هرچه زمان پا به جلو میگذارد، سلبریتیها نقشهای متفاوتتری از پیش ایفا میکنند. حضور و اظهارنظر در حوزههای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و... آن هم با کمترین حد سواد موجب شده این قشر اثر بسزایی در افکار عمومی داشته باشند. جمعآوری هزینههای میلیاردی برای کمک به زلزلهزدگان میتوانست امر پسندیدهای برای تحرک اجتماعی جامعه باشد اما روی آوردن به تخریب وجهه نهادهای عمومی و بیاعتمادی به آنها نظیر هلالاحمر و کمیته امداد آنها را به عنوان یک کنشگر سیاسی مطرح کرد. اعتراضهای پس از جمعآوری این هزینهها مبنی بر اینکه آنها گزارشی از هزینه پولهای اهدایی ندادهاند، موجب شد شائبههایی مبنی بر کنشگری اقتصادی آنها نیز مطرح شود. سلفی با درد مردم و حضور برخی بازیگران در منطقه زلزلهزدگان نظیر نوید محمدزاده نیز اعتراض بسیاری از مردم و دغدغهمندان اجتماعی را به دنبال داشت. لیلا حاتمی نیز در جشنواره برلین در حالی که خود معترف بود نخستین اظهارنظر سیاسی خود را بیان میکند، با ایراد صحبتهای بدون سند و احساسی درباره مسائل داخلی کشور اعتراض و تعجب بسیاری از همصنفان خود را برانگیخت تا سلبریتیها تبدیل به یکی از مهمترین منابع تولید خبر در این سال شوند. خبرهایی که در نهایت جز حاشیهآفرینی و ترسیم چهرهای منفی از برخی اهالی فرهنگ و هنر، در عمل هیچ فایده دیگری برای فرهنگ و هنر این مرز و بوم نداشت.