آدام اسمیت: طرحی از پیش در سر داشته؟ قمار لحظه‌ای با صرفا بالا انداختن تاس؟ هر چه می‌خواهید اسمش را بگذارید، 2 تعویض روبرتو مارتینز بلژیک را از شکستی باورنکردنی مقابل ژاپن نجات داد و این تیم را با بازگشتی بزرگ به جمع 8 تیم نهایی جام‌جهانی روسیه فرستاد. چند روز گذشته بحث‌های زیادی درباره اینکه بلژیک یا انگلیس قرعه‌ ساده‌تری در دور یک‌هشتم داشتند برقرار بود و بیشتر این قرعه را به سود شیاطین سرخ اروپا می‌دانستند اما با شروع نیمه دوم نظر همه عوض شد و 2 گلی که ژاپنی‌ها بعد از یک نیمه اول کم‌اتفاق وارد دروازه تیبو کورتوا کردند خبر از پدید آمدن یکی از بزرگ‌ترین شگفتی‌های جام بیست‌ویکم می‌داد.
با اینکه بلژیک بعد از 2 گلی که توسط گنکی هاراگوچی و تاکاشی اینوی به ثمر رسید واکنشی سریع برای بازگشت به بازی داشت و با شوت ادن آزار که به تیر خورد و ضربه سر روملو لوکاکو که با اختلاف کم از کنار دروازه به بیرون رفت تا یک قدمی این هدف هم رسید اما به نظر می‌رسید نسل طلایی بلژیک این‌بار هم قرار است یک تورنمنت بزرگ را با تلخ‌کامی محض ترک کند. در این شرایط و در حالی که منتقدان مارتینز در حال تیز کردن دشنه‌های‌شان بودند، مربی سابق ویگان و اورتون نگاهی به نیمکتش انداخت و دنبال پاسخی نجات‌بخش بود.
اینجا بود که او دست به تعویضی زد که معمولا ژوزه مورینیو در منچستریونایتد در شرایط بحرانی از آن استفاده می‌کند، تعویضی که محبوبیت چندانی حتی بین خود هواداران یونایتد هم ندارد، چون مشخص است چه نوع فوتبال مستقیمی در انتظار تیم‌شان خواهد بود.
مروان فلینی به زمین رفت؛ هافبک نه‌چندان شیکی که در آخرین بازی آرسن ونگر مقابل منچستریونایتد 3 امتیاز شیرین را به شیاطین سرخ اولدترافورد هدیه داده بود، این‌بار شیاطین سرخ اروپا را با ضربه سرش نجات داد. بلژیک پیش از گل تساوی فلینی با ضربه سر یان فرتونگن در دقیقه 69  به شکلی اتفاقی یکی از 2 گل را جبران کرد و وقتی آزار 5 دقیقه بعد توپ را با تکنیکی عالی روی دروازه ژاپن فرستاد، با توجه به حضور فلینی، لوکاکو و توماس مونیه در باکس سامورایی‌های آبی، انتظاری غیر از باز شدن دروازه‌شان هم نمی‌رفت.
گل فلینی که قطعا لبخند مورینیو را هم به همراه داشت و تاییدی بود بر تصمیمش مبنی بر تمدید قرارداد هافبک بلژیکی‌اش، تا دقیقه 95 نتیجه را در تساوی 2-2 حفظ کرد، تا اینکه یک ضربه کرنر از ژاپنی‌ها با ضدحمله‌ای برق‌آسا از کورتوا شروع شد، با کوین دبروینه پیش رفت، با پاس مونیه به باکس رسید، با دامی فوق‌العاده از لوکاکو دفاع ژاپن را محو کرد و در نهایت با ضربه ناصر چدلی، دیگر بازیکن تعویضی مارتینز کار را به پایان رساند. آخرین باری که یک تیم در بازی‌های حذفی جام‌جهانی موفق شده بود شکست 2 بر صفر را با پیروزی عوض کند به سال 1970 بازمی‌گردد، وقتی آلمان غربی با 3 گل فرانس بکن‌باوئر، اووه زیلر و گرت مولر شکستی تلخ به انگلیس تحمیل کرد. جایگاه فرتونگن، فلینی و چدلی قطعا فاصله زیادی با این 3 بازیکن افسانه‌ای دارد اما کاری که آنها برای بلژیک کردند حتی ارزشمندتر از آلمان‌ها بود.
مارتینز که شک و تردیدهای زیادی درباره‌اش پیش از شروع جام بود، با اینکه یک بار دیگر نشان داد تیمش در بعد دفاعی به هیچ‌وجه استحکام لازم را ندارد اما حالا می‌تواند سرش را بالا بگیرد و به عنوان عملگرایی محض، با فاصله گرفتن از شاعران فوتبالی، به خودش و تیمش افتخار کند و به ادامه جام امیدی دوچندان پیدا کند: «بله قطعا در بازی‌های جام‌جهانی دوست دارید تیم‌تان فوتبالی کامل و بی‌نقص بازی کند اما در نهایت بردن و صعود کردن هدف نهایی
است».
پلن مارتینز با فلینی و چدلی‌ای که حتی در وست‌بروم سقوط کرده هم چندان به او بازی نمی‌رسد جواب داد تا ارزش واقع‌گرایی و تطبیق با شرایط بازی و پافشاری نکردن روی یک ایده را
به اثبات برساند.