حمیدرضا صدر: زیدان در آستانه دیدار با پاری‌سن‌ژرمن به چند بازیکنش اجازه داد استراحت کنند. یکی از آنها کریستیانو بود، رونالدوی 33 ساله. ترکیب رونالدو - بنزما در خط حمله بازی پیش برابر آلاوز به قرار دادن گرت بیل در نوک حمله و ایسکو پشت سرش و آسنسیو و لوکاس واسکز در 2 گوش تغییر پیدا کرده بود؛ ترکیبی که با سپری شدن دقایق بی‌ثمرتر شد و بی‌خاصیت‌تر. گرت بیل شب کابوس‌واری را سپری کرد و ایسکو نزول کرد و نزول. 2 بازیکن تعویضی اول رئال همان 2 تن بودند.
حریف اسپانیول بود. پسران کیکه سانچز فلورس که طی 7 بازی طعم پیروزی را نچشیده بودند. همان تیم جا خوش کرده در نیمه پایین جدول که آخرین بردش در این فصل برابر مالاگای قعرنشین بود ولی همان مردان 23 روز پیش بارسلونا را در همین میدان 1-1 متوقف کرده بودند، بی‌ آنکه طی دیدار از غول‌های نوکمپ عقب بیفتند. در آن دیدار مورنوی 25 ساله دروازه بارسا را گشود و آنها را تا آستانه شکست پیش برد و گل دیرهنگام پیکه یک امتیاز برای صدرنشین لیگ به ارمغان آورد. اینجا هم مورنو بود که شکست دقیقه 93 را بر رئال تحمیل کرد؛ با آخرین ضربه نواخته شده توسط اسپانیولی‌ها. او که پیش از آن چندین فرصت را از کف داده بود و داور یک گلش را نپذیرفته بود، در واپسین لحظه هجوم برد و توپ پس از برخورد با پای واران وارد دروازه کیلور ناواس شد. او یازدهمین گلش را در این فصل زد تا اسپانیول پس از 11 سال رئال را شکست دهد و طعم نخستین پیروزی برابر غول‌های مادرید را در استادیوم آرسی‌دی‌ای بچشد.
آنها بدون او سقوط کردند، بدون او باختند؛ بدون کریستیانو رونالدو. با تن دادن به پنجمین شکست فصل در لیگ. با درجا زدن در رتبه سوم. با 51 امتیاز در 26 دیدار. 7 امتیاز کمتر از اتلتیکو و 14 امتیاز پایین‌تر از بارسلونا که یک بازی کمتر انجام داده  است. مردان زیدان به‌رغم آغازی خوش پایانی تلخ بر جا گذاشتند. پس از سپری کردن نیمه اول به عنوان «نیمه برباد رفته» با نواختن 5 ضربه کرنر طی 20 دقیقه آغازین، در نیمه دوم نزول کردند و بازی صفر - صفر جلو رفت. با همان نتیجه محبوب تیم کوچکی که برای ریختن زهر طی فرصت‌های کمیاب انتظار می‌کشد؛ تیمی مثل اسپانیول.
بازی که تمام شد نمی‌توانستیم نپرسیم «آخرین باری که فلورنتینو پرس یک کهکشانی را به برنابئو آورد کی بود؟» احتمالا 2014 که خامس رودریگز آمد یا 2013 که گرت بیل وارد شد. تونی کروس کهکشانی نبود و با مبلغ اندکی در مقایسه به خریدهای رئال پا به مادرید گذاشت. در این دوران سرمایه‌گذاری رئال روی بازیکنان جوان و تیم ب دلگرم‌کننده به نظر می‌رسید ولی سقوط زیدان در این فصل این سیاست را به کلی زیر سوال برده و سیاست‌های پیشین پرس را توجیه کرده است. حالا همه انتظار دارند رئال پس از جام‌جهانی تابستان پرخرجی را سپری کند.