شاید حتی بدبین‌ترین هواداران رئال هم پیش‌بینی نمی‌کردند در میانه‌های فصل چنین سرنوشتی در انتظار تیم محبوب‌شان باشد.
وقتی چند ماه قبل رئال‌مادرید توانست با ارائه 2 بازی خوب در رفت و برگشت سوپرکاپ اسپانیا بارسلونای بحران‌زده را با مجموع 5 گل به شکل مقتدرانه‌ای شکست دهد، همه از توانایی بالای تیم زیدان سخن می‌گفتند. آنها تازه 2 بار متوالی قهرمان اروپا شده بودند و بعد از مدت‌ها توانسته بودند در لالیگا هم جام قهرمانی را از بارسلونا پس بگیرند.  در سوپرکاپ اروپا آنها منچستریونایتد ژوزه مورینیو را شکست دادند و بعد از آن در سوپرکاپ اسپانیا هم بارسلونا را خیلی راحت مغلوب کردند. همه چیز بر وفق مراد کهکشانی‌ها بود و حتی پیکه متعصب هم اعتراف کرد که برای نخستین بار احساس می‌کند رئال قدرتمندتر از بارسلونا شده و آنها توانایی رقابت با این تیم را نداشته‌اند.  با این وجود، ماه عسل زیدان و رئالی‌ها خیلی زودتر از آنچه همه تصور می‌کردند به پایان رسید. آنها حالا 16 امتیاز کمتر از بارسلونا دارند و در حالی که چند ماه تا پایان لیگ باقی‌مانده، دیگر رئال شانسی برای قهرمانی ندارد. در ال‌کلاسیکوی اخیر، بارسلونا در سانتیاگو برنابئو قدرتش را به رخ سفیدپوشان کشید و با 3 گلی که زد نشان داد 2 شکست سوپرکاپ پیش فصل، مربوط به گذشته‌ای خیلی دور بوده و از آن موقع شرایط کاملا تغییر کرده است. در این میان، شاید آنچه بیش از هر چیز هواداران رئال را نگران می‌کند این است که اثری از پیشرفت و تغییر در رئال فعلی دیده نمی‌شود.  آنها هفته‌هاست که عملکرد ضعیفی ارائه می‌دهند و حتی توانایی شکست تیم‌های قعرجدولی لالیگا را هم ندارند. خیلی‌ها از جمله خود کریستیانو رونالدو از ضعیف شدن ترکیب تیم رئال نسبت به فصل گذشته می‌گویند و فروش بازیکنانی مانند خامس رودریگز و آلوارو موراتا را دلیل نتایج بد رئال در این فصل می‌دانند. با این حال، واقعیت این است که مشکلات رئال خیلی عمیق‌تر از نداشتن 2 بازیکن تعویضی فصل پیش است و بی‌برنامگی و بی‌انگیزگی در این تیم موج می‌زند.
 لیگ قهرمانان تورنمنت مورد علاقه رئالی‌هاست و آنها در فصول اخیر عادت کرده‌اند قدرت خود را در این مسابقات به رخ حریفان بکشند اما در لیگ قهرمانان این فصل هم شرایط و عملکرد رئال چندان تعریفی نداشته است.  آنها برابر تاتنهام مغلوب شدند تا به عنوان تیم دوم گروه صعود کنند و اکنون یک حریف بسیار خطرناک به اسم پاری‌سن‌ژرمن را پیش روی خود می‌بینند. پی‌اس‌جی با خرید ستاره‌هایی مانند نیمار، امباپه و دنی آلوز به مراتب قدرتمندتر از فصل قبل شده و به چیزی جز حذف رئال نمی‌اندیشد؛ اگر شاگردان زیدان بخواهند عملکردی مشابه بازی‌های اخیر خود در لالیگا برابر پاری‌سن‌ژرمن هم داشته باشند قطعا هیچ شانسی برای صعود به دور بعد مسابقات نخواهند داشت، حتی شاید باید منتظر یک شکست سنگین و مفتضحانه برابر غول پاریسی باشند. رئال در 2 فصل اخیر با زیدان توانسته 2 بار فاتح لیگ قهرمانان شود و رکوردی خارق‌العاده به نام خود ثبت کند اما اگر اسطوره فرانسوی مادریدی‌ها راه‌حلی برای مشکلات متعدد سفیدپوشان در این فصل پیدا نکند، بعید است تیم فعلی توانایی رقابت با تیم‌های آماده‌ای مانند بارسلونا، پاری‌سن‌ژرمن، بایرن‌مونیخ و… در لالیگا و لیگ قهرمانان را داشته باشد. زیدان تا اینجای فصل تلاش کرده تا نگاه مثبت و خوش‌بینانه‌اش را حفظ کند و به طور کامل از شاگردانش حمایت کند اما وقتی 16 امتیاز از بارسلونا عقب باشید تنها با خوشبین بودن و مثبت‌اندیشی نمی‌توان شرایط را عوض کرد.  درست است که همین روش زیدان باعث موفقیت‌های 2 فصل اخیر رئال شده و موجب شد سال 2017 با کسب 5 جام به موفق‌ترین سال تاریخ باشگاه رئال تبدیل شود اما به نظر می‌رسد در حال حاضر بهتر است زیدان به فکر امتحان شیوه‌های جدیدی باشد.  بعضی بازیکنان بزرگ و تاثیرگذار مانند کریم بنزما، مارسلو و حتی کریس رونالدو بسیار کمتر از حد و اندازه‌های خود ظاهر شده‌اند و به نظر اینگونه می‌آید که موفقیت‌های اخیر آنها را تنبل کرده است. نقش پررنگ مارسلو در گل دوم و تساوی‌بخش سلتاویگو در دقایق پایانی بازی یکشنبه‌شب کاملا مشخص بود و این بازیکن طوری با خونسردی به دنبال اجرای حرکات تکنیکی و نمایشی بود که گویی رئال با چند گل اختلاف از حریفش پیش است. زیدان باید فشار بر شاگردانش را افزایش دهد و راهی برای افزایش انگیزه و حس مسؤولیت‌پذیری در آنها بیابد. چیزی که مشخص است اینکه در حال حاضر هیچ‌کس جوابگوی ناکامی‌های اخیر نیست. در نهایت زیدان باید به مدیران باشگاه اجازه دهد بازیکنان جدیدی را بویژه در خط حمله در این زمستان به خدمت بگیرند تا  به ترکیب تیم اضافه شوند و بیش از حد ضرورت از بازیکنانی که عملکرد ضعیفی داشته‌اند مانند کریم بنزما حمایت نکند.