عملکرد فغانی در جام‌جهانی روسیه، موفقیت ژاپن، ایران و کره‌جنوبی در جام‌جهانی را زیر سوال برده؛ حالا همه به این باور رسیده‌اند که او و کمک‌هایش موفق‌ترین آسیایی‌های جام بیست‌ویکم بودند. قصه تیم داوری ایران در جام‌جهانی 2018 هم به سر رسید، تیمی متشکل از علیرضا فغانی، رضا سخندان و محمدرضا منصوری که 4 قضاوت در 4 مسابقه این تورنمنت سهم آنها شد و جزو معدود داورانی بودند که تا روز آخر در روسیه باقی ماندند. حسن ختام عملکرد فوق‌العاده آنها هم دیدار رده‌بندی میان بلژیک و انگلیس بود که بخوبی از پسش برآمدند و با افتخاری بزرگ به ایران بازمی‌گردند. حضور یک ماهه فغانی و کمک‌هایش در روسیه اما کم‌ حاشیه نداشت. حواشی‌ای که با هل دادن تونی کروس در بازی آلمان و مکزیک شروع شد و با مطرح شدن دستمزد گزاف داوران ایرانی ادامه یافت. اینها اما پایان ماجرا نبود؛ انتشار یک عکس از بوسه فرستادن فغانی برای دخترش اتفاق بعدی بود و در نهایت هم احوالپرسی این داور با یکی از داوران زن اروگوئه‌ای جنجال درست کرد. اگرچه این اتفاقات حاشیه‌ای واکنش خاصی از سوی فغانی به همراه نداشت اما مشخص است که او در مهم‌ترین روزهای عمر داوری خود از چنین حواشی دلخور می‌شود. داور برجسته فوتبال جهان که افتخار ایران محسوب می‌شود، شاید هرگز انتظار نداشت هموطنانش در این روزهای مهم اینطور برایش حاشیه درست کنند و به همین خاطر بود که بعد از قضاوت رده بندی
انگشت اشاره دست راستش را به سوی آسمان گرفت و خدا را صدا زد. شکرگزاری فغانی به همین جا هم ختم نشد، او در همه عکس‌های مراسم پایان بازی نیز انگشتش به سمت خداوند دراز است و بعد از مراسم نیز در پستی که روی صفحه شخصی‌اش منتشر کرد، جملاتش را با عبارت «فقط خدا» آغاز کرد.
او البته علاقه‌ای ندارد درباره حواشی صحبت کند و از موضع بالا از کارهایی که انجام داده، حرف می‌زند. فغانی در این باره گفت: «از هیچ کاری که در روسیه انجام دادم، پشیمان نیستم. به این هم فکر نمی‌کنم که چه برداشتی می‌شود. من اعتقاد خودم را دارم، البته هیچ‌کس کامل نیست اما کاری نکرده‌ام که بخواهم پشیمان شوم». ناراحتی داور بین‌المللی فوتبال نگرانی‌هایی را درباره خداحافظی او از دنیای داوری و شاید ترک ایران به وجود آورد که خوشبختانه او همه موضوعات را رد و اعلام کرد به کارش ادامه می‌دهد. البته حمایت‌های مردمی نیز که فغانی دریافت کرد، باعث شد انگیزه و انرژی بگیرد و برای حضور در تورنمنت‌های بعدی روحیه خوبی داشته باشد. تورنمنت‌هایی مثل بازی‌های آسیایی اندونزی و جام ملت‌های آسیا که طی ماه‌های آینده برگزار می‌شود. فغانی و کمک‌هایش از بعد فنی نیز توانستند استانداردهای داوری دنیا را رعایت کنند. همین که این داور ایرانی در طول قضاوت 4 مسابقه حساس آلمان- مکزیک، برزیل- صربستان،
آرژانتین- فرانسه و بلژیک- انگلیس حتی یک بار از تکنولوژی ویدئوچک استفاده نکرد و قضاوت‌هایش هم هرگز بحث‌برانگیز نبود، نشان از موفقیت او و کمک‌هایش در طول جام بیست‌ویکم داشت. آنها بازی‌هایی را قضاوت کردند که حداقل یک طرف آن یکی از غول‌های فوتبال جهان حضور داشت اما کنترل بازی توسط تیم داوری ایران به قدری خوب بود که صدای کسی درنیامد و البته فغانی یکبار هم از کارت قرمز خود استفاده نکرد. او در مجموع 4 مسابقه‌ای که سوت زد، 18 بار از کارت زرد خود استفاده کرد که بیشترینش را به بازیکنان آرژانتین در مصاف با فرانسه نشان داد. نیکولاس اوتامندی، مارکوس روخو، تاگلیافیکو، ماسکرانو و بانه‌گا 5 بازیکنی بودند که در بازی حساس یک‌هشتم نهایی از فغانی کارت زرد گرفتند. همچنین ماتیاس هوملس و توماس مولر (آلمان)، هکتور مورنو و هکتور هررا (مکزیک)، نمانیا ماتیچ، آدم لیاجیچ و الکساندر میتروویچ (صربستان)، ماتویدی، اولیور ژیرو و بنجامین پاوارد (فرانسه)، جان استونس و هری مگوایر (انگلیس) و اکسل ویتسل (بلژیک) سایر بازیکنانی بودند که با کارت زرد فغانی در طول جام جریمه شدند. فغانی در طول این رقابت‌ها نشان داد یک داور کاملا حرفه‌ای است که می‌تواند از پس هر مسابقه‌ای برآید. بی‌تردید اگر قانونی برای لژیونر شدن داوران فوتبال هم وجود داشت، فغانی یکی از افرادی بود که براحتی در بزرگ‌ترین میدان‌های دنیا به زمین می‌رفت اما حالا که او سرمایه ایران است، چه بهتر که بیشتر قدرش را بدانیم و با حاشیه‌سازی‌های بی‌مورد موجب آزارش نشویم. بی‌تردید فوتبال ایران حالا حالا‌ها می‌تواند به فغانی و کمک‌هایش افتخار کند و به هنرش ببالد.