زینب محبوبی: اینکه ترامپ در یک مصاحبه، «خلیج‌فارس» را «خلیج ع‌رب‌ى» بخواند و خود را در مواجهه با هجمه احساسى مردم ایران ببیند، قطعا نه براى ترامپ عجیب است نه براى ما!
ما مردمى هستیم که هر از گاهى نسبت به برخى اتفاقات اینگونه واکنش نشان مى‌دهیم. حالا فرقى نمى‌کند مسأله سیاسى باشد، اجتماعى باشد، ورزشى باشد یا حتى نمایش کمدى خودکشى ناشیانه دخترى که بخت خود را در دنیاى مجازى جست‌وجو مى‌کند! مهم این است که موضوعى بیابیم براى تخلیه خشم‌هاى فروخورده و همراهى و سینرژى همگانى در این تخلیه عواطف!
و جالب‌تر اینکه نوع عکس‌العمل‌ها نسبت به وقایع مختلف یک‌جور است. یعنى مثلا همان کامنتى را زیر پست ترامپ مى‌گذاریم که یک ماه پیش در عکس‌العمل به ازدواج مجدد بهاره رهنما گذاشتیم و باز همان کامنت را 2 ماه پیش زیر پست‌هاى مربوط به قتل آتنا گذاشتیم، یا 5 ماه پیش زیر پست کاندیداى رقیب در انتخابات ریاست‌جمهورى گذاشتیم، یا 2 سال پیش در صفحه اینستاگرام دختر بینوا!
و شما لحظه‌اى گمان نکنید این حوادث تأثیرى در نگرش و عملکرد کسى دارد! و مثلا باعث عبرت گرفتن خانواده‌ها نسبت به مراقبت از فرزندان‌شان شده است! یا از این به بعد دختران جوان نسبت به روابط‌شان دقیق‌تر مى‌شوند! یا حتى ملتى نسبت به حفظ استقلال‌شان متحدتر و عملگراتر!
بلکه کل ماجرا به همین فحاشى‌ها و دست بر پشت دست زدن‌ها خاتمه مى‌‌یابد و دوباره از فردا زندگى روال عادى خود را دارد.
دخترى که روسرى به گلویش گره زده به هدفش مى‌رسد و شهرت پیدا مى‌کند، حتى به قیمت حراج شخصیت! کاندیداهاى برنده و بازنده به روال قبل، روزگار مى‌گذرانند و حتى کاندیداى برنده لحظه‌اى به پشت سر نگاه نمى‌کند که مبادا یادش بیاید چه وعده‌هایى داده و به چه حسابى رأى آورده است.
و آمریکا هم فرداى سخنرانى ترامپ، همان آمریکایى مى‌شود که سرزمین فرصت‌هاست و براى ثبت‌نام لاتارى‌‌‌‌اش دائم سایت‌ها را چک مى‌کنیم که مبادا زمان را از دست بدهیم. چرا که نهایت غیرت و تعصب ما به ایران‌مان، همان «لغت» فارس‌پسوند خلیج است و انگار ناوهاى آمریکایى مستقر در خلیج را تابه‌حال ندیده بودیم!
و انگار این همه سال کینه‌توزى و توطئه را فراموش کرده بودیم! و انگار هدف قرار دادن هواپیماى مسافرى توسط وینسنس در همین خلیج فارس‌مان، افسانه‌اى بیش نبوده! و انگار ترامپ و رفتارها و گفتارهاى خصمانه‌‌‌‌اش در مقابل کشور ما، پدیده‌اى نوظهور در سیستم سیاسى آمریکاست! و انگار تا دیروز اوباما و پیش‌تر بوش و کلینتون دست دوستى به سمت‌مان دراز کردند! ترامپ را دیوانه بخوانیم و باور کنیم کارى که ترامپ مى‌کند و سیاقى که در پیش دارد، خلاف سیاست‌هاى آمریکاست، و باور کنیم قرار بوده تحریم‌ها متوقف شود و جهان گل و بلبل شود اگر ترامپ رأى نمى‌آورد. در حالى که همان شده که قرار بوده بشود.
چقدر فراموشکاریم اگر یادمان برود تحریم‌هاى فلج‌کننده‌اى را که یک به یک علیه‌مان تصویب کردند و بابت‌شان مدال به گردن همدیگر آویختند.