عبدالباری عطوان:  سفر ناگهانی ولادیمیر پوتین به منطقه خاورمیانه که شامل 3 ایستگاه اصلی یعنی سوریه و مصر و ترکیه می‌شود، نشان‌دهنده نفوذ روزافزونی است که این کشور از آن بهره‌مند است و این نفوذ با وجود صعود محور مقاومت و بازگشت‌ آن به آرمان اصلی به صورت قوی‌تر از هر زمان ممکن، با سرعت بی‌سابقه‌ای برابر نفوذ رو به افول آمریکا در حال افزایش است.
طبیعی است رئیس‌جمهور روسیه این سفر را با دیدار از پایگاه هوایی حمیمیم در منطقه لاذقیه در شمال سوریه آغاز کند؛ پایگاهی که نقش بزرگی در یکسره کردن بحران سوریه به نفع ارتش عربی سوریه داشت و تمام توطئه‌های انجام شده برای براندازی دولت دمشق را به شکست کشاند. پوتین در جمع خلبانان خود اعلام کرد مأموریت انجام شده است. او به عنوان عالی‌ترین مقام نیروهای مسلح روسیه، دستورات خود را در این راستا صادر کرد و به اکثریت خلبانان و جنگنده‌های روسیه دستور داد از این کشور خارج شوند و به کشور خود بازگردند تا بهانه را از دست آمریکا برای باقی نگه داشتن نیروهای خود در عراق و سوریه بگیرند. پیروزی پوتین در سوریه، در‌های خاورمیانه را به روی او باز کرد و پیام‌های مهمی را به دولت‌ها و ملت‌های خاورمیانه ارسال کرد. تفاوت عمده میان جرج بوش، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا در زمان اعلام پیروزی در آوریل سال 2003 بعد از ورود نیروهای این کشور به بغداد و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در استفاده از این تعبیر در پایگاه نظامی کشورش در لاذقیه مشخص است. پوتین از سوریه به قاهره رفت و با عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور مصر دیدار کرد. مصر دومین خریدار تسلیحات روسی در جهان به شمار می‌رود. در این دیدار معاهده احداث نیروگاه هسته‌ای توسط روسیه در منطقه الضبعه به امضا رسید و قرار شد تعدادی از کارشناسان برای نظارت بر روند راه‌اندازی نیروگاه و آموزش کادر علمی مصر جهت انجام این مأموریت به این کشور اعزام شوند. سفر پوتین به مصر مرحله‌ای جدید از مناسبات روسیه و مصر به شمار می‌رود که قاهره را بیش از پیش به سمت محور روسی سوق می‌دهد و آن را به بستر طبیعی خود باز می‌گرداند.  مبالغه نیست اگر بگوییم ترکیه ایستگاه آخر سفر پوتین، مهم‌ترین ایستگاه بود؛ نه‌تنها از آن منظر که این کشور میزبان نشست سران کشورهای اسلامی خواهد بود تا دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا و تصمیمش مبنی بر به رسمیت شناختن یهودیت قدس اشغالی را محکوم کند، بلکه از این منظر که دیپلماسی مسکو، ترکیه را از زیر چتر آمریکا ولو به صورت جزئی خارج کرد و باعث شد نقش مهمی در شکست تروریسم و گروه‌های تروریستی ایفا کرده و زمینه را برای راه‌حل سیاسی مهیا کند. پوتین مهندس ایجاد پل همکاری و حتی ائتلاف بین ایران و ترکیه است و آنها را در سوچی در کنار هم قرار داد تا بتوانند نتیجه جدیدی برای منطقه خاورمیانه ترسیم کنند. ما بعید نمی‌دانیم رئیس‌جمهور روسیه بشار اسد را نیز به این اجلاس ملحق کند و زمینه را برای دیدار او با اردوغان مهیا کند. مواضع اردوغان در مخالفت شدید با تصمیم واشنگتن در زمینه انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی و اتهام‌زنی به واشنگتن در حمایت از تروریسم و تهدید به قطع مناسبات با اسرائیل و ورود به مشاجره شدید با بنیامین نتانیاهو باعث شده آشتی سوریه و ترکیه نزدیک‌تر از هر زمان گذشته به نظر برسد. پوتین به این ترتیب موفق شد افکار عمومی صدها میلیون نفر را در جهان عرب و اسلام و حتی جهان سوم با خود همراه کند، این در حالی است که ترامپ با سیاست‌های نژادپرستانه و حمایت از تروریسم اسرائیلی تنها نفرت را برای خود خریده و حتی متحدان عرب خود را نیز به دردسر انداخته و انزوای آنها را افزایش داده و آنها را در شرایط دفاع از خود در برابر سیل اتهامات مربوط به خیانت به علت عادی‌سازی روابط با اسرائیل قرار داده است. متحدان پوتین در حال حاضر در صدر تحولات قرار دارند. در سایه این تحولات سیدحسن نصرالله از آغاز انتفاضه سوم خبر می‌دهد و تهدید می‌کند تمام کسانی که به فلسطین اشغالی سفر کنند، با کفش‌های مردم کتک می‌خورند. وی تاکید کرد محور مقاومت وارد هیچ جنگی نشده، مگر اینکه از آن پیروز خارج شده است. او در جمع دریایی از تظاهرات‌کنندگان در ضاحیه جنوبی بیروت پیش‌بینی کرد پایان دولت اشغالگر اسرائیلی نیز نزدیک است.