نقش نخست‌وزیر بریتانیا در رسانه‌های جزیره این روزها از جایگاه بانوی دوم آهنین و جراح بزرگ جدایی بریتانیا به یک دلقک تقلیل یافته است و این روند قطعا به سقوط دولت او می‌انجامد. 6 ماه پیش جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر انگلیس در روزهایی که خود بشدت درگیر تنازع بقا با کادر رهبری سنتی و یقه سفید حزب برای ماندن بود، پیش‌بینی جالبی کرد و گفت دولت ترزا می بزودی سقوط خواهد کرد. انتخابات پارلمانی زودرس بریتانیا در ماه جولای تا حدودی بر این پیش‌بینی صحه گذاشت اما حالا کوربین می‌تواند در قامت یک پیشگوی تمام‌عیار قد علم کند، چرا که می تنها یک گام با طرد شدن توسط هم‌حزبی‌های محافظه‌کارش فاصله دارد. حاشیه‌های سخنرانی خانم نخست‌وزیر در جریان آخرین روز کنفرانس سالانه حزب محافظه‌کار سبب شد افکار عمومی جزیره متقاعد شود او دیگر توانایی رهبری دولت را ندارد. همه چیز دست به دست هم دادند تا می در جریان این سخنرانی یک ساعته سقوطی وحشتناک را مقابل هم‌حزبی‌هایش تجربه کند. پس از آن گمانه‌زنی‌ها از سوی افکار عمومی و رسانه‌ها درباره کناره‌گیری‌اش از قدرت به نحو چشمگیری افزایش یافت. در حقیقت پنجشنبه پیش می تنها تریبون سخنرانی را نباخت، بلکه میز نخست‌وزیری‌اش را باخت. حتی عذرخواهی رسمی او به دلیل ناکامی در انتخابات سراسری گذشته نیز فایده نداشت. وقتی او سرگرم سخن گفتن درباره دستاوردهایش درباره خروج موفق انگلیس از اتحادیه اروپایی بود، سرفه‌های پی‌درپی و گرفتگی صدا امانش را برید. صدای او با قرص ضد اختناقی که وزیر دارایی‌اش فیلیپ هاموند روی سن به او وام داد(!) موقتا باز شد. این در حالی بود که لحظاتی جلوتر می نیز با شوخی درباره اینکه چگونه وزیر دارایی قرص یادشده را مجانی به او داده، حاضران را به خنده واداشته بود. اما نه‌تنها صدای لرزان ترزا می، بلکه لبخند ناشی از مطالبه او نیز لحظاتی بعد به لطف هنرنمایی یک کمدین که معلوم نبود چطور خود را به چنین اجتماع سیاسی مهمی رسانده دوباره قطع شد. «سایمن برادکین» طنزپرداز معروف انگلیسی در حالی که خود را به تریبون نخست‌وزیر رسانده بود، کاغذی را از پایین سن به ترزا می تحویل داد و خطاب به او گفت: «بوریس جانسون (وزیر خارجه) خواست این را به شما بدهم».
البته او کاغذ را تعمدا روی زمین انداخت و می از همه جا بی‌خبر شاید بزرگ‌ترین اشتباه دوران زمامداری‌اش را مرتکب شد و با خم شدن روی زمین برای برداشتن آن، از یک کمدین رکب خورد. برادکین بلافاصله با لبخند به سوی جانسون که در ردیف اول سالن نشسته بود برگشت و به وزیر خارجه که او هم مانند نخست‌وزیر از نقشه‌اش بی‌اطلاع بود گفت: «بوریس! مأموریت انجام شد، فرم را به او دادم». اینجا بود که ماموران امنیتی متوجه شدند این طناز هیچ ارتباطی به محافظه‌کاران بد اخم ندارد و بلافاصله وارد عمل شدند و او را از سالن بیرون کردند. برای دقایقی جو سالن به هم ریخت و می با کف زدن هم‌حزبی‌ها سخنانش را ادامه داد اما ساعاتی بعد که کمدین انگلیسی تصاویر کاغذ مورد نظر را در رسانه‌ها منتشر کرد معلوم شد او چگونه دولت می را به بازی گرفته است که کاغذ یادشده در حقیقت یک فرم ساختگی اداره مالیات موسوم به P45 بود که از سوی کارفرما برای اعلام پایان کار کارمندش صادر می‌شود. به عبارت دیگر برادکین اینگونه سقوط دولت می را اعلام می‌کرد.
در این فرم مشخصات ترزا می از جمله درآمد سالانه 149 هزار پوندی‌اش از محل صدارت‌اعظمی قید شده و در بخش «علت پایان کار نام‌برده» نوشته شده بود: «حزب محافظه‌کار نه قوی است و نه باثبات. ما نگران جرمی کوربین (رهبر حزب کارگر) هستیم.» همچنین در بخش مالیات‌های پرداخت شده آمده بود: «از فیلیپ هاموند (وزیر دارایی) بپرسید.» اما جالب‌ترین نکته این فرم، بخش مربوط به درخواست‌کننده بود که از سوی بوریس جانسون، وزیر خارجه انگلیس امضا شده بود. پس از خروج برادکین و برگشتن اوضاع سالن به حالت عادی، حزب محافظه‌کار سومین نشانه شوم را هم دریافت کرد و حرف F از شعار بالای سن و پشت سر نخست‌وزیر، «ساخت کشوری که برای همه مفید باشد» به زمین افتاد. همان لحظه خبرنگار بی‌بی‌سی با انتشار توئیتی نوشت: «وای نه! 3 اتفاق در یک کنفرانس.» و خبرنگار اسکای‌نیوز گفت: «این یک فاجعه است». می ساعاتی بعد سعی کرد با انتشار تصویری از داروهای سرماخوردگی‌اش در توئیتر، گرفتگی صدایش را توجیه کند اما این آخرین چیزی بود که رسانه‌ها به آن توجه کردند. روزنامه ایندیپندنت در گزارشی که روز پنجشنبه منتشر کرد، نوشت: «قرار بود ترزا می در رابطه با رویای بریتانیا سخن بگوید اما اکنون این سخنرانی به کابوس او بدل شده است».
این روزنامه منتقد دولت از برخط بودنش برای سبقت گرفتن از نشریه‌های رقیب در جزیره نهایت استفاده را برد و با مقایسه رخدادهای عجیب و تاریخی همایش محافظه‌کاران با رویدادهای سال 2003 که به سرنگونی «دانکن اواردز» رهبر وقت حزب منجر شد، غزل خداحافظی می را خواند.
اما حتی پیش از این سخنرانی کذایی، ساندی‌میرر در گزارشی جنجالی مدعی شده بود می، مرداد سال آینده را برای کناره‌گیری تعیین کرده و حتی این موضوع را با حلقه رهبری حزب در میان گذاشته است.
اگرچه می بلافاصله این موضوع را تکذیب کرده و بر ادامه حضور در خانه شماره 10 تا 4 سال آتی تاکید کرده بود اما لحظاتی پس از افتضاح سخنرانی 5 اکتبر، آخرین نظرسنجی صورت گرفته از سوی تارنمای موسوم به «خانه محافظه‌کاران» حکایت از آن دارد که 51 درصد هم‌حزبی‌های می خواهان کناره‌گیری او تا پیش از پایان دوره ریاستش هستند. خانم نخست‌وزیر هنوز در شوک سلسله اتفاقات بود که دیروز رئیس سابق حزب محافظه‌کار با افشاگری‌اش عملا نسخه می را پیچید. «گرنت شاپس» در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فاش کرد: «هم نمایندگان محافظه‌کار حامی و هم مخالفان بریگزیت در بین 30 نماینده‌ای بوده‌اند که از توطئه برکناری ترزا می حمایت کرده‌اند». گفته‌های شاپس در حقیقت تاییدیه خبر ساندی‌میرر بود با این تفاوت که او اعلام کرد جلسه اضطراری در خانه شماره 10 داونینگ استریت برای مطرح کردن برکناری می نه از سوی خود او، بلکه از طرف 5 عضو حلقه رهبری حزب تشکیل شده و آنها از نخست‌وزیر خواسته‌اند استعفا بدهد. شاپس در نهایت گفت: «تصور می‌کنم ترزا می باید خواستار برگزاری انتخابات برای رهبری حزب شود. وی در متحد کردن اعضای کابینه ناکام بوده است».