درحالی که 4 باشگاه ایرانی در آستانه حذف شدن از لیگ قهرمانان آسیا قرار دارند، اوضاع مالی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ هم آشفته و پر از ابهامات ریز و درشت است. چند سال است که قبل از شروع رقابتهای لیگ برتر مسؤولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ تاکید میکنند به تیمهای بدهکار اجازه حضور در مسابقات داده نمیشود اما زمان شروع لیگ که میرسد همه خاموش میشوند و «زیرسبیلی» رد میکنند و همه بدهکاران هم «چست و چابک» وارد لیگ میشوند و انگار نه انگار به زمین و زمان بدهکارند! مسؤولان سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال هم چشم بر قوانین میبندند و برای اینکه صندلیشان لرزان نشود و از سوی هواداران تیمها تحت فشار قرار نگیرند بدون هیچ مخالفتی اجازه میدهند بدهکاران وارد مسابقات شوند و هر سال هم بر میزان بدهیهایشان اضافه کنند! حالا کنفدراسیون فوتبال آسیا پا را بیخ گلوی فوتبال ایران گذاشته و کاری را که باید مسؤولان سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال سالها پیش میکردند انجام میدهد و قرص و محکم ایستاده تا تیم بدهکاری وارد لیگ قهرمانان آسیا نشود. تیمهای استقلال، پرسپولیس، تراکتورسازی و نفت تهران در آستانه حذف شدن از لیگ قهرمانان آسیا هستند و فرصت کمی برای جلوگیری از رقم خوردن یک فاجعه بزرگ دارند. حالا سر باشگاهها زیر گیوتین کنفدراسیون آسیا گیر کرده و مسؤولانشان به فکر افتادهاند که راهحلی پیدا کنند. همین آقایان چندین سال فرصت داشتند بدهیهایشان را سر فرصت بدهند و مجوز حرفهای را هم دریافت کنند. حالا اما دود ندانمکاری و مماشات فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به چشم کل فوتبال ایران و علاقهمندانش خواهد رفت و تیمهای کشورمان از حضور در لیگ قهرمانان آسیا حذف خواهند شد. شاید هم مسؤولان فدراسیون و سازمان لیگ دوباره با ترفندهای خاص خودشان سر کنفدراسیون فوتبال آسیا را «گول» بمالند و مثل چند سال گذشته که با «دفترسازی» و «باشگاهسازی» توانستند مجوز بگیرند، باز هم مشکل این 4 تیم را حل کنند اما تا کی میتوان با این روشها جلو رفت؟ کنفدراسیون فوتبال آسیا را فریب میدهیم یا خودمان را؟ آیا آنها ضرر میکنند یا ما که چند سال برای تسویه این بدهیها فرصت داشتیم و دست روی دست گذاشتیم تا کار به اینجا بکشد؟ تا چه زمانی میخواهیم با سندسازی کار را پیش ببریم و سرمان را از زیر برف درنیاوریم و نگاهی به اطرافمان نیندازیم. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ در حالی با اوضاع آشفتهای مواجه شدهاند که حساب سازمان لیگ و رئیس فدراسیون فوتبال همچنان مسدود است و رفت و آمد مالی هم نخواهند داشت، ضمن اینکه تکلیف اسپانسر این فصل فوتبال بهدرستی مشخص نیست و پر از ابهامات ریز و درشت است. اینکه این اسپانسر با کدام مزایده تبلیغات محیطی فوتبال را از آن خود کرد و چقدر تاکنون پرداخت کرده و با چه شرایطی کار را ادامه میدهد، ابهاماتی است که وجود دارد. آنطور که از شواهد پیداست این اسپانسر نتوانسته تاکنون به تعهداتش عمل کند و مبلغی کمتر از ۵ میلیارد تومان به فدراسیون پرداخت کرده که آن هم مستقیما برای پاداش بازیکنان تیمملی و دستمزد کارلوس کیروش هزینه شده است. در حالی که باشگاهها از سازمان لیگ خواستهاند از محل درآمدشان بدهی طلبکاران را بدهد تا مشکل حضور در لیگ قهرمانان آسیا حل شود اما سازمان لیگ درآمد مشخصی نداشته که بخواهد به باشگاهها پول بدهد. حتی اگر پول هم داشته باشد حسابش به خاطر بدهیهای مالیاتی بسته است و نمیتواند پرداختی داشته باشد. اوضاع آشفتهتر از چیزی است که فکرش را میکنید. فدراسیون فوتبال که حالا 5 ستاره شده، جیب خالی دارد و سازمان لیگ هم بدتر از فدراسیون. باید منتظر اتفاقات دیگر بود و دید که مهدی تاج و حیدر بهاروند برای خروج از این وضعیت نسخه شفابخشی خواهند داشت یا اوضاع بدتر خواهد شد.