حرف‌ها ضد و نقیض چند روز گذشته از کریستیانو رونالدو باعث پدید آمدن بحث‌ها و گمانه‌زنی‌های زیادی درباره آینده ابرستاره پرتغالی رئال‌مادرید شده است. حس کلی در رئال‌مادرید این است که اگر رونالدو واقعا قصد ترک باشگاه را دارد، این تابستان می‌تواند برود. شاید باورش سخت باشد اما حتی بعد از 450 گل در 438 بازی و 4 قهرمانی چمپیونز لیگ، برنابئو هنوز قلبا رونالدو را دوست ندارد. وقتی اوضاع خوب پیش می‌رود، او هم تحسین می‌شود اما وقتی رئال در شرایط دشواری قرار می‌گیرد، انگشت اتهام همیشه به سوی او نشانه می‌رود. رابطه رونالدو با فلورنتینو پرز هم رابطه‌ای همیشه حرفه‌ای بوده، نه گرم و صمیمانه. پرز همیشه حواسش بوده بیشتر از آنچه باید تسلیم خواسته‌های مالی رونالدو نشود. احتمالا حالا اکثر هواداران
لوس بلانکوس حاضرند رفتن رونالدویی که 5 توپ طلا برده را قبول کنند.
بازگشت به منچستر یونایتد؟
نه! خط حمله یونایتد نیاز به بالا رفتن سرعتش دارد، نه پایین آمدنش. در ضمن بازگشت رونالدو به پیشرفت نیروهای هجومی این تیم هم ضربه می‌زند. نکته بعدی اینجاست که بعید است بازیکنی مثل رونالدو نقشی دوم در یک تیم را قبول کند و بنابراین بازگشت او به اولدترافورد به این معنا خواهد بود که مورینیو باید تیم را حول محور بازیکنی بسازد که به سراشیبی فوتبالش رسیده. یونایتد این راه را با زلاتان ایبراهیموویچ رفت و از او نتیجه هم گرفت. منتها تفاوت اینجاست که یونایتد 2 فصل پیش تیمی در دوران گذار بود اما این فصل پیشرفت زیادی داشته و خرید رونالدو برایش به معنای پسرفت خواهد بود. رقم سنگینی را که برای این انتقال لازم است یونایتد باید روی خط میانی‌اش سرمایه‌گذاری کند تا به پل پوگبا کمک شود.
انتقال به تیمی دیگر در لیگ برتر؟
رونالدو بیش از یک بار فرصت بازگشت به لیگ برتر و منچستر یونایتد را داشته، فرصتی که دیگر به نظر می‌رسد از دست رفته. غیر از یونایتد تنها تیم‌هایی که به لحاظ منطقی قادر خواهند بود حداقل نیمی از حقوق رونالدو در رئال را پرداخت کنند، منچستر سیتی، چلسی و آرسنال هستند اما رونالدوی 33 ساله به فلسفه سیتی و آرسنال نمی‌خورد. چلسی در نقطه مقابل نیاز به یک گلزن درجه یک دارد اما واقعا سخت می‌توان تصور کرد رومن آبراموویچ برای خرید رونالدوی گران‌قیمت دست به جیب شود.
انتقال به تیمی دیگر در اروپا؟
شاید برای رونالدویی که به پایان فوتبالش نزدیک می‌شود بهتر باشد به جایی بازگردد که همه چیز از آنجا شروع شد، به اسپورتینگ لیسبون. چون رونالدو هنوز هوادار باشگاه است حاضر می‌شود از حقوقش هم کم کند چون درآمدش از تبلیغاتش برای خرج خانه کافی خواهد بود. پاری‌سن‌ژرمن اما به نظر نمی‌رسد دیگر علاقه‌ای به رونالدو داشته باشد چون آنها نیمار، برنده آینده توپ طلا را در اختیار دارند و هیچ تیم دیگری در اروپا هم قدرت مالی خرید رونالدو را نخواهد داشت.
مهاجرت به آمریکا؟
جدا از زلاتان، رویکرد MLS در سال‌های اخیر بیشتر در جذب بازیکنان جوان و آینده‌دار آمریکای جنوبی بوده، تا ستاره‌های پا به سن گذاشته اروپایی. آندره‌آ پیرلو و استیون جرارد با پیوستن‌شان به این لیگ تاثیر زیادی رویش نگذاشتند، در حالی که که میگل آلمیرون در آتلانتا یونایتد انتقالی موفق بوده اما رونالدو هم مثل زلاتان موردی ویژه است و می‌تواند فوتبال آمریکا را از جوانب مختلف تحت تاثیر قرار بدهد و باعث رشدش شود. او قطعا در زمین موفق خواهد بود اما سوال بزرگ اینجاست که اصلا خودش دوست دارد راهی این لیگ شود یا نه. از منظر علاقه MLS به او هیچ شک و تردیدی در کار نیست.
گزینه آخر: سوپر لیگ چین؟
ولخرجی‌ها باشگاه‌های چینی برای به خدمت گرفتن فوتبالیست‌های نامدار به دلایل مختلف کاهش پیدا کرده اما بازیکن معروف داریم تا بازیکن معروف و قطعا برای رونالدو، اگر خودش میلی به انتقال به شرق داشته باشد سرمایه لازم پیدا می‌شود.