رحیم رضاخانی: پس از انتخاب آقای دونالد ترامپ به ریاستجمهوری کاخ سفید اتفاقات گوناگون و رنگارنگ زیادی در حوزه سیاست خارجی آمریکا در تقابل با سایر کشورها افتاده است. تصمیمگیریهای عجولانه و بدون حساب و کتاب و تجارتمنش آقای ترامپ و خروج از سازمانها و پیمانهای جهانی، آمریکا را روزبهروز منزویتر کرده و موجب سرخوردگی مسؤولان ارشد آن و منجر به بیاعتباری آمریکا شده است.
از جمله این عدم پایبندی به توافقات انجام شده، خروج آمریکا از پیمان آب و هوایی پاریس است. ترامپ اعلام کرد این معاهده محدودیتهای اقتصادی شدیدی برای شهروندان آمریکا ایجاد میکند و به بهبود وضع محیط زیست منجر نمیشود. به اعتقاد ترامپ این معاهده توزیع ثروت آمریکا میان کشورهای دیگر است. ترامپ معتقد است توافق پاریس به سطح زندگی و کسب و کار مردم آمریکا ضربه سنگینی وارد میکند، زیرا چین و هند همچنان میتوانند تا چند سال آینده صنایع زغالسنگ خود را توسعه دهند اما آمریکا چنین اجازهای ندارد.
در ادامه بدعهدیهای این کشور با ریاستجمهوری نابغهای بهنام ترامپ، خروج از سازمان علمی- آموزشی- فرهنگی ملل متحد (یونسکو) است که دلیل آن را تصمیمات این سازمان علیه رژیم صهیونیستی میداند. با اندکی تامل بر اقدامات اینچنینی آمریکا و اعلام خروج از موضوع برجام که آن را هم به ضرر همپیمان خود رژیم صهیونیستی میداند، میتوان انتظار داشت این عمل هم بلادرنگ انجام شود، البته برای کشور ایران برجام منافع خاصی نداشته و آمریکا را هم از اعمال تحریم علیه جمهوری اسلامی ایران منع نکرده است. امروز آمریکا با دخالتها و گزافهگوییهایش تبدیل به منفورترین چهره جهان شده است. با وجود همه اعتراضات و سیل انتقادها و حتی برخوردهای کوبنده کشورهایی مثل روسیه و کرهشمالی، باز هم این دولت به کار خود ادامه میدهد. درباره ایران نیز همچنان در موضع ضد انقلابی خود قرار گرفته است و سعی دارد ارکان آن را سست کرده و شیرازهاش را از هم بپاشد، غافل از آنکه ملت آگاه ایران اسلامی به فتنهها و تصمیمهای شوم و پلید آمریکا آشناست و برابر زورگو خواهد ایستاد.
حال که ترامپ در سخنرانی و موضع جدیدش ایران را به عدم پایبندی به روح برجام محکوم میکند و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هم تروریست میخواند، زمان آن فرا رسیده است تا جهان را با بدعهدیهای این کشور آشناتر کنیم که هر زمانی آمریکا از تعامل و مذاکره سخن گفت، کشورها و ملتها بدانند آمریکا یک بدعهد بزرگ در دنیاست و معاهدهها و پیمانهایی را که با حضور کشورهای بزرگ دنیا انجام شده، زیرپا میگذارد و خود به تنهایی تصمیم به خروج از آن میگیرد و نقش بازیکن و داور را به تنهایی انجام میدهد. بنابراین باید گفت آمریکا دیگر صلاحیت اداره کردن سازمان ملل را در کشورش ندارد و باید اقدامات لازم درباره خروج این سازمان از کشور آمریکا از سوی کشورهای دیگر جهان انجام شود تا به مسؤولان و مشاوران و آقای ترامپ نشان داده شود که دیگر آمریکا از دید جهان کوچک و منزوی شده و جهان دیگر تحمل یاوهگوییها و زورگوییهای آن را ندارد.