آمارها و نتایج از یک افتضاح تمام عیار به سبک مادریدی خبر می‌دهد؛ گل نزدن در ۴ بازی متوالی و بردن تنها نیمی از ۸ بازی اول فصل لالیگا!
رئال‌مادرید حالا خطر آلاوس را هم حس می‌کند؛ تیمی که به اندازه شاگردان لوپتگی امتیاز جمع کرده است. کجای کار می‌لنگد؟ به نظر می‌رسد دومینوی نابودی امپراتوری ۳ ساله رئال در اروپا از زمان استعفای زین‌الدین زیدان چندی پس از سیزدهمین قهرمانی در اروپا شکل گرفت. ضربه بعدی، انتخاب لوپتگی بود. صرف نظر
از جنجال‌های ایجادشده در انتخاب او که جام‌جهانی و تیم‌ملی اسپانیا را هم تحت تاثیر قرار داد، لوپتگی به لحاظ فنی انتخاب معقولی به نظر نمی‌رسید. رئال فعلی به یک سرمربی کاریزماتیک و دارای توان اداره یک گروه پرستاره نیاز دارد اما مدل لوپتگی بیشتر به مربیانی می‌خورد که در تیم‌های متوسط امکان پیاده‌سازی تاکتیک‌های خودشان را دارند؛ بدون اینکه ستاره خیلی بزرگی داشته باشند. با این روند، احتمالا او با رئال‌مادرید به آخر خط نمی‌رسد اما گزینه بعدی چه کسی خواهد بود.
ابهام بزرگ
مربی بیکار خوبی در بازار وجود ندارد پس رئال‌مادرید نمی‌تواند به سبک پرس سریع لوپتگی را اخراج کند چون دیگر آنچلوتی وجود ندارد که جای بنیتس را بگیرد! از طرفی ادامه دادن با مردی که نشان داده به خاطر خصوصیات شخصی نمی‌تواند چندان با هواداران و رسانه‌ها گرم بگیرد، نتیجه ای جز از دست دادن تاج و تخت
امپراتوری مستدام ۳ سال اخیر ندارد. رئال‌مادرید هر چقدر ابتدای فصل از درخشش بنزما و بیل سود برد، حالا با بازگشت مهاجم فرانسوی به فرم همیشه بد چند سال اخیر و دور شدن بیل از آمادگی، روزهای سیاهی را تجربه می‌کند. در تیم فعلی پاس‌های طلایی مودریچ به حراج رقبا گذاشته می‌شود و مرد سال دنیا تنهاست. عدم تمرکز، از تونی کروس همیشه دقیق، عامل باخت در لیگ قهرمانان مقابل زسکا مسکو ساخت و به وضوح جای خالی یک بازیکن مانند کریس رونالدو که بتواند در روزهای بد رئال با گلزنی باعث نجات تیم شود به چشم می‌خورد. در چنین شرایطی درست در شب چهارمین بازی متوالی بدون گل‌زده رئال مادرید، کریس رونالدو چهارمین گل فصل خودش را برای یوونتوس صددرصد پیروز در ۸ هفته ابتدایی سری A زد تا هواداران رئال‌مادرید درست چند هفته پس از طرح ادعای عدم ضرر بابت فروش رونالدو به فکر ابراز پشیمانی از شاهکارهای تابستانی فلورنتینو پرس (شامل دخالت موثر در استعفای زیدان و موافقت با فروش رونالدو) بیفتند!