رافائل هونیگستاین: بازار نقل و انتقالات ماه ژانویه سال 2018 در آلمان برای تیم‌های بزرگ این کشور رونق چندانی نداشت اما همین تیم‌ها هم بعضاً حرکاتی انجام دادند که قابل توجه بود. در ادامه این مطلب به بررسی برنده‌ها و بازنده‌های این بازار می‌پردازیم.
برنده‌ها
بایرن‌مونیخ: بایرن‌مونیخ فقط به خاطر ثروت و قدرت مالی برترش نسبت به دیگر تیم‌های آلمان نیست که هر فصل قهرمان بوندس‌لیگا می‌شود؛ این قدرت مالی معنای دیگری هم دارد و آن این است که این تیم در تمام بازارهای نقل‌وانتقالات احتمالاً پیروز تمام کورس‌ها برای جذب بهترین بازیکنان موجود خواهد شد. باواریایی‌ها یک بار دیگر خودشان را تقویت کردند و این کار را با جذب بازیکن آلمانی پرطرفدار شالکه یعنی «لئون گورتزکا» و «ساندرو واگنر» از هوفنهایم به‌عنوان مهره ذخیره «روبرت لواندوفسکی» انجام دادند. واگنر 30 ساله از همان مهاجم نوک‌های کلاسیکی است که بایرن می‌خواست. او، اما آنقدر واقع‌بین هست که بداند نه او، بلکه لواندوفسکی مهاجم نوک اول بایرن مونیخ است پس باید منتظر فرصتی برای عرض اندام در تیم بماند و انگیزه‌اش را هم برای رسیدن آن روز حفظ کند تا شانسی برای جلب نظر «یوآخیم لوو» و دعوت شدن به اردوی تیم‌ملی آلمان در جام‌جهانی داشته باشد.
کلن: در حالی که در کریسمس همه روی نامش خط کشیده بودند، کلن با کسب 7 امتیاز در 3 بازی اولش در سال 2018 معجزه کرده است که یک عامل مهم در این موفقیت – جدا از روی کار آمدن «استفان روتنبک» به‌عنوان سرمربی – خرید 3 میلیون یورویی این تیم در ماه دسامبر یعنی «سیمون تروده» بوده؛ مهاجم 29 ساله‌ای که در این 3 بازی 3 گل‌زده است.
شالکه: شاید به خاطر از دست دادن بازیکنی مثل گورتزکا آبی‌های سلطنتی آلمان را باید بازنده بازار دانست اما در واقع آنها با جذب «مارکو پیاکا» بال یوونتوس و «بابا رحمان» دفاع چپ چلسی (هر دو قرضی) برنده بازار هستند. هر دو بازیکن نقش مهمی در تثبیت جایگاه شالکه در جمع 4 تیم بالای جدول خواهند داشت.
بروسیادورتموند: با جذب «مانوئل آکانجی» از بازل، دورتموند در ازای 18 میلیون یورو یک مدافع میانی کاربلد به چنگ آورد، بازیکنی که تیم‌های لیگ برتر انگلیس بزودی حسرت از دست دادنش را خواهند خورد. ورود «میچی باتشوایی» از چلسی به صورت قرضی هم می‌تواند جای خالی «اوبامیانگ» را برای زردپوشان پر کند.
بازنده‌ها
بروسیا دورتموند: دورتموند درباره اوبامیانگ چاره‌ای نداشت جز اینکه با فروش این مهاجم 28 ساله گابنی به آرسنال در ازای 63 میلیون موافقت کند که این رقم برای فروش بازیکنی که رسم حرفه‌ای‌گری را از یاد برده بود، رقم چندان پایینی هم نبود. با این حال از دست دادن 2 مهره هجومی مانند اوبامیانگ و پیش از او «عثمان دمبله» در عرض کمتر از 6 ماه ضربه بزرگی به دورتموند می‌زند، چون این احساس ناخوشایند را به هواداران منتقل می‌کند که تمام بازیکنان تیم محبوب‌شان بزودی در حراجی باشگاه فروخته می‌شوند، هرچند که پیش از این هم ستون فقرات تیمی که «توماس توخل» در فصل
16- 2015 با آن عالی نتیجه گرفت (متس هوملس، ایلکای گوندوغان و هنریک میخیتاریان) فروخته شده بود و زمستان امسال هم «مارک بارترا» و «نون سوبوتیچ» (اولی قرضی به بتیس و دومی قرضی به سن‌اتین) به آنها اضافه شدند. حالا دغدغه همه دورتموندی‌ها این است که بازیکن بعدی که از تیم‌شان جدا می‌شود چه کسی خواهد بود و اینکه سیاست درآمدزایی باشگاه با فروش ستاره‌ها به جای جذب استعدادهای جدید تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟
هوفنهایم: هوفنهایم به معضلی شبیه داستان زرد و مشکی‌پوشان وستفالن دچار است. آنها نمی‌توانند بازیکنان طراز اول‌شان را حفظ کنند. با وجود عملکرد حیرت‌آور سرمربی‌اش «یولیان ناگلسمان» که در عرض 2 سال توانسته هوفنهایم را از یک تیم قعر جدولی به مدعی کسب سهمیه لیگ قهرمانان تبدیل کند، باشگاه تلاشی برای حفظ بازیکنان کلیدی‌اش انجام نداده و مهره‌هایی مانند «نیکلاس سوله» و «سباستین رودی» تابستان به بایرن‌مونیخ رفتند و «واگنر» هم امسال از چنگ آنها پرید.
اشتوتگارت: اگرچه خرید «ماریو گومز» از وولفسبورگ داستانی دوست‌داشتنی برای هواداران اشتوتگارت بود اما این مهاجم آلمانی نتوانسته مانع سقوط تیمش به پایین جدول شود. این مهاجم 32 ساله شاید در ادامه فصل به ناجی تیمش تبدیل شود اما در حال حاضر که کمکی برای تغییر وضعیت تیم تحت هدایت «تایفون کورکوت» انجام نمی‌دهد و در این اوضاع فروش تروده به کلن هم به مشکلات تیم دامن‌زده است.