به برنابئو بازگشت. از آن زمان دنیلو و موراتا خریده شده و سپس فروخته شده‌اند و رئال‌مادرید با احیای ایسکو، گزینه‌های بسیار بیشتری دارد. حالا با قدرت کاسیمیرو، شور آسنسیو و نبوغ ایسکو، در کنار پاس‌های مودریچ و کروس، به تیم بسیار خوبی در خط هافبک تبدیل شده‌اند و البته باید به بی‌بی‌سی هم اشاره کرد؛ این نکته مهمی است. رونالدو بازیکن مهمی در ترکیب رئال‌مادرید است و فصل گذشته در لالیگا ۲۵ گل به ثبت رساند اما برتری رئال‌مادرید در سوپرکاپ نشان داد که این تیم به هیچ‌وجه وابستگی‌ای که بارسا به مسی دارد را به رونالدو ندارد. مسی فصل گذشته با ۳۷ گل بهترین گلزن لالیگا بود. مشکل اصلی بارسا این است که بدون شماره 10 خود، نمی‌تواند بازی کند. بارسا 2 بازی از 6 دیداری را که لیونل مسی نمی‌توانست همراهی‌شان کند باخت و این در نهایت به قیمت از دست دادن عنوان قهرمانی تمام شد. در نقطه مقابل، زیدان و شاگردانش همه ۹ دیداری که رونالدو را به دلایل مختلف در زمین نمی‌دیدند، با پیروزی پشت سر گذاشتند. پس از شکست برابر رئال‌مادرید در سوپرکاپ، پیکه در مصاحبه‌اش گفت اعضای تیم باید در کنار هم بمانند و رو به جلو حرکت کنند. اما آیا آنها واقعاً رو به جلو حرکت می‌کنند؟ تیم دارد بتدریج به لحاظ دفاعی ضعیف می‌شود. آنها در طول 3 سال مربیگری لوئیز انریکه کم‌کم آمار گل خورده بیشتری به جا گذاشته‌اند. این مساله جای نگرانی دارد و چیزی است که والورده باید به آن توجه کند.
آمار چیزی است که جای نگرانی دارد و ارنستو والورده باید بخوبی آن را بداند و فکری برای آن کند. در خط هافبک هم مشکلاتی وجود دارد. مشکلات مصدومیت آندرس اینیستا نشان می‌دهد نمی‌توان مانند گذشته روی او حساب کرد. اما جایگزین او کجاست؟
لاماسیا در گذشته همواره این خلأها را پر می‌کرد اما به نظر می‌رسد سیستم آکادمی رئال‌مادرید موثرتر باشد. 10 فصل پیش بود که رئال‌مادرید توانست با موفقیت از عنوان قهرمانی خود در لالیگا دفاع کند و زیدان به دنبال این است تا تبدیل به اولین سرمربی رئال‌مادرید شود که پس از لئو بینهاکر در سال ۱۹۸۹، از قهرمانی تیمش در لالیگا دفاع می‌کند. بارسلونا اگر می‌خواهد جلوی این اتفاق را بگیرد باید پیشرفت کند، سریع هم پیشرفت کند.