گروه اجتماعی: یکی از بیمارستان‌ها برای تامین منابع مالی خود، نوزاد و مادر جوان را بعد از 5 روز همچنان گرو نگه داشته است. به گزارش میزان،
۳۰ دی ماه بود، ساعت ۱۰ شب شد دردی عجیب تمام استخوان‌های بدنم را به لرزه انداخت. رنجی که برای پنجمین بار سراغم آمد. دردی آشنا که تجربه‌اش کرده بودم. وقتش رسیده بود. توان راه رفتن نداشتم، همسرم که کارگر فصلی است و از راه رسیده بود، دستپاچه به دنبال راهی می‌گشت. زمین و زمان در برابر چشمانم سیاه شده و جای ناخن‌ها در گوشت دستانم تنها تسکین حالم بود. همسرم به ناچار با ۱۱۵ تماس گرفت. آمبولانس آمد و 2 مرد سفیدپوش من را راهی بیمارستان کردند. در مسیر بیمارستان با حال زار، نگران هزینه‌های زایمان بودم و مدام اصرار می‌کردم که من را حتما به بیمارستان دولتی که دفعات گذشته برای زایمان بستری بودم، ببرند اما درخواست‌های من و همسرم راهی به جایی نبرد و در نهایت سر از یک بیمارستان خیریه حوالی خیابان سرخس درآوردیم. این اظهارات یک مادر است. مگر می‌شود با دستمزد کارگری در بیمارستان خصوصی بستری شد؟ آن هم ما که تنها امیدمان به دفترچه بیمه سلامتی است که دولت رایگان به ما داده است. حال خوبی نداشتم. در همان دقایق اول ورود به بیمارستان دخترم به ‌طور طبیعی به ‌دنیا آمد. روز یکشنبه فرا رسید. پزشک برای معاینه نهایی به من سر زد و  اجازه ترخیص از بیمارستان را اعلام کرد اما با وجود خیریه بودن بیمارستان قبض یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی را تنها راه‌حل ترخیص از بیمارستان اعلام کردند. امروز چهارم دی ماه است من و بچه کوچکم به علت نبود توانایی در پرداخت هزینه‌های زایمان به عنوان گرو در بیمارستان هستیم و هیچ حق خروجی به ما داده نمی‌شود. هر روز که می‌گذرد به هزینه‌های بیمارستان ۳۸۰ هزار تومان اضافه می‌شود و اصرار به مددکاران این بیمارستان هم تنها به تخفیف ۴۰۰ هزار تومانی محدود شده است. در شرایطی که قانون نظام سلامت، زایمان طبیعی را رایگان محسوب می‌کند یک مادر جوان با کودکش به ازای هزینه‌های زایمان طبیعی در بیمارستان گرو نگه داشته می‌شوند. نخستین‌ تخلفات از جایی آغاز شد که اورژانس به جای انتقال بیمار به یک بیمارستان دولتی بانوی جوان را با درد شدید زایمان راهی بیمارستانی خصوصی کرده است و این بی‌قانونی‌ تا جایی پیش می‌رود که حتی بیمه سلامت که در مجلس شورای اسلامی به ‌عنوان طرح سلامت حمایتی از همه اقشار جامعه بالاخص قشر محروم محسوب می‌شود، فاقد اعتبار لازم در بیمارستان‌هاست. در حالی ‌که اظهارات مدیر عامل بیمه سلامت خلاف این عملکرد‌ها را نشان می‌دهد و بیمه سلامت را خدمتی تأثیرگذار از جانب دولت معرفی می‌کند. آیا روز‌های سخت مادر و کودک تازه متولد شده در دیوار‌های بیمارستان با ورود نهادهای مسؤول یا خیران پایان می‌یابد تا زن 35 ساله بتواند برای نگهداری از فرزندانش به خانه برود؟