در بازی سامارا، هری مگوایر و دلهعلی در 2 نیمه بازی به سوئد گل زدند تا کار بزرگ انگلیسیها انجام شود. شاگردان گرت ساوتگیت حالا روز چهارشنبه در استادیوم لوژنیکی مسکو به مصاف کرواسی خواهند رفت. انگلیسیها در مرحله یکچهارم نهایی با تیمی سرسخت و سمج به نام سوئد روبهرو بودند ولی با کمک نمایش درخشان دروازهبانشان جردن پیکفورد موفق شدند چالش سوئد را با موفقیت پشتسر بگذارند. ساوتگیت و بازیکنان انگلیس بعد از بازی به سمت هواداران خود در استادیوم رفته و درست مثل لحظات بعد از پیروزی دراماتیکشان بر کلمبیا، به جشن و شادی مشغول شدند. آنها حالا یک قدم با تاریخسازی فاصله دارند و درحالی که برای رسیدن به بزرگترین رویداد فوتبالی دنیا تنها یک مسابقه پیش رو دارند، باز انتظار از آنها یک بار دیگر سنگین شده است. سهشیرها در تاریخ خود برای بار سوم است که به جمع 4 تیم برتر جامجهانی راه یافتهاند. در دو مورد قبلی، آنها در جام 66 در خاک خودشان به قهرمانی رسیدند اما در جام 90 ایتالیا با شکست در مقابل آلمان در ضربات پنالتی از رسیدن به فینال بازماندند. آنها این بار برای راهیابی به فینال در مقابل تیمی خواهند ایستاد که بر اساس جدول فیفا، بیستمین تیم قوی دنیا است. در صورت راه یافتن به فینال، یکی از دو تیم فرانسه یا بلژیک منتظر انگلیسیها خواهد بود. نمایش انگلیس مقابل سوئد اما به هیچ وجه کامل و بیعیب و نقص نبود. انگلیسیها بازی را کند و تنبل شروع کردند و در نیمه دوم اجازه دادند پیکفورد بارها آزموده شود. موضوعی که مشخص بود ساوتگیت را ناراحت و عصبانی کرده است. اما در روزی که انتظارها از انگلیس جوان افزایش یافته بود، انگلیس گرت ساوتگیت توانست کاری که لازم بود را انجام دهد. البته شکی نیست ساوتگیت اشکالات تیمش را در گوشه ذهنش یادداشت کرده و به آنها رسیدگی خواهد کرد ولی در جامجهانی، آن هم در مراحل حذفی، تنها نتیجه است که اهمیت دارد و انگلیسی که 12 سال بود طعم پیروزی در مراحل حذفی را نچشیده بود حالا 2 بازی در مراحل حذفی جامجهانی را با پیروزی پشت سر گذاشته است. ساوتگیت خونسرد و با طمأنینه، تیمش را با چنان اعتماد به نفس و اقتداری هدایت کرده که یکی از جوانترین و بیتجربهترین تیمهای جامجهانی حالا جای خود را بین 4 تیم برتر جام رزرو کرده و حتی راحتتر از بعضی از 3 تیم دیگر، خود را به این مرحله رسانده است. ساوتگیت و انگلیس به واقع شایسته تحسین هستند ولی شکی نیست از این پس، بار انتظار از آنها به مراتب سنگینتر از قبل خواهد بود. مگوایر و پیکفورد، 2 ستاره بازی آخر انگلیس، در نخستین بازیهای این تورنمنت، لحظاتی ناکارآمد داشتند ولی اشتباهات آنها قابل درک بود. همه میدانستند بازیکنان جوانی مثل آنها برای تطبیق دادن خود با فشارهای منحصربهفرد جامجهانی به اندکی زمان نیاز دارند. مگوایر شاید به سبک و سیاق قدیمی انگلیسی بازی کند ولی ساوتگیت در آرایش دفاعی سهنفره خود به مردی با قدرت و جاهطلبی او نیاز دارد و مگوایر را میستاید. مگوایر بود که در سامارا کرنر ارسالی اشلی یانگ را با ضربه سری دیدنی به گل تبدیل کرد تا تیمش از حریف پیش بیفتد. پیکفورد هم که بعد از دفع فوقالعاده زیبای پنالتی کارلوس باکای کلمبیایی و قطعی کردن پیروزی تیمش در مرحله قبلی، مورد توجه قرار گرفته بود دیروز نشان داد توجهها به او بیدلیل نبوده است. پیکفورد در این جامجهانی تلاش بسیاری کرد تا دستکم در یک بازی دروازه تیمش را بسته نگه دارد و با ارائه یک نمایش زیبا و بدون نقص از دروازهبانی، سوئد را مقابل دروازهاش به زانو درآورد و به شایستگی، یک کلینشیت در جامجهانی به نام خود ثبت کرد. مگوایر و پیکفورد ثابت کردند در تیمملی انگلیس بالغ شده و حالا مهرههای تاثیرگذار تیم هستند. دلهعلی در روسیه، از آغاز از نظر آمادگی بدنی مشکل داشت ولی هیچکس حتی برای یک لحظه شک نکرده بود که او فوتبالیست باکلاسی است و با غریزه گلزنیاش میتواند گره کور هر بازی به بنبست رسیدهای را باز کند. حتی گمانهزنیهایی مطرح شده بود مبنی بر اینکه ساوتگیت ممکن است دست به تصمیمی محافظهکارانه زده و علی را از ترکیب تیمش کنار بگذارد. علی به دلیل مصدومیت بازیهای پاناما و بلژیک را از دست داده بود و این احتمال واقعاً وجود داشت ولی سرمربی سهشیرها قبل از بازی نشان داد علی را از ته دل ستایش کرده و امیدواریاش به او را هرگز رها نمیکند. واقعیت این است که علی تا مدتها برای اینکه بتواند تاثیر مثبتی روی بازی بگذارد، دچار مشکل بود. ولی لحظهای که ساوتگیت به فرا رسیدنش امیدوار بود درحالی که حدود یک ساعت از زمان بازی گذشته بود، از راه رسید. علی خود را در نقطه فرود سانتر زیبا و هوشمندانه لینگارد قرار داد تا دروازه سوئد را برای بار دوم باز کرده و امیدهای اسکاندیناویاییها را ناامید کند. هم انگلیس و هم ساوتگیت میخواهند این برای ستاره جوانشان که میتواند کارهای بزرگی انجام دهد، نقطه شروع یک برهه درخشان باشد. اما آیا انگلیس میتواند برای فتح جام رویاپردازی کند؟ چرا که نه. انگلیس در نیمهنهایی به مصاف کرواسی خواهد رفت و در هر رقابتی، وقتی کار به چنین مراحلی میرسد، هر چیزی ممکن خواهد بود. البته شکی نیست که شاگردان ساوتگیت روز چهارشنبه در مسکو کار سختی در پیش خواهند داشت ولی واقعیت این است انگلیسیها حالا انگیزه فوقالعادهای پیدا کردهاند و بعد از هر پیروزیای که در خاک روسیه به دست آوردهاند اعتماد به نفس آرام و بیجنجالشان بزرگ و بزرگتر شده است.
بختهای اصلی قهرمانی از آن سوی جدول میآیند: بلژیک و فرانسه که در بازی دیگر نیمهنهایی به مصاف هم خواهند رفت. ولی فراموش نکنید این جامجهانی، جامی غیر قابل پیشبینی بوده. چه کسی میگوید انگلیس نمیتواند یک بار دیگر بر خلاف پیشبینیها موفق عمل کرده و یک ستاره دیگر به پیراهن خود بچسباند؟