تورج عاطف: تاریخ در هر رشته‌ای ستارگانی را معرفی می‌کند که شاید در نخستین نگاه هیچ نشانه‌ای را بروز نمی‌دادند اما سعی، تلاش و گریز از حواشی، آنها را به ستارگان بی‌بدیل تبدیل می‌کند و بی‌گمان ورزش هم نباید از این قاعده مستثنا باشد. چند سال پیش نقل قولی از منصورخان پورحیدری شنیده بودم که دروازه‌بانی بزرگ بزودی در استقلال چشم‌ها را به خودش جذب خواهد کرد. منصورخان پیر دیر فوتبال یک گوهرشناس بزرگ بود و بی‌گمان در ناصیه سیدحسین حسینی چنین قابلیت‌‌‌هایی را دیده بود. حضور در دروازه استقلال همواره سنگینی‌‌های خاص خودش را دارد. مردان بزرگ قفس توری فوتبال ما در این دروازه خود را به نمایش گذاشته‌‌‌اند. ناصر حجازی، دروازه‌بان دوم قرن بیستم آسیا که با بی‌مهری‌ها و طرح نخبه‌کشی 27 ساله‌ها خیلی زود از فوتبال ما دور شد، روزگاری از تیم نادر به تیم تاج آن روزگار و استقلال این روزها آمد و این فعل حجازی بودن به مدد سال‌ها زحمت و تلاش بود. پس از او سال‌ها دروازه تیم‌ملی و استقلال بزرگمردی را به خود ندید تا بزرگمردی چون احمدرضا عابدزاده از تام اصفهان مسؤول حراست از دروازه آبی‌‌های پایتخت شد. هردوی این دروازه‌بان‌ها در جام‌‌های جهانی حضور داشتند و اتفاقا هر دو مامور حفاظت از دروازه ایران در 2 بازی درخشان ایران در بازی ایران و اسکاتلند در سال 1978 و ایران و آمریکا در 1998 شدند. این دو بزرگمرد، فوتبال ایران را صاحب افتخارات زیادی کردند و به راستی عنوان عقاب برازنده آنها بود و وجه مهم هر دوی این دو عقاب تاریخ فوتبال ایران تمرین و بر پای خود ایستادن بود. ناصر حجازی روزگاری توسط رایکوف به تیم‌ملی آمد و جانشین بزرگان قبلی چون عزیز اصلی و فرامرز ظلی شد و عابدزاده هم پس از استعفای دسته‌جمعی تیم در روزگار پرویز دهداری سنگربان تیم‌ملی ایران شد و حالا بار دیگر ستاره‌ای در سکوت در قفس توری آبی‌ها و احتمالا تیم‌ملی است. سیدحسین حسینی تا امروز 788 دقیقه متوالی گل نخورده است و می‌تواند رکوردهای پیشینیان خودش یعنی عابدزاده و حجازی و مهم‌ترین رکورد لیگ که به بهرام مودت تعلق دارد را بشکند. اما فراتر از اینکه او موفق به این کار بشود یا نشود، او نوید ظهور یک ستاره بزرگ در سکوت را داده است. مردی که رحمتی را جا گذاشته است و می‌تواند با تجربه بیشتر خود، پس از سال‌ها ظهور یک دروازه‌بان با فیزیک عالی، شجاع و همراه واکنش‌‌های زیبا و بی‌حاشیه بودن را برای فوتبال ما به ارمغان آورد. صبر کلید موفقیت او است. باشد که همواره چنین باشد.
رحمتی می‌رود؟
مدیرعامل تراکتورسازی در تلاش است کاپیتان استقلال را راضی به حضور در فوتبال تبریز کند. مهدی رحمتی فصل را با حضور در درون دروازه استقلال آغاز کرد اما در نهایت شرایط برای او مطابق انتظار پیش نرفت و این دروازه‌بان با اسم و رسم از بازی با پارس‌جنوبی جم در هفته ششم لیگ برتر به نیمکت تبعید شد و در این مدت تنها در بازی با ایرانجوان بوشهر در مرحله یک‌چهارم جام حذفی به میدان رفت که البته در این بین موفق شد دروازه تیمش را بسته نگه دارد. مهدی رحمتی در روزهایی به نیمکت ذخیره‌‌های استقلال پیچ شده است که سیدحسین حسینی در بهترین فرم ممکن کارش را در این تیم دنبال می‌کند و در بازی گذشته برابر تراکتورسازی هم موفق شد با شکستن رکورد بیرانوند نام خود را به عنوان آقای کلین‌شیت بازی‌‌های متوالی در تاریخ لیگ برتر معرفی کند. همه این اتفاق‌ها باعث شده حالا مشتریان رحمتی جدی‌‌‌‌‌‌تر از گذشته پای به عرصه رقابت بگذارند و تلاش کنند دروازه‌بان پرآوازه استقلال را به خدمت بگیرند. در این بین تراکتورسازی به صورت جدی به دنبال جذب مهدی رحمتی است، چرا که آلمیدا با وجود حضور 3 هفته‌ای در ایران هنوز موفق نشده رضایتنامه خود را از باشگاه قبلی‌‌‌‌اش بگیرد. مصطفی آجرلو در تلاش است پیش از پایان نقل‌وانتقالات زمستانی مهدی رحمتی را راضی به عقد قرارداد با تراکتورسازی کند و در این در روزهای اخیر مذاکرات زیادی هم صورت گرفته است. با توجه به نیمکت‌نشینی رحمتی در بازی‌‌های گذشته آجرلو  در تلاش است رضایت او را برای حضور در تبریز جلب کند و باید دید در نهایت آیا جنجالی‌‌‌‌‌ترین نقل‌وانتقالات نیم‌فصل رقم می‌خورد یا نه. مهدی رحمتی که در این مدت اصلا حاشیه‌ای درباره نیمکت‌نشینی خود درست نکرده است، 2 راه دارد؛ یا اینکه از استقلال برود و در تیمی دیگر ثابت کند که هنوز یکی از بهترین دروازه‌بان‌‌های ایران است یا در استقلال بماند و سعی کند از نظر فوتبالی دوباره کلید دروازه استقلال را از حسینی پس بگیرد.