دانشجویان پیرو خط امام تا سالهای متمادی در افکار عمومی آمریکا به واسطه رسانههایی که کاملا یکسویه به ماجرای 444 روز گروگانگیری میپرداختند، جزو گروههای خشن و افراطی دستهبندی میشدند. حتی بعد از افشای دخالت آمریکا در کودتای 28 مرداد (که تسخیرکنندگان آن را از دلایل اصلی تسخیر سفارت عنوان کردند) تصویری که سالها از دانشجویان ارائه شده بود، تغییر چندانی نیافت. وجهه دانشگاهی تسخیرکنندگان سفارت آمریکا نیز تاثیر و تغییری بر این نگرش و تصور جامعه آمریکایی و غربی نداشت. واقعیت این بود که رسانههای آمریکایی کار خود را خوب انجام داده بودند و توانسته بودند، با موفقیت بخشهایی از حقایق موجود در رابطه با تسخیر (takeover) را سانسور کنند. چندی پیش اتفاقی افتاد که شاهدی بر موفقیت رسانههای آمریکایی بود. ایالات متحده ویزای حمید ابوطالبی را صادر نکرد. ابوطالبی از دانشجویان تسخیرکننده سفارت بود که حسن روحانی، رئیسجمهوری اسلامی ایران وی را برای نمایندگی ایران در سازمان ملل معرفی کرده بود اما ایالات متحده راضی به حضور ابوطالبی در نیویورک نبود. جالب آنکه وزارت خارجه آمریکا به پشتوانه بیانیه گروههای مردمی که «غرور ملی» را مهمتر از «عرف دیپلماتیک» میدانستند، از ورود ابوطالبی جلوگیری کرده بود.