عبدالباری عطوان: اتحادیه عرب در 10 سال گذشته به ابزاری برای تخریب و ویرانی کشورهای عربی و تجزیه آنها تبدیل شده است. این اتحادیه همچنین به یک نهاد فرقهگرای پرکینه تبدیل شده که پوشش قانونی برای تجاوزات آمریکا و غرب به امت اسلامی را فراهم میکند. اتحادیه عرب باعث جنگ 7 ساله در سوریه و جنگ ویرانگر در لیبی و جنگ 2 سال و نیمه در یمن شده و اکنون برای شعلهور کردن آتش جنگ در لبنان با فشار کشورهای عرب حاشیه خلیجفارس بویژه عربستان آماده میشود. احمد ابوالغیط، دبیرکل این اتحادیه در طول 2 سالی که این سمت را برعهده گرفته کاملا به حاشیه رانده شده و همان نقش هولناکی را ایفا میکند که گذشتگان وی عمر موسی و احمد العربی ایفا کردند. چندین مورد از تحرکات اخیر این کشورها را که با نشست فوقالعاده وزرای خارجه اتحادیه عرب مرتبط بود را باید در نظر داشت. نخست: موشک بالستیکی که انصارالله به ریاض شلیک کرد مستمسکی شد برای هرگونه جنگی علیه حزبالله در لبنان و چه بسا حمله به ایران، همانطور که بهانه اسلحه کشتارجمعی را در عراق زمان صدام مطرح کردند و گویا ابوالغیط نمیداند که شلیک این موشک هیچ خسارتی برای عربستان دربر نداشت و در واکنش به شلیک هزاران موشکی بود که در حملات
2 سال و نیم گذشته ائتلاف متجاوز در یمن تاکنون باعث کشته شدن دهها هزار نفر از جمله کودکان شده است. آن هم در کشوری که با محاصره کشندهای روبهرو است و درعین حال خود عضوی از اتحادیه عرب است. دوم: تماس تلفنی دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا با امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه پس از دیدار وی با سعد حریری، نخستوزیر لبنان و توافق آنها بر ضرورت کار مشترک برای مقابله با ایران و حزبالله و نیز تماسهای تلفنی دیگر مکرون با مقامات خاورمیانه از جمله عبدالفتاح السیسی، رئیسجمهوری مصر و محمد بنسلمان، ولیعهد عربستان همگی یادآور ارتباطاتی است که کمی پیش از شعلهور شدن آتش جنگ در کشورهای عراق، سوریه و لیبی وجود داشت. سوم: تاکید خالد بناحمد آلخلیفه، وزیر خارجه بحرین در سخنان آتشین خود در نشست اتحادیه عرب مبنی بر اینکه لبنان مورد سیطره کامل حزبالله قرار گرفته، تاکیدی بر این است که آغاز هرگونه جنگی از لبنان خواهد بود. چهارم: عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان رهبر این ارکستر بود و این امر طبیعی است چرا که این نشست به خواست کشور او صورت گرفته بود. اظهارات و ادعای الجبیر درباره اینکه باید به طور جدی در برابر اقدامات ایران که تجاوز به امنیت قومی عربی است بایستیم و عربستان در برابر تجاوزات ایران دستبسته نمیماند، سنگ بنای نخست راه به سوی یک جنگ را گذاشت. موضع دیگر کشورهای عربی همانند الجزایر، عراق، سودان، مغرب و تونس را که در این نشست اضطراری شرکت نکردند و نیز نقشی که در پشت درهای بسته میتوانند داشته باشند را نمیدانیم. اما آنچه میدانیم این است که همانطور که در این نشست شرکت نکردهاند شاید خواستار این نیستند که آغازگر این جنگ باشند، همانطور که در جنگهای گذشته اینطور بوده است. جنگ آینده با حزبالله جنگ آسانی نخواهد بود و آشوب و خونریزی که نتیجه آن است محدود به مرزهای لبنان نخواهد بود بلکه شعلههای آن به خود کشورهایی که مسبب آن بودند نیز خواهد رسید و تنها نجاتیابنده آمریکا و کشورهای غربی هستند که به لحاظ جغرافیایی از منطقه دور هستند. آمریکا ثمره پیروزی این جنگ را چید و کشورهای اروپایی هزینه کشتار و ویرانی آن را پرداختند و بعید نیست این سناریو این بار در کشورهای منطقه تکرار شود. جنگ آینده یک جنگ عربی نیست بلکه یک جنگ اسرائیلی – آمریکایی است که کشورهای منطقه هیزم این آتش جنگند تا آمریکا و اسرائیل به اهداف خود دست یابند. همانطور که آمریکا و اسرائیل در سوریه و عراق شکست خوردند، در جنگ علیه لبنان و ایران هیچ منفعتی نخواهند داشت بلکه این جنگ یک جنگ طولانیمدت خواهد بود و از چارچوب این کشورها خارج میشود، چرا که پای کشورهایی همانند روسیه و چین نیز بدان کشیده میشوند. زمان تغییر کرده و امروز دیگر گورباچف یا یلتسین رهبران روسیه نیستند که تحت سیطره رژیم صهیونیستی باشند. اسرائیل نیز در هیچ یک از جنگهای خود پیروز نشده است. یمنیها فقیرترین مردم عرب، شجاعترین آنها ظاهر شدند که با نبود تسلیحات نظامی و شدت محاصره اما تسلیم نشدند. مردم سوریه، عراق، لبنان و فلسطین نیز در سالهای گذشته همینطور بودهاند.