شهروندان تبریزی در دسترس نبودن جایگاه‌های سوخت بنزین را در سطح شهر معضلی جدی عنوان می‌کنند که به نظر می‌رسد دلیل اصلی این موضوع، بیشتر از آنکه کمبود باشد، توزیع نامتوازن جایگاه‌هاست. «نزدیک به یک‌میلیون دستگاه انواع خودرو و نیم میلیون دستگاه موتوسیکلت در آذربایجان شرقی در حال تردد است. سهم شهر تبریز از این تعداد وسایل نقلیه موتوری، نیم میلیون دستگاه خودرو و ۱۰۰هزار دستگاه موتوسیکلت است». این‌ اظهارات یک مقام پلیس راهور استان است. اگر سرانه استاندارد خودرو براساس معیارهای پذیرفته‌شده در عرصه جهانی را مبنا قرار دهیم، این تعداد خودرو برای شهری با نزدیک ۲ میلیون نفر جمعیت با ساختار شهرسازی سنتی و قدیمی، شاید بیش از ۳ یا ۴ برابر ظرفیت قابل پذیرش و تحمل آن باشد. علی حسین‌زاده، کارمند یکی از ادارات تبریز است که در منطقه مرکزی شهر سکونت دارد اما محل کارش در غرب شهر قرار گرفته است. او می‌گوید: اگر یک روز خودرو نداشته باشم، زندگی‌ام فلج می‌شود. این شهروند تبریزی، اظهار ‌می‌کند: حداقل انتظار داریم در کلانشهری که زندگی می‌کنیم، بتوانیم در هر نقطه از شهر و هر زمانی، به پمپ بنزین یا جایگاه‌های سوخت دسترسی داشته باشیم. اگر بخواهیم به پمپ‌بنزین‌های معروف تبریز اشاره کنیم، می‌توان تقریبا ۱۵ مورد را نام برد که جایگاه‌های سوخت بلوار ستارخان، ترمینال، خیابان عباسی، شهرک باغمیشه و بلوار ۲۹ بهمن از جمله اینهاست. تبریز ۲۵۰هزار هکتار وسعت دارد که اگر بخواهیم نسبت توزیع این جایگاه‌های سوخت را در سطح شهر در نظر بگیریم، به عدد و رقم مطلوبی نمی‌رسیم. این در حالی است که همین جایگاه‌ها نیز به صورت متوازن در شهر پراکنده نشده‌است. برای مثال 2 ایستگاه نزدیک به هم در خیابان عباسی وجود دارد درحالی که مرکز شهر یعنی حومه میدان ساعت، تهی از این خدمت شهری شده است. یک شهروند دیگر تبریزی در اعتراض به این موضوع می‌گوید: هنگامی که عجله داشته باشم، بنزین زدن واقعا کار مشقت‌باری است چون پیدا کردن جایگاه سوخت نزدیک، کار آسانی نیست و زمان زیادی می‌گیرد. او همچنین بیان می‌کند: در گذشته حداقل در مرکز شهر یعنی در میدان ساعت، پمپ بنزینی بود که نسبتا در دسترس بود ولی حالا آن‌ هم جای خود را به ایستگاه مترو داده است. این شهروند تبریزی با لحنی انتقادی اضافه می‌کند: در جاده‌ها بیشتر و متوازن‌تر از شهر جایگاه سوخت بنزین داریم. فرماندار تبریز نیز جزو منتقدان این اوضاع است. رحیم شهرتی‌فر در گفت‌وگو با مهر با بیان اینکه جایگاه سوخت‌هایی مثل گاز طبیعی و بنزین در هر مسیر و هر محدوده جغرافیایی شهر باید به سهولت در دسترس مصرف‌کنندگان قرار بگیرد، می‌گوید: البته این به آن معنا نیست که باید تعداد پمپ‌بنزین‌ها زیاد باشد. چنانچه شرایط مهیا باشد و مکان‌یابی اصولی انجام و درخواست‌ها از شرکت نفت ارائه شود، ما از سرمایه‌گذاران برای احداث جایگاه‌های جدید سوخت حمایت می‌کنیم.  او بیان می‌کند: توزیع فرآورده‌های نفتی در داخل شهر و استان باید با برنامه‌ریزی انجام شود و جایگاه‌های سوخت نیز با توجه به ترددها و فواصل معین می‌تواند افزایش یابد. فرماندار تبریز همچنین با اشاره به طرح‌های مسیرگشایی و تعریض و احداث پروژه‌های عمرانی که سبب برچیده‌شدن برخی از جایگاه‌های سوخت در برخی نقاط شهر تبریز شده است، اظهار می‌کند: به عنوان مثال به جای جایگاه سوخت میدان ساعت و پارک گلستان، مراکز و جایگاه‌های جدیدالاحداث توزیع سوخت خیابان پاسداران و مسیر انتهایی عباسی و شهید کسایی اضافه شده است. بسیاری از شهروندان، تامین و پشتیبانی از جایگاه‌های سوخت بنزین را از وظایف شهرداری می‌دانند اما یکی از اعضای شورای شهر تبریز عنوان می‌کند: جایگاه‌های سوخت امروز در اختیار بخش خصوصی و خارج از اختیارات شورای شهر و شهرداری است همچنین در فرآیند صدور مجوزهای‌شان مجموعه شهرداری تنها به عنوان استعلام‌کننده عمل می‌کند. فریدون بابایی‌اقدم در واکنش به اعتراض شهروندان مبنی بر توزیع نامتوازن جایگاه‌های سوخت در سطح شهر، با بیان اینکه به عنوان یک شهروند تبریزی درباره جایگاه‌های سوخت و تمرکز آن مشکلی نداشته است، می‌افزاید: بنده تاکنون معضلی را مشاهده نکرده‌ام و همیشه از یک جایگاه سوخت استفاده می‌کنم. اگرچه شهرداری و شورای شهر تبریز جایگاه‌های سوخت را مرتبط با وظایف این دستگاه نمی‌دانند اما با توجه به اینکه رویداد بزرگ گردشگری «تبریز ۲۰۱۸» بیش از آنچه در تقویم می‌بینیم به ما نزدیک‌ است، باید در نظر داشت که اینگونه خدمات در سطح شهر از جمله عواملی است که بر اذهان گردشگران تاثیر بسیار گذاشته و ذهنیت‌شان را از پایتخت گردشگری جهان اسلام می‌سازد.