گروه بین‌الملل: نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که این روزها برای بازاریابی ایده «معامله قرن» و اطمینان خاطر دادن به حاکمان امان‌نشین بار دیگر سفرهای دوره‌ای‌اش را آغاز کرده، میهمان ملک عبدالله دوم، پادشاه اردن است. امانی که نتانیاهو به آن وارد شد با شهر آرامی که آتش آن زیر خاکستر بود تفاوت فاحشی دارد، چرا که همین روزهای گذشته بود که بیش از 300 هزار اردنی برای نشان دادن خشم خود نسبت به وضعیت کشور به خیابان‌ها آمدند و اعتراضات مدنی آنها با سرکوب و حملات نیروهای امنیتی رو به رو شد؛ سناریویی که شاید پیش‌تر در اعتراضات مدنی بحرین نیز از سوی عربستان شاهد اجرای آن بوده‌ایم. سیاست چماق و هویج بن‌سلمان در مواجهه با پادشاه اردن به گونه‌ای نگاشته شده است که این مقام اردنی قادر نیست جدای از چارچوب تعیین شده از سوی ریاض حرکت کند. وابستگی اقتصادی به واسطه حضور کارگران اردنی در کشورهای حوزه خلیج‌فارس، کمک‌های مالی بلاعوض در کنار حمایت‌های تسلیحاتی، خاندان هاشمی را در اردن حفظ کرده؛ خاندانی که تولیت اماکن مقدس در اراضی اشغالی را بر عهده دارد و میلیون‌ها فلسطینی در حال حاضر ساکن این کشور هستند. رسانه رسمی اردن (پترا) اما درباره دیدار ملک عبدالله و نتانیاهو گزارش می‌دهد پادشاه اردن در دیدار با رئیس اراضی اشغالی به وی گفته است تنها راه‌حلی که او از آن حمایت می‌کند طرح 2 دولتی است که پیش‌تر مصوب شده بود. انتقال سفارت آمریکا به بیت‌المقدس اعتراضات گسترده‌ای را نه‌تنها در جهان اسلام بلکه در سراسر دنیا ایجاد کرده است اما به واسطه طرح «معامله قرن» که دولت ترامپ از آن حمایت می‌کند اردن نیز باید ضمن پذیرفتن این ایده از آن حمایت کند، این در حالی است که اردن به‌رغم علاقه‌مندی به تنش‌زدایی در مناسبات خود با ریاض به جهت وابستگی‌های اقتصادی، در صورت پذیرش این موضوع، با چالش‌های جدی مالی و داخلی به واسطه حضور فلسطینیان در خاک خود رو به رو خواهد شد. اما در این میان، گروهی از تحلیلگران بر این باورند که فشارهای سعودی و دخالت‌های امارات در این کشور منجر به ایجاد موج گسترده اعتراضات شده است که این اظهارنظرها تمام حقایق موجود در اردن را نشان نمی‌دهد. بی‌شک سفر نتانیاهو به اردن برای گفت‌وگو درباره جمعیت گسترده فلسطینی است که سال‌هاست پس از اشغال سرزمین‌شان در این کشور زندگی می‌کنند و حاضر به پذیرش این توافق سعودی- آمریکایی- صهیونیستی نیستند.