محسن شهمیرزادی: «بنده نه آقای مهدویان را حضوری دیده‌ام و نه آنچنان ایشان را می‌شناسم، من یک سریال از این آدم دیدم به نام «آخرین روزهای زمستان»، حتی به آقای ضرغامی رسما اعلام کردم همه سریال‌های بد تو را بابت این سریال خوب می‌بخشم. این جوان آمد و در ادامه چند کار بدیع انجام داد. شما در جشن خانه سینما ببینید برای بهترین فیلم از نگاه تماشاگران چه اتفاقی افتاد؟ دریغ از یک جایزه یا تقدیر از این اثر. سینما دارد به این سو می‌رود؛ فیلمی که «ما» می‌گوییم باید ساخته شود، نه فیلمی که بناست اصول اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را توأمان حفظ کند.» این صحبت‌های احمد نجفی، مجری و بازیگر تلویزیون و سینماست که در انتقاد شدید از انحصار‌گرایان سیستم پخش سینما مطرح کرده است. به گزارش «وطن امروز»، در اولین هفته‌گردی با هنرمندان انقلاب سراغ «رضا برجی» مستندساز جنگ، «نصرت‌الله محمودزاده» نویسنده دفاع‌مقدس و ادبیات پایداری و «احمد نجفی» مجری و بازیگر تلویزیون و سینما رفته‌ایم.
مونوپولیسم در سینمای ایران
احمد نجفی، مجری برنامه محبوب صندلی داغ و بازیگر تلویزیون و سینما، عید امسال با برنامه «یک‌بار دیگر» به تلویزیون آمد. برنامه‌ای که شباهت‌های بسیاری به صندلی داغ داشت. حالا بناست سری دوم این برنامه روی آنتن شبکه 5 بیاید. نجفی پیرامون فصل جدید این برنامه اظهار  داشت: سری اول این برنامه به صورت یک تاک‌شوی عیدانه در نوروز ۹۶ پخش شد و سری دوم آن نیز از 3 هفته دیگر روی آنتن شبکه 5 می‌رود. وی با اشاره به رویکرد اقتصادی این برنامه گفت: معضل کنونی ما اقتصاد است و ما بنا داریم با نگاهی جدید اقتصاد کشور را مورد کنکاش قرار دهیم. نجفی با اشاره به اینکه محور این برنامه آمار و بیانیه‌ها نیست،  گفت: ما به سخن رهبری گوش می‌دهیم که فرمودند آمارهای دولت نشان‌دهنده وضع واقعی کشور نیست و در این برنامه به همراه کارشناسان به معضلات اقتصادی جامعه می‌پردازیم و به دنبال راه‌حل عینی و علمی هستیم.  وی با بیان اینکه این برنامه گفت‌وگومحور، محرومیت‌ها در مرزهای ایران را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد، اظهار داشت: ما به شهر‌ها و روستاهایی که نفت از زیرپای‌شان می‌گذرد اما جزو محروم‌ترین‌ها هستند می‌پردازیم. اینکه وقتی دولت آنها را جزو محروم‌ترین مناطق اعلام کرده، چه اقدامی برای رفع فقر و محرومیت در این منطقه انجام داده است.
نجفی پیرامون سایر فعالیت‌های هنری و رسانه‌ای خود در مدت اخیر با اشاره به فیلم «من یک ایرانیم» اظهار داشت: ما با تلاش بسیاری این فیلم را در خارج از کشور تولید کردیم اما  با بی‌مهری شورای پخش مواجه شد. سیستم پخش در سینما با یک مونوپولیسم و انحصارگرایی بسیار قدرتمندی مواجه است. این سیستم تلاش دارد یک اتحاد بسته را ایجاد کند و نمی‌دانم دقیقا چه هدفی را دنبال می‌کنند. یا تلاش دارند ساختار اقتصاد سینما را شبیه هالیوود کنند که این امر غیرممکن است یا اینکه عمدا می‌خواهند عده‌ای را از این سینما بیرون بیندازند تا هم خودشان تولید کنند و هم توزیع و پخش و فروش را در دست بگیرند. وی با اشاره به خطرناک بودن این سیستم انحصارطلب و انحصارگرا در پخش فیلم‌ها که سینما‌ها را در دست دارند، افزود: این انحصارگرایی بشدت خطرناک است و علاوه بر اینکه براحتی ذائقه مخاطب را دچار انحراف می‌کند، تولید و سیاست‌گذاری‌های فیلم‌ها را نیز جهت‌دار کرده و این اقدام سینمای ملی ایران را نابود خواهد کرد.  این مونوپولیسم سینمایی توسط عده‌ای خاص که حدود 10  نفر هستند شکل گرفته است؛ آیا آنها فکر می‌کنند با خریدن سینما‌ها و تبدیل شدن به قدرت اقتصادی سینما می‌توانند هرکاری انجام دهند؟ این مونوپولی مستقیما روی تولید اثر می‌گذارد و آنهایند که تصمیم می‌گیرند چه فیلمی تولید شود. نوع فیلم‌هایی که آقایان مدنظرشان هست هم کاملا مشخص است و در سال‌های اخیر می‌بینید چه ژانر فیلم‌هایی همواره روی پرده سینما هستند و هیچ جای دیگری هم برای فیلم‌هایی که ما به اصطلاح «ارزشی» می‌نامیم، نیست.
این بازیگر سینما با اشاره به جشن خانه سینما که جوایز را به صورت کاملا هدفدار تقسیم کرده بود، اظهار داشت: بنده نه آقای مهدویان را حضوری دیده‌ام و نه آن چنان ایشان را می‌شناسم، من یک سریال از این آدم دیدم به نام «آخرین روزهای زمستان»، حتی به آقای ضرغامی رسما اعلام کردم همه سریال‌های بد تو را بابت این سریال خوب می‌بخشم. این جوان آمد و در ادامه چند کار بدیع انجام داد. شما در جشن خانه سینما ببینید برای بهترین فیلم از نگاه تماشاگران چه اتفاقی افتاد؟ دریغ از یک جایزه یا تقدیر از این اثر. سینما دارد به این سو می‌رود؛ فیلمی که «ما» می‌گوییم باید ساخته شود! نه فیلمی که بناست اصول اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را توأمان حفظ کند. آیا رهبری نسبت به این فیلم اظهار علاقه نکردند؟ قرار نیست ما هرچه که شنیدیم به آن جایزه بدهیم. اما آیا اطلاعات سینمایی ایشان کم است؟ من از دوران ریاست‌جمهوری ایشان خبر دارم که هر هفته فیلم می‌دیدند. با توجه به شناخت فلسفی، اخلاقی، هنری و شرعی هم می‌توانند به عنوان یک کارشناس نظر بدهند. نجفی در پاسخ به سیاست‌گذاری صحیح در سینما اظهار داشت: سینما بخشنامه‌ای نیست و هرکس می‌تواند فیلم خود را بسازد اما من می‌گویم اجازه ندهیم مونوپولیسم وارد چرخه سینمای ما شود و این هنر را دچار اختلال هویت کند. می‌گویند همه سینما را بدهید به بخش خصوصی. این یک خیانت است، چون این جماعت انحصارگرا نشان دادند شایستگی مدیریت عادلانه و صحیح سینما را ندارند. الان 10-8 نفر تصمیم‌گیرنده هستند و انحصارگرایی آنها با حمایت برخی مدیران دارد سینمای ما را خفه می‌کند.
«آدم‌شویی»، روایت جانبازان فراموش شده
نصرت‌الله محمود‌زاده از نویسندگان نام‌آشنای کشور و از پیشکسوتان حوزه ادبیات پایداری است که به واسطه حضور مستمر در مناطق عملیاتی و ثبت و ضبط وقایع دوران دفاع‌مقدس، آثار درخشانی در حوزه جنگ بویژه در شاخه گزارش‌نویسی و زندگینامه داستانی خلق کرده و به نوعی در آثار خود «پشت پرده جنگ» را به تصویر کشیده است. «حماسه هویزه»، «بستر آرام هور»، «سفر سرخ» و... از جمله آثار او هستند. محمودزاده اخیرا رمان «محمد، مسیح کردستان» را روانه بازار کرده است. محمودزاده منبع درآمد خود را ادبیات ندانسته و همواره پروژه‌های بلندمدت و پرداخت عمیق به شخصیت‌های دفاع‌مقدس از جمله ویژگی‌های برجسته اوست. محمودزاده با تمجید از «وطن‌امروز» به جهت احوال‌جویی از اهالی فرهنگ و هنر، پیرامون جدید‌ترین اثر خود اظهار داشت: من جدید‌ترین مجموعه داستانم با عنوان «آدم‌شویی» را نوشته و بزودی روانه بازار نشر خواهم کرد. «آدم‌شویی» قصه جانباز‌های فراموش شده جنگ است که به دنبال سهم‌خواهی از جنگ نبودند و پس از جنگ با تمام مشقت‌ها به زندگی معمولی خود در گمنامی ادامه دادند. من در واقع به دنبال تبیین جهاد اکبر پس از جهاد اصغر-دفاع‌مقدس- در زندگی به ظاهر تلخ آنها در روزگار معاصر هستم. وی با بیان اینکه این روایت هرچند ممکن است تلخ باشد اما گاهی داروی تلخ برای بیمار ضروری است، بیان داشت: این داستان به زندگی جانبازانی می‌پردازد که مبتلا به امراض مختلف شده‌اند و بعضا نزدیکان آنها ترک‌شان کرده‌اند. زندگی کردن با آنها سخت است اما اینان در جامعه زندگی می‌کنند و جزو فراموش‌شدگان محسوب می‌شوند. محمودزاده افزود: عبارت «آدم‌شویی» به معنای  فراموش کردن اینان توسط برخی است که پس از جنگ این جماعت را فراموش کرده‌اند. ما باید به واقعیت‌ها توجه کنیم. چرا همسر یک جانباز مجبور شود او را ترک کند؟ مقام معظم رهبری به کرات پیرامون این مساله تاکید داشتند و بنده وقتی دیدم توجهی به این فرمایشات نمی‌شود «آدم‌شویی» را نوشتم تا بتوانیم دل این فراموش شده‌ها را به دست بیاورم. نگارش این کتاب تمام شده است و تا پایان سال ان‌شاءالله منتشر می‌شود. محمودزاده با اشاره به اینکه نگارش «محمد، مسیح کردستان» 17 سال به طول انجامیده است، پروژه بلندمدت خود را «حسن باقری‌» مغز متفکر جنگ اعلام کرد و با توجه به دسترسی دشوار به اسناد جنگ آن را زمانبر دانست.
تجلیل از توپ 8 میلیمتری
رضا برجی از مستندسازان باسابقه جنگ و از یاران شهید آوینی است که با گذر زمان و ابتلا به ضایعات جنگ، هنوز در این کسوت باقی مانده و به سختی می‌توان او را درون مرزهای جغرافیایی کشورمان یافت. او که فریم‌های 8 میلیمتری‌اش با توپ و تانک عجین شده، هنوز در پی روایت فتحی است که در گوشه گوشه دنیا رخ می‌دهد. از این استاد مستندسازی آثاری ماندگار نظیر «سواحل اشک و زیتون»، «سال‌های گلوله و زنبق»، «مادران صربرنیتسا»، «لعل بدخشان»، «در امتداد غدیر» و... به یادگار مانده است. برجی در گفت‌وگو با «وطن امروز»، مستند «عراق، سرزمین زخمی» را جدیدترین فعالیت خود دانست. وی حضور داعش در عراق را موضوع این مستند دانست و با بیان اینکه فیلمبرداری این اثر تا 2 ماه دیگر ادامه خواهد داشت، نمایش آن را در 6 ماه آینده میسر دانست. برجی که همچنان  با مشکلات شیمیایی جنگ درگیر است پیرامون آخرین وضعیت جسمانی خود اظهار داشت: هر سال در فصل پاییز مشکلات ناشی از جراحت شیمیایی تشدید می‌شد اما امسال در تابستان درگیر این مساله شدم، البته هم اکنون به لطف خدا وضعیت بهتری دارم و مشغول پیگیری تولید آثار خود هستم.  گفتنی است آیین تجلیل از فعالیت‌های رضا برجی روز گذشته با حضور اهالی فرهنگ و هنر در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.