عبدالباری عطوان: توئیتی که «علاء الاسوانی» ادیب مصری در حساب شخصی خود منتشر کرد، خلاصه دیدگاه من درباره وضع کنونی مصر پس از بازداشت سرلشکر سامی عنان است که جرأت کرد و وارد رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری شد، آن هم پس از پس از انصراف 3 نامزد ریاست‌جمهوری که آخرین آنها خالد علی از وکلای مصری بود. الاسوانی (با تمسخر) در توئیت خود نوشته بود: «اطلاعیه: به یک نامزد ریاست‌جمهوری بالای 40 سال سن نیاز داریم که برابر رئیس‌جمهور (عبدالفتاح السیسی) ببازد و همانند سقف کاذب عمل کند. خبره‌بودن برای این نامزد نیز شرط نیست. از او حمایت تبلیغاتی و رسانه‌ای خواهد شد و به او امتیازات و پاداش مالی قابل توجهی اختصاص خواهد یافت و نیم یا یک درصد از آرای رأی‌دهندگان را نیز به دست خواهد آورد. مصاحبه روزانه وی نیز در ساختمان اطلاعات برگزار خواهد شد. افراد میانجی نیز نمی‌توانند نامزد شوند». آیا این توئیت ما را به نوعی به یاد رئیس‌جمهور موقت مصر (پس از مرسی) یعنی عدلی منصور نمی‌اندازد؟! انقلاب مسالمت‌آمیز ۲۰۱۱ یکی از دیکتاتورترین و فاسدترین نظام‌ها را در منطقه عربی سرنگون کرد و نتیجه‌اش نیز برای نخستین بار و شاید برای آخرین‌بار یک انتخابات دمکراتیک آزاد و شفاف در تاریخ مصر بود و نشان داد نهاد نظامی که بر این انتخابات نظارت کرد و نتایجش را پذیرفت و قدرت را به نخستین رئیس‌جمهور غیرنظامی و مجلس منتخب تحویل داد، به عنوان یک ضامن حقیقی برای امنیت کشور و ثبات آن و سوپاپ امنیت برای حفظ دستاورد‌های دمکراتیک جدید انقلاب است اما نمی‌دانیم چرا این نهاد و نقش آن طی این روز‌ها تغییر کرده است. پس از گذشت 7 سال از این انقلاب به نظر می‌رسد به هیچ‌وجه تصویر خوبی از این انقلاب وجود ندارد و مصر 2 ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری همچنان به دنبال یک نامزد قوی و نه نمایشی است تا برابر عبدالفتاح السیسی رقابت کند و رقیب او باشد و با قاطعیت می‌گویم این جست‌وجو طولانی خواهد شد و اگر هم پیدا شود به او اجازه نامزدی داده نخواهد شد و اگر هم نامزد شود، حتی اگر همه ملت به وی رأی دهند، پیروز نخواهد شد. انتخابات ریاست‌جمهوری مصر حتماً در زمان خودش برگزار خواهد شد اما بر اساس مشخصاتی که السیسی می‌خواهد. او از مصری‌ها خواسته است به پای صندوق‌های رأی بروند و به نامزدی که می‌خواهند، رأی بدهند اما به غیر از او نامزدی وجود ندارد و هر کسی هم که خطر را بپذیرد و نامزد شود بازداشت خواهد شد، مانند سرلشکر سامی عنان یا اقامت اجباری در خارج خواهد داشت مانند یک سرلشکر دیگر یعنی احمد شفیق یا نجات را ترجیح خواهد داد و فورا انصراف خواهد داد مانند خالد علی و محمد انور سادات. انتخابات ریاست‌جمهوری مصر با توجه به واقعیت‌های کنونی بر 3 حقیقت تأکید خواهد کرد؛ اول - السیسی برای دوره دوم و شاید سوم و چهارم و پنجم رئیس‌جمهور خواهد شد. دوم - انتخابات بر اساس استاندارد‌های شناخته شده شفاف و آزاد نخواهد بود. سوم - درصد مشارکت مردم در رأی‌گیری، پایین خواهد بود. مرسی رئیس‌جمهور (مخلوع) مصر در تعریف و تمجید از نهاد‌های امنیتی و نظامی این کشور مبالغه کرد و تلاش‌های زیادی برای راضی کردن آنها و در امان ماندن از خشم آنان انجام داد اما این باعث نشد که او در امان بماند و پس از گذشت یک‌سال از ریاست‌جمهوری مانع از سرنگونی و زندانی شدنش نشد. رئیس‌جمهور السیسی از نهاد نظامی است که توانسته مشت آهنین خودش را بر ارتش و بر نهاد موازی آن یعنی سازمان اطلاعات عمومی تحمیل کند. السیسی رئیس سازمان اطلاعات عمومی مصر یعنی خالد فوزی را از سمتش برکنار کرد، زیرا این ظن و گمان وجود داشت که خالد فوزی و مجموعه تحت امر وی با سرلشکر عنان ابراز همدردی کرده است. رئیس‌جمهور السیسی همانند همه رؤسای جمهور نظامی قبل از وی بدون رأی‌گیری آزاد و انتخابات سالم دوباره رئیس‌جمهور خواهد شد و کسی با او رقابت نخواهد کرد مگر آنکه بپذیرد به مثابه «مترسک» باشد و اگر چنین شخصی پیدا نشود به بهانه حفظ امنیت مصر و ثبات آن و تکمیل اصلاحات اقتصادی، ساخته خواهد شد و هرکس جرأت اعتراض به خودش بدهد و پا را از خط قرمز فراتر بگذارد جایش پشت میله‌های زندان خواهد بود.