گروه بین‌الملل: دهه 1960 میلادی شعرهای متنوعی درباره مهاجران و کولی‌ها در سراسر اروپا و غرب سروده شد که از این فرهنگ دفاع می‌کرد. کولی‌ها نه‌تنها از رومانی بلکه در بخش‌های مختلفی از اروپا و آمریکا دیده می‌شدند. اقتصاد آنها وابسته به صنایع دستی و کالاهای دست‌ساز و بعضا کارهای فصلی بود. این فرهنگ بیش از نیم‌قرن است در حال منقرض شدن بوده و سیاست‌های مهاجرتی در اروپا دستخوش تغییرات اساسی شده است. مردم در قاره سبز با 2 محور جدای از اتحادیه اروپایی و «نه» به خارجی‌ها وارد رقابت‌های انتخاباتی می‌شوند و شاهد آن هستیم که دولت‌های اروپایی متمایل به راست شده‌اند. این تمایل به راست در حالی رخ می‌دهد که وضعیت اقتصادی در برخی از این کشورها از جمله انگلیس وابسته به حضور در اتحادیه اروپایی است و نیروهای کار ارزان عموما از میان مهاجران انتخاب می‌شدند، پارادوکسی که عملا حل آن کمی دشوار است. در ایتالیا اما شرایط کمی وخیم‌تر است.  از سال 1957 که پیمان روم میان 6 کشور اروپایی به امضا رسید این اتحادیه تاکنون چنین وضعیت وخیمی را تجربه نکرده بود به طوری که برخی کارخانه‌های آلمانی، انگلیس را ترک خواهند کرد و از سوی دیگر مساله آوارگان و پناهجویان برخی دولت‌های اروپایی را به چالش می‌کشد.  بازار مشترک مساله اصلی است که در حال حاضر در خطر جدی قرار دارد و می‌تواند کل شاکله نظام پولی اروپای غربی را که اکنون دسته جدیدی از شرق را به امید شرایط اقتصادی بهتر به دنبال خود می‌کشد به خطر بیندازد. مساله کولی‌ها در اروپا از جمله مواردی است که با ماجرای مهاجران گره خورده است به طوری که در حال حاضر ایتالیا خواهان بازگشت این جمعیت کثیر است که عموما به جیب‌بری و دزدی در این کشور دست می‌زنند. زمانی نیکولا سارکوزی مخالف عمده و سرسخت ورود این مهاجران بود و امروز وزیر کشور ایتالیا.  از سوی دیگر ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان در سال 2017 نشان داد قواعد اروپای متحد در مقابل تصمیم‌ کشورهای عضو غیرکارآمد است و دولت‌های محلی می‌توانند علیه قوانینی که در اتحادیه تصویب شده است اقدام کنند. به نظر نمی‌رسد اتحادیه اروپایی کارآیی سابق خود را داشته باشد و این اتحادیه با چالش‌های اقتصادی و ملی‌گرایی موجود روندی رو به زوال را طی می‌کند.