چهلویکمین نشست شب شاعر ویژه پاسداشت سعید یوسفنیا دوشنبهشب دوم بهمنماه با حضور این شاعر و جمعی از دوستانش در سازمان هنری اوج برگزار شد. به گزارش مهر، مرتضی امیریاسفندقه در این برنامه گفت: سعید یوسفنیا عقل منفصل سیدحسن حسینی است. به یاد دارم که سیدحسن با او مشورت میکرد. یوسف هیچگاه خودستا نبود و نوشتههای تلخ و شیرین سیدحسن حسینی را که در یک گونی جمع شده بود، همه را تدوین کرد. سعید رزمنده است. او به جبهه رفته و کنار شهدا نفس کشیده است اما هیچوقت در گستره ادبیات معاصر این را به رخ نکشید. سکوت کرد و در جبهه فرهنگی شروع به کار کرد. رفت سراغ «بیدل»، «شاه نعمتالله ولی»، «مختارنامه عطار» و... . گزیده بیدل دهلوی سعید یوسفنیا با همه گزیدههای بیدل متفاوت است. بهروز رضوی گوینده پیشکسوت نیز در این برنامه گفت: در شعر سعید پویایی خوبی وجود دارد. او از شعرایی است که آدم دوست دارد در خلوت شعرش را بخواند. کتابهای بالینی من چنین کتابهایی هستند و شعرهای سعید یوسفنیا و مرتضی امیریاسفندقه هم جزئی از آنها هستند. ناصر فیض، شاعر طنزسرا نیز گفت: شعر سعید یوسفنیا در این آشفتهبازار امروز شناسنامهدار است. چه شعرهای کلاسیکش و چه شعرهای نیماییاش. چون خیلی از ما وقتی مثلاً میخواهیم شعر نیمایی بگوییم و قالبمان را عوض کنیم دیگر خودمان نیستیم و ادا در میآوریم. سید علی موسوی گرمارودی هم در این برنامه گفت: من به خود آقای یوسفنیا هم گفتهام دومین کسی هستی که در تاریخ ادبیات فارسی و عربی به سوخت آبیرنگ اشاره میکنی. نخستین مورد مربوط به ۷۰۰ سال پیش است. اگر دقت کرده باشید وقتی کبریت میسوزد، یک نور قرمز و یک نور آبی دارد و سعید یوسفنیا نور آبی را مدنظر قرار داده است.