الهام علی‌اف، دیکتاتور جمهوری آذربایجان با انداختن عکس یادگاری با مدیر اجرایی شرکت نفتی «بی پی» انگلیس، رسما جایگاه خود را از یک رئیس‌جمهور به یک دست‌نشانده غربی تقلیل داد. طی روزهای اخیر تمدید قرارداد نفتی دولت باکو با شرکت استعماری بریتیش پترولیوم برای برداشت از منابع نفت و گاز خزر تا سال 2050 و همچنین اعزام وزیر دفاع جمهوری آذربایجان به فلسطین اشغالی برای پیگیری معامله‌های تسلیحاتی باکو با شرکت صهیونیستی «تساحال» در صدر اخبار منطقه قفقاز بوده است. برداشت نامشروع از منابع نفت و گاز خزر به همان اندازه ناپذیرفتنی و خطرناک است که استقرار نظامیان و جاسوسان رژیم صهیونیستی در جمهوری آذربایجان به بهانه‌های مختلف، فاقد مبنای عقلی و حقوقی است. به گزارش تسنیم، در حالی که هیچ چشم‌انداز روشنی برای تعیین تکلیف رژیم حقوقی دریای خزر مشاهده نمی‌شود، علی‌اف هفته گذشته پس از عقد قرارداد مزبور با بی‌پی، نه‌تنها نشان دولتی «دوستی» را به «رابرت دادلی»، مدیر اجرایی شرکت انگلیسی بی‌پی- همان شرکتی که به مدت یک قرن نفت فلات ایران را تاراج کرد- اعطا کرد، بلکه در کمال حقارت تمام پروتکل‌‌های ملی را زیر پا گذاشته و با یک مدیر تجاری عکس یادگاری انداخت. ویژگی تحقیر‌آمیز دیگر این توافق سخنرانی سر آلان جیمز کارتر دوکان، وزیر دولت در امور خارجی و جامعه مشترک‌المنافع  یا در حقیقت همان وزیر امور مستعمرات پیشین انگلیس در مقابل علی‌اف بود که چنین القا می‌کرد لندن، آذربایجان را مستعمره خود می‌داند و دیکتاتور باکو هم که شعار کدخدا آمریکا و انگلیس هستند را از پدرش به ارث برده، در مقابل این موضوع گردن نهاده است؛ گو اینکه انگلیس سال‌هاست که دیگر کدخدا نیست.
علی‌اف همچنین در حالی بر  اعتماد میان باکو و شرکت انگلیسی بی‌پی تاکید کرد که انگار خود او نبوده که اکتبر 2012 در نشست هیات دولت جمهوری آذربایجان برای بررسی عملکرد اقتصادی 9 ماه نخست همین سال، گفته بود بر اثر عملکرد بی‌پی و خلف وعده‌های این شرکت، دولت جمهوری آذربایجان طی سال 2009 تا 2012، هشت میلیارد و یکصد میلیون دلار زیان دیده است.اما تمام ماجرا به این جا ختم نمی‌شود. در حقیقت ریشه روابط نزدیک باکو و  تل‌آویو نیز به ارتباط انگلیسی باز می‌شود، چرا که کنسرسیوم نفتی تحت ریاست بی‌پی، دست‌کم 436 میلیون تن نفت از میادین نفتی خزر را برداشت کرده و بخش اعظم آن را به اسرائیل منتقل کرده است.این شرکت انگلیسی بلافاصله پس از فروپاشی اتحاد شوروی وارد قفقاز شد و از سال 1994 و نخستین قرارداد نفتی باکو با کنسرسیومی از شرکت‌های نفتی به رهبری بی‌پی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، انگلیسی‌ها  امتیاز اصلی استخراج و انتقال نفت از جمهوری آذربایجان را در اختیار خود داشته‌اند. به عبارت دیگر نفت آذربایجان ملی نیست و شرکت «سوکار» (شرکت دولتی نفت آذربایجان) تنها بخشی کوچک از کنسرسیوم انگلیسی است.طبق اعتراف علی‌اف، بی‌پی پس از 23 سال نفوذ در  منابع نفت و گاز و خطوط انتقال نفت قفقاز بر همه طرح‌‌های بزرگ شامل «آذری- چراغ- گونشلی»‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، «باکو- تفلیس- جیحان» و «شاه دنیز»  و «دهلیز جنوبی گاز» تسلط دارد.طبق اظهارات آشکار دیکتاتور آذربایجان، بی‌پی همان نقشی را در این کشور دارد که در دوران استعماری پیش از ملی شدن صنعت نفت ایران داشت. جالب اینکه در مراسم مزبور پیام رجب طیب‌اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه خطاب به علی‌اف قرائت شد که از همتای آذری‌‌‌‌اش به دلیل تمدید قرارداد نفتی و انتقال نفت و گاز خزر از مسیر ترکیه تشکر کرده بود. اما آنچه عجیب به نظر می‌رسد سکوت مقامات سایر کشورهای ساحلی دریای خزر از جمله دولت روحانی برابر استعمار نوین انگلیس در قفقاز است. به‌رغم تعریف و تمجیدهای مقامات جمهوری آذربایجان، انگلیس و ترکیه از آنچه «قرارداد قرن» توصیف می‌شود، این قرارداد از نظر صاحبان حقوقی که حق‌شان در خزر و منطقه ضایع می‌شود، پذیرفتنی نیست و طبعا هیچ حقی را نیز نمی‌تواند برای حاکمان باکو و شرکایش در برداشت از این ذخایر ایجاد و تثیبت کند.