پیش از بازی
- مردم با کاسه‌ای پر از تخمه آفتابگردان در مقابل تلویزیون نشسته اند. حدود نیم ساعت تبلیغ پوشک مرسی با قابلیت جذب بالا، روغن بدون تراس (کف سرامیک، کاغذ دیواری یک خواب مستر)، قابلمه‌های نچسبی که اگر همین الان پیامک بفرستید با نود درصد تخفیف برایتان ارسال می‌شود، کتابهای خیلی زرد کنکور و ... پخش می‌شود و لحظات مفرحی را برای مردم فوتبالدوست کشورمان رقم می‌زند.
- بعد از پیام بازرگانی، مجری برنامه «بیست هجده» می‌آید و برای یک اپلیکیشن موبایل تبلیغ می‌کند و تاکید دارد پس از پیش بینی بازی‌ها باید انگشتتان را بگذارید روی صفحه گوشی و بکشید پایین.
- براندازان به شدت در توئیتر مشغول براندازی هستند و از فشار رژیم بر بازیکنان برای باخت در این مسابقه پرده بر می‌دارند. واضح است که اگر ایران ببرد، مردم به خیابان‌ها می‌ریزند و شاه دوباره بر می‌گردد.
- رئیس جمهور یک نفر را می‌فرستد میدان منیریه تا برایش پیراهن تیم ملی را تهیه کند. متاسفانه پیراهن در سایز ایشان پیدا نمی‌شود و کمی برجستگی شکم ایشان از زیر پیراهن خودنمایی می‌کند. با این حال جای شکرش باقیست که آقای رئیس جمهور به پیراهن قناعت می‌کند و بی خیال شورت ورزشی می‌شود.
- پادشاه عربستان که پس از خورن پنج گل از روسیه زیر پتو رفته بود و اصلا لب به هیچ چیز نمی‌زد از زیر پتو بیرون می‌آید و آبی به دست و رویش می‌زند و به امید باخت سنگین ایران، تلویزیون را روشن می‌کند.

حین بازی
- براندازان از اینکه در ابتدا سرود جمهوری اسلامی ایران توسط بازیکنان خوانده می‌شود حسابی عصبانی می‌شوند. چند گیگ اینترنت می‌خرند و توفان توئیتری علیه این عمال استبداد راه می‌اندازند. آنها به صفحه ترامپ می‌روند و با کامنت اتک آس (attack us) از او می‌خواهند که به ایران حمله کند تا همه چیز آزاد و ارزان و آباد شود. البته براندازان متفکرتر و بیشتر درس خوانده معتقدند اصلا بازیکنان سرود جمهوری اسلامی را نخوانده اند و رژیم دهان بازیکنان را فوتوشاپیده است.
- مردم استرس زیادی را تحمل می‌کنند. اکثر دقایق توپ دست مراکشی‌ها است و هر چند ثانیه یکبار بچه ها توپ را می‌گیرند و به مسعود شجاعی پاس می‌دهند. او هم دو باره توپ را به مراکشی‌ها پاس می‌دهد که چرخه به هم نخورد.
- در همان دقایق ابتدایی، فردوسی پور آرزو می‌کند ای کاش همین الان بازی مساوی تمام بشود. این آرزوی فردوسی پور، توده‌ای از اعتماد به نفس و غرور ملی را بر سر و صورت هموطنان بیننده می‌پاشد.
- رئیس جمهور به فکر فرو می‌رود که اگر ایران بازی را نبرد، یک سری مردم پرتوقع دوباره یاد شکست برجام و گرانی دلار و سکه و مسکن و تخم مرغ و ... می‌افتند. خلاصه! یا باید برای تنظیم بازار تلاش شبانه روزی کند و یا  ایران بازی را ببرد. با توجه به منتفی بودن گزینه یک، دست به دعا برمی‌دارد که ایران گل بزند.
- یک ضربه ایستگاهی اتفاق می‌افتد. حاج صفی سانتر می‌کند. بازیکن مراکش دروازه خودی را باز می‌کند. رئیس جمهور خوشحال می‌شود و به یکی از بچه ها می‌گوید: “عکس بگیر! عکس بگیر! برو از اون گوشه عکس بگیر. میخوام رکورد لایک و کامنت رو بشکونما!”
- پادشاه عربستان دچار سوزشی شدید در نواحی مختلفی از بدن خود می‌شود. دوباره به زیر پتو می‌رود و زنگ می‌زند و دستور حمله به یمن را صادر می‌کند تا آب سردی باشد بر نواحی سوخته‌اش.

پس از بازی
- مردم به خیابان‌ها می‌ریزند و شادی می‌کنند.
- براندازها و شاخهای اینستاگرام می‌بینند که واقعا حیف است مردم یک روز ناامید نباشند و دعوا نکنند. لذا توئیت یک دونده فلسطینی را منتشر می‌کنند که در اقدامی شنیع از تیم مراکش حمایت کرده بود. از این شاخهای اینستا می‌توان به رضا صادقی (خواننده، محقق و صاحب نظر اینستاگرامی)، پرستو صالحی (بازیگر سریال زیر آسمان شهر و .....  ذکر آثار دیگر این ستاره اینستاگرام در این مقال نمی‌گنجد) وکواکبیان (نماینده مجلس و صاحب اثر فصل گیلاس، آفریننده گیلاس، طعم گیلاس) اشاره کرد.
- حساب رسمی فدراسیون فوتبال فلسطین اعلام می‌کند این کشور از تیم ملی ایران حمایت می‌کند. سلبریتی‌ها کمی سوت می‌زنند و سپس مردم را به عدم قضاوت یکدیگر، گیاه خواری و فنگ شویی تشویق می‌کنند.
- طبق گزارشات رسیده، براندازها هم اکنون در توئیترهای قدیمی مهدی طارمی سرک کشیده‌اند تا بتوانند حداقل یک تو مخی خشک و خالی برای مردم ایران ایجاد کنند. یکی از براندازان تهدید کرده است که اگر این حربه نگرفت، توئیتر طارمی که سهل است، حاضر است سرش را در چاه فاضلاب منزل طارمی هم فرو کند.