محسن پورعرب: مروری بر عملکرد تیم جدید مدیریت شهری نشان میدهد شهرداری پایتخت تا به امروز مدیریت 2 شهردار و 2 سرپرست را تجربه کرده است. نبود ثبات مدیریتی و عملکرد ضعیف مدیران انتخاب شده در کنار برخی اظهارات محسن هاشمی درباره شورا، نشان میدهد وی آنچنان هم که به ظاهر نشان میدهد انگار بیعلاقه به بهدست آوردن صندلی ساختمان بهشت نیست!
پس از رفتن محمدعلی نجفی از شهرداری تهران، دوباره انتخاب هاشمی به عنوان شهردار بر سر زبانها افتاد، موضوعی که البته دیری نپایید که با واکنش منفی اعضای شورا مواجه شد؛ واکنشی که غلامحسین کرباسچی از آن با عنوان «یک رأیگیری استمزاجی» یاد کرد و معتقد بود اعضای شورا توجیه مخالفتهای سیاسیشان امضای میثاقنامه است، میثاقنامهای که توسط شخص محسن هاشمی هم امضا نشده است!
محسن هاشمی نیز پس از این ماجرا اظهاراتی درباره جایگاه و عملکرد شورا داشت که نشان داد انگار علاقهای به جایگاه ریاست شورا ندارد. وی در گفتوگویی که به مناسبت روز شوراها انجام داده بود عملکرد شورای پنجم را ایدهآل و مطلوب ندانست و با دادن نمره 15 به عملکرد شورا اظهار داشت «جایگاه شورا از آنچه تصور میکردم جنبه تشریفاتی و تبلیغاتی بیشتری دارد»؛ مطلبی که البته وی بهتازگی نیز به آن اشاره داشت و در گفتوگویی دیگر نمره شورا را از نظر اثرگذاری در سطح شهر پایینتر از 15 ارزیابی کرده است. همچنین محسن هاشمی که تا به امروز عملکرد شورا را ناکارآمد دانسته و مدیریت خود را نقد کرده، در یک سالگی شورای پنجم نیز به دلیل کمبود و نقص در عملکرد از شهروندان عذرخواهی کرده است.
به هر روی، یک سال از عمر شورای شهر پنجم تهران گذشت و این روزها اعضای شورا علاوه بر برگزاری نشستهای هفتگی شورا در روزهای یکشنبه و سهشنبه، 2 روز در هفته، هر کمیسیون میزبان رسانههاست تا گزارشی از عملکرد یکسالهاش ارائه دهد. در این بین اما محسن هاشمی در جایگاه رئیس شورای شهر، بیشتر از اعضای دیگر شورا مورد توجه رسانهها و افکار عمومی جامعه است. البته نهتنها به عنوان رئیس شورا، بلکه به دلیل قوت گرفتن رفتن سیدمحمدعلی افشانی از سمت شهرداری تهران به دلیل اجرایی شدن مصوبه منع به کارگیری بازنشستگان، دوباره افکار عمومی به محسن هاشمی و نظرات وی درباره شهردار پایتخت جلب شده است.
این در حالی است که از زمان آغاز تبلیغات انتخاباتی شوراها برخی موضوعات درباره محسن هاشمی مطرح بود و تئوریپردازان، وی را به عنوان شهردار آینده پایتخت معرفی کردهاند. پس از ورود لیستی اعضای جدید به شورا، هاشمی به عنوان رئیس شورا برگزیده شد؛ انتخابی که به نظر میرسید ماحصل توافقات درونجناحی و گروههای حاکم در شوراست. هاشمی که از سال 76 تا 89 به عنوان مدیرعامل شرکت متروی تهران فعالیت داشت مدیریت شورای شهر را بر عهده گرفت. آغاز به کار وی در شورا زمزمههایی را برای آینده فرزند ارشد خانواده هاشمی ایجاد کرد؛ از قرار گرفتن در سمت شهردار تهران تا کاندیدا شدن برای انتخابات ریاستجمهوری. هاشمی که گرایش سیاسیاش به کارگزارانیها نزدیک است به این شایعات پاسخ داد و تمام زمزمهها را تکذیب کرد. دست رد زدن هاشمی به شایعه انتخابش به عنوان شهردار تهران تا به امروز البته با تناقضهایی هم همراه بوده است!
به باور برخی کارشناسان حوزه شهری، بررسی واکنشها و اظهارات رئیس شورا در تقابل موضوع انتخاب وی به عنوان شهردار در یک سال گذشته نشان میدهد به احتمال زیاد هاشمی نهتنها نیمنگاهی به شهردار شدن دارد، بلکه علاقهای هم به حفظ جایگاه ریاست شورا ندارد؛ تصمیمی که البته اگر بخواهد گرفته شود با سد محکم اصلاحطلبان در شورا مواجه خواهد شد و حل شدنش در گرو کنار آمدن روسای احزاب حاضر در شورای پنجم است.