گروه اجتماعی: مدیرکل امور دارویی سازمان غذا و دارو معتقد است «دارو» در کشور سیاسی شده و برخی موضوعات مانند مافیای دارویی از سوی سیاسیون مطرح میشود.
به گزارش مهر، به دنبال نوسانات بازار ارز و تغییر نرخ دلار، موضوع تغییر قیمت دارو، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و این در حالی است که صنعت داروسازی کشور نیز به برخی سیاستهای دارویی انتقاد داشته و معتقد است تولید داخل باید بیش از پیش مورد حمایت قرار گیرد. بر همین اساس، اکبر برندگی، مدیرکل امور دارویی سازمان غذا و دارو معتقد است پس از گذشت 4 دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و پشت سر گذاشتن دوران جنگ تحمیلی، شرایط صنعت داروسازی کشور به گونهای شده که تنها ۳ درصد داروهای مورد نیاز از طریق واردات تامین میشود و مابقی ۹۷ درصد نیاز دارویی کشور در داخل تولید میشود. برندگی تاکید کرد: صنعت داروسازی کشور در جایگاهی قرار دارد که اگر همین امروز راههای واردات دارو به کشورمان بسته شود، میتوانیم ۵۰ درصد دارو را در داخل تامین کنیم. وی به وضعیت تامین داروهای کممصرف و در عین حال گرانقیمت اشاره کرد و افزود: داروهای «اورفان» شامل آن گروه از داروهایی میشود که شاید برای ۴۰ تا ۵۰ بیمار مصرف دارد و در دنیا هم، یک یا دو شرکت دارویی مشغول تولید این قبیل داروها هستند، البته کشور ما در این عرصه به پیشرفتهایی دست یافته است.
چرا در صادرات موفق نبودیم؟
از توضیحات مدیرکل امور دارویی سازمان غذا و دارو میتوان متوجه شد وضعیت صنعت داروسازی کشور نهتنها بد نیست که برعکس شرایط برای رقابت در منطقه و جهان خوب است اما نکته مهم این است که چرا آمار صادرات دارویی پایین است. برندگی درباره علت پایین بودن آمار صادرات دارویی کشور گفت: وقتی حرف از تجارت فرامرزی میزنیم، ادبیات رقابت با داخل فرق میکند. در آن سوی مرزها، شرکتهای چندملیتی دارویی وجود دارد که باید با آنها برای صادرات، رقابت کرد. وی با بیان این مطلب که توان تولید دارو در شرکتهای دارویی کشورمان بیش از 2 برابر نیاز داخلی است، افزود: میزان مصرف دارو در کشورمان سالانه حدود ۴۵ میلیارد عدد است، در حالی شرکتهای دارویی کشور توان تولید سالانه ۱۰۰ میلیارد عدد دارو را دارند.
وی در توضیح این مطلب که شرکتهای دارویی ایران از شرایط صادرات چندان مطلع نیستند، گفت: برای مثال، با کشور عراق بیش از ۷ تفاهمنامه امضا شده اما از فرآیند ثبت دارو در کشورهای هدف اطلاع نداریم. مدیرکل امور دارویی سازمان غذا و دارو با انتقاد از شرکتهای دارویی ایرانی در رقابت با یکدیگر در آن سوی مرزها، افزود: وقتی بعضی شرکتها برای صادرات گام برداشتند، به جای تقسیم بازار هدف و ایجاد کنسرسیوم، با یکدیگر رقابت کردیم و در نتیجه بازار را از دست دادیم بهطوری که در دورهای ۵۰ درصد بازار دارویی افغانستان در اختیار محصولات ایرانی بود ولی این روزها به زیر ۱۰ درصد رسیده و شرکتهای ترکیهای، پاکستانی و هندی این بازار را گرفتهاند؛ چون خودمان در آن کشور با یکدیگر رقابت کردیم.
ماجرای مافیای دارویی
برندگی همچنین در ادامه درباره مافیای دارویی گفت: ابتدا باید این را مطرح کرد که چه کسانی میگویند مافیا وجود دارد و تعریف آن چیست. یک موقع هست که سازمانهای نظارتی میآیند و حضور پیدا میکنند و بعد از بررسی موضوع، مطرح میکنند چنین پدیدهای وجود دارد و آن وقت ما قبول میکنیم اما موقعی هم هست که فردی با مراجعه به سازمان غذا و دارو، خواستههایی را مطرح میکند که این انتظارات، فراقانونی است. وی ادامه داد: کسی که ناظر است نباید کننده کار باشد و اگر غیر از این باشد، به طور طبیعی مقداری در انجام کار اغماض خواهم کرد. بنابراین کسی که نظارت میکند، نباید تولیدکننده باشد. البته به لحاظ قانونی اشکالی ندارد که تولیدکننده باشیم اما بیرون از سیستم نظارتی باشیم.
برندگی تاکید کرد: این قبیل موضوعات مثل وجود مافیا در بازار دارویی کشور، بیشتر از زبان کسانی مطرح میشود که انتظارات فراقانونی دارند. متاسفانه بحث دارو، چندین سال است که سیاسی شده است. سیاسیون بیشتر مطرح میکنند که در بازار دارویی کشور مافیا وجود دارد، چون بعضی افراد خودشان انتظارات فراقانونی دارند و ما نمیتوانیم خارج از چارچوب قانون عمل کنیم و متهم میشویم.