4 سال و چند ماه از محرومیت شهرداری تبریز و چند مربی لیگ یک گذشته اما این لیگ همچنان با بیاخلاقیهایی شبیه به پرونده شهرداری تبریز روبهرو است. محرومیت بهار سال 92 برای شهرداری تبریز و پس گرفتن صعود این تیم به لیگ برتر، به دلیل تماسهایی بود که از طرف شهرداری با بازیکنان تیمهای حریف گرفته شده بود. به نظر میرسید این محرومیتها آغاز نظارت بیشتر بر لیگ دسته اول است و از آن به بعد امکان اتفاقاتی شبیه به تبانی و زد و بند با بازیکنان به حداقل میرسد اما گفتوگوی اخیرمحمود فکری، سرمربی نفت مسجدسلیمان، صدرنشین لیگ برتر با فارس نشان میدهد این لیگ همچنان از این زدوبندها یا حداقل اقدام برای تبانی رنج میبرد. فکری گفته: «مربیها بهجای اینکه از لحاظ فنی پیشرفت کنند و کار خودشان را انجام بدهند، به دنبال این هستند با حیلهگری تیم حریف را پایین بیاورند و مطمئناً در ادامه چوب کارهایشان را خواهند خورد. اگر قرار است بازیکنی را جذب کنند چرا شخصاً به بازیکن زنگ میزنند؟ بازیکن در اختیار باشگاه است و باید به مدیران و سرمربی زنگ بزنند. مربی به بازیکن زنگ زده در صورتی که در آن پست چند بازیکن دارد و فقط برای اینکه تمرکز بازیکنمان را به هم بزنند، از این کارها میکنند. نگرانی ما بیشتر سر این داستانهاست. برخی مربیان ظاهر خوبی دارند ولی متأسفانه باطن کثیفی دارند. من به مدیران کاری ندارم میدانم که چه مربیانی هستند که این کار را انجام میدهند، امیدوارم دست از این کارشان بردارند و به فکر تیم خودشان باشند». حرفهای فکری شاید نشانهای از یک اتفاق بزرگتر باشد که باید پیش از وقوع جلویش را گرفت. اگر هنوز مربیانی در لیگ یک هستند که با بازیکنان حریف صحبت میکنند هیچ تضمینی وجود ندارد فقط یک بار و مقابل یک تیم این کار را انجام دهند. این مساله از همان مسائلی است که کمیته اخلاق باید به آن ورود کند و جلوی شائبههای آینده را بگیرد.