گروه‌‌های مرجع در جامعه باعث ایجاد یا تسریع تحولات هستند. این گروه از افراد کسانی هستند که می‌توانند بر افکار عمومی اثر گذاشته و ایشان را به سمتی سوق دهند یا از گرایش مردم جامعه به گروه، شخص یا جریانی جلوگیری کنند. یکی از عواملی که موجب می‌شود فردی جزو گروه مرجع به حساب بیاید دیده شدن است؛ پس افرادی که جزو گروه مرجع هستند در بیشتر موارد دارای این خصوصیت هستند که «دیده می‌شوند». البته در اینجا به گروه مرجعی اشاره داریم که مرجعیت‌شان برای عموم است اگرنه گروه‌های مرجع برای خواص شاید نیازمند دیده شدن نباشند. به هر روی گروه مرجع همانگونه که از نام و تعریفش پیداست، گروهی مهم در شکل‌‌‌گیری جریانات اجتماعی به حساب می‌آید. «بازیگران» یکی از مشهورترین گروه‌‌های مرجع شمرده می‌شوند که با موضع‌گیری‌‌های خود بر تحولات تاثیرگذارند؛ از همین رو افراد موثر در فرآیند قدرت هرگز چشم بر بازیگران و مزایای ایشان در نیل به اهداف خویش نمی‌بندند. چندی قبل عده‌ای از بازیگران با انتقاد از وضعیت اقتصادی موجود در جامعه مراسم افطار ریاست‌جمهوری را تحریم کردند و با انتشار مطالبی از پشتیبانی خویش نسبت به دکتر روحانی ابراز پشیمانی کردند. این عمل را که با بازتاب گسترده‌ای میان اقشار مختلف جامعه روبه‌رو شد می‌توان از زوایا و ابعاد مختلف نگریست. عده‌ای بر این باورند بازیگران تحریم‌کننده مراسم افطاری نمی‌دانستند چه می‌کنند ولی امروز به اشتباه خویش پی برده‌‌اند و عده‌ای می‌گویند این دسته از بازیگران به دلیل برخی تغییر و تحولات که به مذاق‌شان خوش نیامده است مانند گران شدن عوارض خروج از کشور و... معترض آقای رئیس‌جمهور شده‌‌‌اند؛ ممکن است تحلیل‌ها و نگاه‌‌های دیگری نیز وجود داشته باشد که ما از آنها بی‌خبریم اما شاید بتوان اینگونه نیز نگاه کرد: یک «مرکز فرماندهی هوشمند» وجود دارد که خوراک دوستان سلبریتی را تامین می‌کند. این مرکز هوشمند می‌داند هرکس بلیت‌‌‌هایی برای خرج کردن دارد حتی سلبریتی‌ها‌‌‌‌‌‌‌‌‌، وقتی ما ایشان را در موضوعی مانند انتخابات خرج می‌کنیم باید دوباره آنها را ریکاوری یا تجدید قوا کنیم، یعنی اگر سلبریتی‌ها موثر هستند دلیل آن مردمی بودن ایشان است.
پس لازم است این چهره که با طرفداری از یک کاندیدا تا حدودی خدشه‌دار شده است، دوباره اعاده شود. پس با انتقاد از رئیس‌جمهور می‌توان به این هدف رسید؛ رئیس‌جمهوری که دیگر نیازی به حمایت ندارد و به صورت قانونی تا 3 سال آینده نبض کشور را در دست دارد. اگر بخواهیم این موضوع را روشن‌‌‌‌‌‌تر بیان کنیم بد نیست مثالی بزنیم؛ اگر شما شیئی را پرتاب کنید لازم نیست دنبال آن بروید. شما با انرژی‌ای که به آن جسم داده‌‌‌‌‌‌‌‌اید همراه آن هستید و آن جسم به سمتی که شما می‌خواهید در حرکت است. پس سلبریتی‌ها هم لازم نیست دنبال رای خود بروند، زیرا تصمیم‌گیری‌‌های دولتی به سمت مطلوب ایشان حداقل در حوزه فرهنگ در حال حرکت است، حال وقت آن رسیده که فاز دیگر عملیات با راهبری مرکز فرماندهی هوشمند اجرا شود که همان بازپس‌‌‌گیری وجهه است. فرصت کافی نیز تا 3 سال آینده وجود دارد، زیرا در آن زمان شاید کسی یادش نباشد این دولت را چه کسانی حمایت کرده و رای از مردم گرفته‌اند. پس سلبریتی‌ها آماده می‌شوند بار دیگر به نفع جریانی که مکمل جریان حاضر است به میدان بیایند. پس آنچه امروز به عنوان تحریم افطار رئیس‌جمهور دیده می‌شود، تکمیل پازل یک جریان سیاسی است که در حال آماده کردن خویش برای ورود به عرصه انتخابات آتی است.