عبدالباری‌عطوان*:تهدید علنی حمله به کاخ بشار اسد در سوریه توسط اسرائیل نشان‌دهنده اوج وحشتی است که در محافل رژیم اشغالگر فلسطین حاکم است و سخنان رابرت فورد، آخرین سفیر آمریکا در سوریه مبنی بر اینکه بشار اسد پیروز شده است و جنگ سوریه به پایان خود نزدیک می‌شود، تاکیدی بر این نگرانی است. موضوعی که سفر سراسیمه  نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی به سوچی و دیدار با  رئیس‌جمهوری روسیه و درخواست از او برای نجات اسرائیل و ممانعت از گسترش نفوذ ایران در سوریه را تفسیر می‌کند. آنچه نتانیاهو به شکل صریح در دیدار با دبیرکل سازمان ملل که در روزهای گذشته در تل‌آویو به سر می‌برد، تاکید کرد، این بود که وی خواستار ممانعت از نفوذ ایران در سوریه و برپایی کارگاه‌های ساخت موشک‌هایی با برد دقیق در شمال این کشور و در جنوب لبنان که پایگاه حزب‌الله است شد و تهدید کرد که در غیر این صورت اسرائیل کاخ بشار اسد و مواضع کارشناسان نظامی ایران در خاک سوریه را هدف حمله قرار می‌دهد. براساس گزارش روزنامه‌های عبری و همچنین تایید تارنمای پراودای روسیه، ولادیمیر پوتین در واکنش به حالت ناامیدی و نگرانی که نخست‌وزیر اسرائیل داشت، بسیار خونسرد بود و با سردی پاسخ داد که ایران کشور همپیمان روسیه در خاورمیانه است و مسکو از همپیمانی با ایران به خاطر اسرائیل دست نخواهد کشید و نیز روسیه به ائتلاف با ایران برای مواجهه با ائتلاف عربی به رهبری عربستان و نظارت آمریکا از واشنگتن اعتماد دارد. پوتین همچنین کیسه‌های نمک را بر زخم نگرانی نتانیاهو پاشید و اعلام کرد که مسکو به مستحکم کردن نقش ایران در سوریه و تثبیت نظام بشار اسد و مسلح کردن حزب‌الله ادامه می‌دهد. نمی‌دانیم نتانیاهو به کدامین حق از مسکو و سازمان ملل می‌خواهد که از تاسیس کارگاه‌های ساخت موشک ایران در سوریه و لبنان ممانعت به عمل بیاورد و این کشور را مجبور کند که نیروهای خود را از سوریه بیرون بکشد. آیا نخست‌وزیر اسرائیل می‌خواهد که سوریه میدانی باز برای حمله جنگنده‌های اسرائیل به هر هدفی باشد که می‌خواهند و دمشق نیز توان دفاع از خود در برابر این حملات را نداشته باشد؟ آیا سوریه و ایران به گنبد آهنین اسرائیل و سامانه موشکی آن که از طریق جیب‌هایی که هزینه‌های کلان آمریکا را می‌پردازند تامین مالی می‌شود، اعتراض کرده‌اند؟ آیا مسکو به ارسال ده‌ها جنگنده آمریکا از نوع اف35 برای اسرائیل به منظور تاسیس زرادخانه‌ای نظامی که حتی رادارها نیز آن را رصد نمی‌کند، معترض است؟ این اوج وقاحت و استکبار است و پوتین حق دارد که به این درخواست‌ها پاسخ نداده است. روسیه در کنار اسرائیل یا طرف دیگری نیست و تنها به مصالح خود می‌اندیشد. اسرائیل همان همپیمان موثق واشنگتن در منطقه و جهان است. ما بیم داریم که این لحن تهدیدآمیز صریح که نتانیاهو در دیدار با پوتین و دبیرکل سازمان ملل متحد بر آن تاکید داشت مقدمه‌ای برای طرح‌های اسرائیل برای دشمنی با سوریه و لبنان و هر دوی آنها با هم باشد به این بهانه که می‌خواهد از تهدید ایران به نفع امنیت خود جلوگیری و این دشمنی را دفاع از خود در مواجهه با خطر ایران توجیه کند. آنچه باعث می‌شود که این موضوع را محتمل بدانیم این است که طناب اعدام به جرم فساد به گردن نتانیاهو نزدیک شده و چه‌بسا این موضوع باعث شود که او برای دور کردن نگاه‌ها از تحقیقات درباره رسوایی مالی و عزل وی از سمتش و بازداشت او، فتیله آتش یک جنگ را روشن کند، همانطور که ایهود اولمرت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل همین طرح را با حمله به لبنان در سال 2006 پیاده کرد. اسرائیل در حال حاضر در حالتی از بیم و وحشت به سر می‌برد و نتانیاهو تسلط بر اعصاب خود را از دست داده و در لبه پرتگاه است و کمربند نفوذ ایران از مزارشریف در افغانستان تا جنوب بیروت در حاشیه دریای مدیترانه کشیده شده و روزبه‌روز بر قدرت آن افزوده می‌شود. از نتانیاهو می‌پرسیم یک جنگ را که ارتش این رژیم در لبنان پیروز شده باشد نام ببرد؟ آیا ارتش این رژیم شکست‌خورده از جنوب لبنان در سال‌های 2000 و 2006 عقب‌نشینی نکرد؟ تنها سلاح‌های مدرن نیستند که فصل‌الخطاب جنگ‌ها هستند بلکه اراده‌های قوی و آمادگی برای نبرد تا شهادت و رهبری‌های توانمند بر نتایج جنگ‌ها تاثیر می‌گذارند و این سه عنصر نزد نیروهای سوریه، ایران و حزب‌الله و همپیمانان آنان وجود دارد.
*تحلیلگر برجسته جهان اسلام