گروه اقتصادی: دولت در حالی نسبت به تولید انبوه مسکن و ساماندهی بافتهای فرسوده کشور بیتوجه است که در صورت تداوم چنین رویه غلطی باید منتظر بحران و اتفاقات جبرانناپذیر در این بخش بود. به گزارش «وطنامروز»، انباشت سالانه تقاضای مسکن همراه با گسترش دامنه بافتهای فرسوده شهری و روستایی کشور زنگ خطری است که برای برونرفت از این معضل اجتماعی و اقتصادی، مسؤولان باید در اسرع وقت نسبت به حل آن چارهاندیشی کنند، البته تا اینجای کار به نظر میرسد دولت یازدهم در اجرای تکلیف نوسازی بافت فرسوده شکست سنگینی را متحمل شده است و باید طرحی نو در اندازد. زندگی سخت ۱۹ میلیون نفر از ساکنان شهرهای مختلف کشور در شرایط بسیار بد، تجربهای تلخ و جانکاه در حاشیه شهرها و بافتهای فرسوده است که زندگی را به جدالی نفسگیر برای ادامه حیات جمعیت حاضر در این حجم بافت قدیمی و بدون امکانات مناسب زندگی، تبدیل کرده است. گفته میشود که از این ۱۹میلیون نفر، ۱۱ میلیون نفر آنها حاشیهنشین بوده و ۸ میلیون نفر مابقی هم در بافتهای قدیمی کشور سکنی گزیدهاند. ظاهرا محدوده محلات اسکان غیررسمی افراد بدمسکن در حوالی ۱۱۰ شهر تقسیمبندی شده و در کل کشور هم وسعت حاشیهنشینی چیزی در حدود ۶۱ هزار هکتار برآورد میشود. و اما «بافت فرسوده» یعنی ناپایداری سازه و از دست دادن عمر مفید یک بنا که در مقابل هرگونه حوادث غیرمترقبه بهراحتی سر فرود میآورد. شکی نیست که ایران همواره مستعد مواجهه با 39 مورد از 41 مورد بلایایی طبیعی موجود در دنیا بوده و بهدرستی میتوان مدعی شد که زلزله در بخش مهمی از نقاط ایران رخ خواهد داد، از جمله در سلسله جبال البرز که قابلیت بروز زلزلههایی به بزرگی 8 ریشتر در مقیاس داخلی زمین را در خود پنهان دارد. کارشناسان معتقدند که از 500 شهر موجود در جغرافیای کشور که لرزهخیزی آنها مورد مطالعه قرار گرفته، فقط 15 شهر کمخطر وجود دارد که از لرزش زمین آسیب کمتری را به جان خواهد خرید. پس تا اینجا میتوان نتیجه گرفت که جمعیت مذکور ۳۵ درصد از جمعیت ۵۹ میلیون نفری شهری کشور را تشکیل میدهند. بررسیها نشان میدهد که برای بهبود محلات سهگانه (بافت فرسوده و سکونتگاههای غیررسمی و تاریخی) در کشور بیش از ۸۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است، رقمی که تامین آن دربازه زمانی 10 سال آینده هم از عهده دولت و وزارت راهوشهرسازی خارج است. برنامهریزی برای مدیریت بهینه بافت فرسوده شهری، همواره یکی از مهمترین دغدغههای سیاستگذاران مسائل شهری به شمار رفته زیرا بافتهای فرسوده، مسائل و پیچیدگیهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متنوعی را با خود به همراه دارد. عناصر تشکیلدهنده این بافتها اعم از تأسیسات روبنایی، زیربنایی، ابنیه و دسترسیها درسالیان گذشته دچار فرسودگی و ناکارآمدی شدیدی شده و ساکنان آن هم از مشکلات متعدد رنج میبرند. یکی از مهمترین تکالیف قانونی در برنامه پنجم توسعه به دستگاههای مختلف از جمله شهرداریها و اداره راهوشهرسازی، احیای سالانه ۱۰ درصد از بافتهای فرسوده است. سادهتر اینکه سالانه باید۲۷۰ محله مسکونی بافت فرسوده کشور بازسازی شود. هرچند در شرایط فعلی، مهمترین راهکار در احیای بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری بیشتر به ارائه 4 نوع تسهیلات متمرکز شده؛ ارائه وام به صاحبان منازل فرسوده، خرید وام مسکن از صندوق یکم با سود ۸ درصد در بافت فرسوده، ارائه وام به انبوهسازان برای تشویق و حمایت بخش خصوصی و دست آخر وام ودیعه مسکن به هنگام نوسازی مسکن. اما واقعیت این است که از 4 نوع وام مذکور، تزریق بخش مهمی از آنها به صورت جدی عملی نشده که علت آن را میتوان در همراه نبودن بانکهای خصوصی در اجرای این طرح جستوجو کرد. این عامل در کنار عوامل دخیل دیگر سبب شده که در 4 سال اخیر، مقدار نوسازی بافت فرسوده تکلیفی اجرایی نشود که طبق معمول، دولت از ادای تکلیف خود در این زمینه، عقب مانده است. به گزارش نود اقتصادی، واقعیت این است که نوسازی بافت فرسوده در شرایط فعلی با دستاندازهای جدی چون «پرداخت تسهیلات انفرادی ساختوساز به افراد»، «دشواریهای تعیینتکلیف خدمات زیربنایی ازجمله انشعاب آب، برق و گاز»، «معضلات تجمیع واحدهای ریزدانه» و «دلشورههای سازندگان از بابت فروش نرفتن واحدهای احداثی در بافت فرسوده» دست و پنجه نرم میکند. بهتازگی «محمدسعید ایزدی»، معاون وزیر راهوشهرسازی از اجرای ۶۸۰ طرح توسعه و بهسازی در ۳۲۰ محله مسکونی بافت فرسوده در ۱۸۰ شهر کشور سخن گفته و اعلام کرده که ۱۵ هزار میلیارد ریال در سال جاری برای احیای بافتهای فرسوده کشور هزینه میشود که از این میزان اعتبار هزار و ۴۰۰ میلیارد ریال آن از محل اعتبارات وزارت راهوشهرسازی تأمین خواهد شد. رقمی که با توجه به محدودیت وزارت راهوشهرسازی، تخصیص آن به طرح بافت فرسوده چندان هم عملی به نظر نمیرسد. بافت فرسوده و ناکارآمد در 2 دهه اخیر، یکی از گرههای کوری بوده که دولتها از باز کردن آن عاجز ماندهاند. در دولت یازدهم هم بررسیها از ناکارآمدی سیاستهای اجرایی دولت و وزارت راهوشهرسازی در این زمینه حکایت داشته، به نحوی که به نظر میرسد در سالهای گذشته توجه چندانی به احیای بافتهای فرسوده صورت نگرفته است. تا اینجای کار به نظر میرسد که دولت یازدهم در اجرای تکلیف نوسازی بافت فرسوده شکست سنگینی را متحمل شده است. هرچند اظهارات عباس آخوندی، وزیر راهوشهرسازی دایر بر اینکه قرار نیست برای 19 میلیون نفر جمعیتی که در وضعیت بدی زندگی میکنند خانه بسازیم را باید در حکم آب سردی بر پیکر اجرای ناکام نوسازی بافت فرسوده کشور تلقی کرد. این در حالی است که رئیس سابق انجمن انبوهسازان تهران در گفتوگو با «وطنامروز» با تاکید بر رویآوری وزارت راهوشهرسازی به احیای بافتهای فرسوده میگوید: اگر بافتهای فرسوده در مراکز شهری احیا شود، علاوه بر تحرک ساختوساز و عرضه واحدهای مسکونی ارزان کممتراژ، بیشک کمک شایانی به کاهش نرخ اجارهبها در کلانشهرها میشود.