معصومه نورمحمدی میگوید موقع وارد شدن داخل سفارت علیه دانشجویان حرکت تندی نشد. او اینطور تعریف میکند: خاطرم هست که آقای بیطرف عنوان کرد نیروهای نظامی چون از پلیس خودمان هستند امکان ندارد که حرکت تندی علیه ما داشته باشند. بالاخره میدانند این افراد بچه مسلمان هستند و عکس امام (ره) با آنهاست. اینها یک اطمینانی را به ما میدادند از این جهت که ما منتسب به امام هستیم و مورد تعرض پلیس قرار نمیگیریم. در آن مقاومت اولیه حتماً پلیس دخالت داشت اما ضرب و جرح نبود. بچههای پلیتکنیک فکر میکنم قسمت جنوبی بودند. چون در قسمت خروجی بعد از اینکه گروگانها بیرون میآمدند در عکسها هم موجود است که اکثرا بچههای پلیتکنیک را میبینم. او در ادامه میافزاید: بعد به داخل ساختمان رسیدیم. طبقات اشغال شد به غیر از یک محوطهای که سری بود، طبقه دوم ساختمان بود. احساس کردیم از پشت دیواری صدا میآید. بچهها گشتند متوجه شدند یک درِ مخفی آنجا وجود داشت. در را باز کردند، ۳،۴ نفر آنجا بودند که داشتند یکسری اسناد و کاغذ و فیلم را در دستگاه خردکن از بین میبردند. خیلی از اسناد از بین رفت.