اندی میتن: منچستریونایتد نیاز شدید به کسب چند نتیجه قابل قبول در هفتههای پیش رو دارد اما 4-3 یا حتی 5 پیروزی پیاپی هم حقیقت شرایط نابسامان این باشگاه را پنهان نخواهد کرد. آیا تغییر مربی به یکباره وضعیت را تغییر خواهد داد؟ اگر ژوزه مورینیو اخراج شود، هر مربیای که جانشین او شود با همین مشکلات رودررو خواهد شد. به مربی آینده یونایتد تیمی به ارث خواهد رسید پر از بازیکنان منیتگرا که بیش از هر زمانی قدرت رسانهای پیدا کردهاند. مهار چنین بازیکنانی نیاز به مردی بسیار قدرتمند خواهد داشت. شاید این مربی جدید دوران ماهعسل ابتدایی خوبی در یونایتد داشته باشد. شاید او تیم را تهاجمیتر و با خریدهایش اسکوادش را متعادلتر کند. البته شاید او ادعا کند همه چیز باید در این تیم تغییر کند، درست مثل تمام مربیان یونایتد در دوران پسا سر الکس فرگوسن. یونایتد در این فصل از لیگ برتر 3 برد، 3 باخت و یک تساوی داشته، رکوردی دقیقا مشابه 7 هفته ابتدایی دوران فاجعهبار دیوید مویز، به عنوان جانشین فرگوسن در سال 2013. اما یونایتد مویز در شروع کارش در لیگ برتر رقبایی سختتر از یونایتد این فصل داشته و به علاوه آنها در همین دوران موفق شدند لیورپول را در جام اتحادیه شکست دهند. یونایتد 2 فصل پیش فاتح جام اتحادیه شد و همان فصل یورو لیگ را هم برد. یونایتد با لویی ون خال هم جام حذفی را برد. در 5 سال اخیر لحظاتی به یادماندنی و خاطراتی شیرین برای هواداران یونایتد وجود داشته اما تیم آنها نه این فصل جام اتحادیه را خواهد برد و نه لیگ برتر را. درباره چمپیونز لیگ هم انگار بنگاههای شرطبندی که آنها را نهمین شانس فتح این تورنمنت نامیدهاند هنوز باوری اشتباه به مربیای دارند که روزگاری استاد بردن چنین تورنمنتهایی بود. بدتر از همه اینکه منچسترسیتی شانس اول قهرمانی چمپیونز لیگ به حساب میآید و لیورپول با فرمی که لیگ را شروع کرده مدعی جدی قهرمانی در جزیره است. در حال حاضر هواداران یونایتد باید غرور خودشان را قورت بدهند و با این حقیقت تلخ کنار بیایند و با این حقیقت دل خودشان را خوش کنند که در 25 سال اخیر افتخارات و شبهای به یادماندنی سیتی و لیورپول روی هم به اندازه تیم محبوبشان نمیرسد. مورینیو پیش از این از ما درخواست کرده بود عملکردش را بعد از 3 سال در یونایتد قضاوت کنیم. حالا نزدیک به پایان این مقطع شدهایم. امیدواریم او بتواند شرایط را تغییر دهد و راهی برای استفاده بهتر از بازیکنانش پیدا کند، بازیکنانی که البته برخی از آنها بیمیل به رفتن مورینیو هم نیستند. مورینیو شرایط خودش را با درگیریهایی که با پل پوگبا پیدا کرده هم پیچیدهتر میکند، بازیکنی که مستعدترین مهره تیم و تاثیرگذارترین صدا در رختکن است، بازیکنی که حق دارد بگوید تیمش باید هجومیتر بازی کند و بازیکنی که مدیر برنامههایش، مینو رایولا، 2 بار به بارسلونا پیشنهاد خریدش را داده اما کاتالانها بودجه لازم برای این انتقال را نداشتهاند. همه اینها به کنار، باشگاه منچستریونایتد هیچ علاقهای به فروش بازیکنی که بابتش 89 میلیون پوند پول داده ندارد. پوگبا هم مثل همه ما میداند مورینیو تا به حال بیش از 3 فصل کامل و 2 ماه در تیمی باقی نمانده، پس شاید او از همین حالا نه به فکر ترک منچستر بلکه منتظر مربی بعدیاش است. اما وقتی مورینیو و پوگبا سال 2016 راهی اولدترافورد شدند قرار نبود شرایط به این شکل پیش برود. این دو مربی و بازیکن ستاره قرار بود یونایتد را یک بار دیگر به رینگ بازگردانند تا پا به پای بزرگترین تیمهای انگلیس و اروپا مشت بزنند. پوگبا و مورینیو باید برای آشتی کردن تلاش کنند. این اولین باری نیست که یک مربی با بازیکنش به مشکل برمیخورد اما این جنگ رسانهای بین این دو به هیچ وجه به سود باشگاه نیست. یونایتد تیمی بسیار پرمهره است اما در هفته گذشته ولوز و داربیکانتی در اولدترافورد دست بالا را نسبت به آنها داشتند و در نهایت وستهام هم شکستی سنگین به آنها تحمیل کرد.