گروه فرهنگ و هنر: مراسم چهلمین سالگرد درگذشت جلال آلاحمد برای نخستینبار در خانهاش که حالا نام «خانه موزه سیمین و جلال» به خود گرفته، برگزار شد. ویکتوریا دانشور خواهر سیمین دانشور، سیدعبدالله انوار، سیدمهدی طالقانی، حجتالاسلام زائری، حسین قدیانی، محمدحسین دانایی و دیگر خواهرزادههای جلال آلاحمد که دم در ایستاده بودند، به میهمانان خیرمقدم میگفتند و به آنها احترام میکردند. محمدرضا کائینی در آغاز مراسم چهلمین سالگرد در گذشت جلال آلاحمد گفت: آلاحمد بیش از روشنفکران به خودتخریبی میپرداخت و خودش پیش از آنکه دیگران او را نقد کنند خود را نقد میکرد. برخی البته معتقدند هویت فکری منسجم نداشت اما این نشان میدهد آلاحمد را بدرستی نمیشناسند. او در نوجوانی وارد حزب توده شد اما بلافاصله وقتی متوجه شد روسپرستی و نه خدمت به ایرانی میکنند از آنها منفک و وارد حزب زحمتکشان شد و اما آنجا هم دید که فردی به نام بقایی در پی مطامع خود است، بنابراین بلافاصله نیروی سومی تشکیل داد و پس از ۲۸ مرداد به خوداتکایی رسید. کائینی با بیان اینکه او با احزاب قطع همکاری کرد و از سوسیالیستها جدا شد، گفت: نوشتن آثاری چون غربزدگی، خسی در میقات و... نشان میدهد سیر آلاحمد در طول عمرش روشن و هدفمند است.
جای خالی جلال
ویکتوریا دانشور، خواهر سیمین دانشور (همسر جلال آلاحمد) در سخنانی کوتاه گفت: جلال جلالی بود، کسی بود، سروری بود، نویسندهای بود فوقالعاده، تند و تیز و رکگو، حسابی به همه قصد کمک داشت. او زیبا زیست، علم میآموخت و از علمش استفاده میکرد، ما بیشترین انس را با او داشتیم و جای خالیاش را حس میکنیم.
نخستین تشکل صنفی نویسندگان در این خانه تشکیل شد
دانایی در بخش دیگر سخنان خود ضمن بیان اینکه اول اردیبهشت سال ۱۳۴۷ عدهای از نویسندگان، مترجمان، شاعران و روزنامهنگاران اساسنامه و مرامنامه اولین تشکل صنفی اهل قلم با عنوان کانون نویسندگان ایران را در این خانه نوشتند، توضیح داد: اهمیت این خانه همین قدر است که جمالزاده در نامهای به مصطفی زمانینیا، ویراستار جلال آلاحمد مینویسد خانه جلال در تهیه کردن زمینه برای قیام ملی سهم بسزایی داشت؛ این خانه سال ۱۳۸۳ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد. وی در پایان سخنان خود راز نهفته در این خانه را بزرگ شدن آدمها دانست و گفت: ما راز این خانه را بزرگ شدن این شخصیتها میدانیم و در پی آنیم سرنخی بیابیم و از آنها بزرگ شدن را بیاموزیم. سیدمهدی طالقانی نیز در این مراسم متنی را درباره مرحوم طالقانی و جلال آلاحمد خواند و گفت: جلال خانواده مذهبی و تندی داشت و شاید به دلیل فشارهای تند خانواده بود که جذب احزاب شد. حجتالاسلام زائری و حسین قدیانی از دیگر سخنرانان این مراسم بودند. قدیانی متنی خواند که با تشویق حضار مواجه شد. حجتالاسلام زائری هم در سخنانی گفت: نثر متفاوت جلال و شخصیت و آنی که در او است و مواردی از این قبیل ممکن است موضوع باشد ولی روراستی جلال با خودش است که برای من مهم است، چیزی که ما امروز به آن احتیاج داریم آن هم در روزگاری که گاهی به هم دروغ میگوییم و فضای ریا و شعار بسیار میشود و مجال خود بودن برای افراد کمتر پیش میآید، بنابراین پیدا کردن فردی که خودش باشد سخت است.