عبدالباری عطوان:‌این  گزارش خبری که خبرگزاری بلومبرگ آمریکا آن را فاش کرد مبنی بر اینکه عربستان‌سعودی و متحدانش در ائتلاف چهارگانه در حال برنامه‌ریزی برای حمله نظامی به قطر برای تغییر نظام این کشور بودند تا اینکه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری‌ آمریکا برای جلوگیری از این اقدام نظامی وارد عمل شد و با طرف‌های این ائتلاف در این باره رایزنی‌های تلفنی کرد، ما را غافلگیر نکرده،  همان‌گونه که تکذیب این گزارش توسط ترامپ ما را شگفت‌زده نکرده است زیرا مقدمه‌سازی برای این دخالت نظامی در عمل کاملا جدی است و تقریبا یقین داریم که این دخالت چه‌بسا برای چند روز یا چند هفته به تأخیر افتاده است ولی همچنان گزینه روی میز است، آن هم پس از آنکه بحران وارد مرحله تنش‌زایی شده و دشمنی با قطر به نقطه بی‌بازگشت رسیده است. برخی نویسندگان عربستانی طی چند روز گذشته برای تایید تکذیبیه ترامپ عجله کردند و مدعی شدند که کشورهای ائتلاف چهارگانه طرح‌های دخالت نظامی برای حل بحران با قطر را تدوین نکرده‌اند و استراتژی آنها در منزوی و تضعیف کردن قطر خلاصه می‌شود تا این کشور از سیاست‌هایش عقب‌نشینی کرده و دخالت‌هایش در امور کشورهای دیگر را متوقف کند. به باور ما، ترامپ همچنان از هواداران دخالت نظامی علیه قطر است؛ آن زمان که وی با این اظهاراتش در ماه ژوئن گذشته مبنی بر اینکه «قطر در سطح بالا از تروریسم حمایت می‌کند» چراغ سبز نشان داده و در این زمینه به آن «پوشش» داد و اگر وی برای جلوگیری از دخالت نظامی در بحران دخالت کرد به دلیل مخالفت «دولت عمیق» آمریکا با چنین رویکردی بوده است و این موضوع را رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا چندین بار به وضوح بیان کرد. تیلرسون در سفر اخیرش به قطر، با دولت این کشور توافقنامه‌ای برای رویارویی با تروریسم و توقف حمایت و تامین مالی آن به امضا رساند زیرا این دولت عمیق از این می‌ترسد که چنین دخالت نظامی تبدیل به جنگی منطقه‌ای شود که به نفع ایران تمام شود، علاوه بر اینکه دولت عمیق به این نتیجه رسیده است که تضمینی برای نتایج آن وجود ندارد. شیخ صباح الاحمد، امیر کویت به صراحت تأکید کرد که میانجی‌گری‌اش در بحران باعث شد که از وقوع درگیری نظامی جلوگیری شود و این را طی سفرش به واشنگتن و دیدارش با ترامپ گفت؛ امری که باعث شد برخی رسانه‌های ائتلاف چهارگانه بشدت از وی انتقاد کنند. آنچه شیخ صباح در این زمینه گفت با گزارش خبرگزاری بلومبرگ کاملا مطابقت دارد. دولت قطر احساس کرد احتمال وقوع دخالت نظامی وجود دارد و این همان چیزی است که موجب عملی کردن معاهده دفاع مشترک با ترکیه و فراخواندن بیش از 10 هزار نظامی ترک به پایگاهی شد که ترکیه برای آنها در نوار العیدید در نزدیکی مرز عربستان با تجهیزات نظامی کامل و سنگین ایجاد کرده است. علاوه بر این، قطر روابطش را به طور کامل با ایران از سر گرفت؛ همان کشوری که حریم هوایی و بندرهای خود را برای شکست محاصره تحمیل‌شده علیه قطر باز کرد. هر کسی سخنرانی سه‌شنبه ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل که در آن ایران را به حمایت از تروریسم و بی‌ثبات کردن منطقه خاورمیانه متهم و تهدید کرد که آمریکا از توافقنامه‌ هسته‌ای با ایران خارج می‌شود، دنبال کرده باشد، به این نتیجه قاطع می‌رسد که ترامپ به دنبال تشکیل ائتلاف نظامی و سیاسی علیه ایران است که 4 کشور تحریم‌کننده قطر نمایندگان آن خواهند بود. عربستان سعودی و همپیمانانش، امیر قطری «جایگزین» را نیز آماده کردند که شیخ عبدالله بن‌علی آل‌ثانی است و در عمل شروع به دخالت برای ایجاد جبهه مخالفان داخلی در قطر کرده‌اند. احتمال دخالت نظامی در قطر روز به روز بیشتر می‌شود و به باور ما، چه‌بسا این دخالت به عنوان طعمه‌ای برای کشاندن ایران و چه‌بسا ترکیه به جنگ منطقه‌ای باشد به همان شیوه‌ای که عراق با استقبال آمریکا، به جنگ مشابهی پس از حمله به کویت کشیده شد لیکن چه‌بسا نتایج آن برعکس خواهد بود. 2 ماه آینده در عرصه بحران خلیج‌فارس سرنوشت‌ساز است و بسیاری از امور مبهم روشن خواهد شد و بارزترین آنها نشست سالانه کشورهای حاشیه خلیج‌فارس است که در ماه دسامبر در کویت برگزار می‌شود؛ نشستی که سرنوشت شورای همکاری خلیج‌فارس را نیز مشخص می‌کند.