در کنار پایتخت، کهنشهری به نام دماوند وجود دارد که به جهت آبوهوای مساعد مورد توجه شهرنشینان واقع شده و برخی افراد به هر قیمتی با یک کلنگ و چند کیسه سیمان اقدام به ساختوساز در آن میکنند؛ هر کلنگی که به زمین میخورد، زخمی است بر پیکر دماوند که نیازمند التیام از سوی مسؤولان است. به گزارش فارس، این روزها با گرفتاریها و دلمشغولیهایی که در زندگی شهرنشینان وجود دارد، داشتن کلبه و سرپناهی که بتواند فرد را برای ساعاتی از زندگی ماشینی و پر از دود و ترافیک کلانشهرها دور کند جزو خواستههای اکثر افراد است. مسلماً ذهن هر خوانندهای با تصور مناظر بکر، زیبا و خوش آبوهوای دماوند به این سمت سوق مییابد که سری به این منطقه بزند و با یک حساب سرانگشتی بتواند قطعه زمینی در این بهشت زیبا خریداری کند اما موضوع تنها به خرید زمین ختم نمیشود. شهرستان دماوند از آن دست مناطقی است که با توجه به آبوهوای مساعد و نزدیکی به پایتخت، نقطه هدف بسیاری از افراد بویژه ساکنان کلانشهرها شده و میتوان گفت مورد هجوم ساختوساز قرار گرفته است. با توجه به مطالعات انجام شده، شهرستان دماوند از لحاظ ساختوساز مورد هجمه قرار گرفته و به دلیل همین ساختوسازهایی که سیر غیرمجاز را در پیش گرفته، این شهرستان با بحران بیآبی ناشی از حفر چاه مواجه شده است که میتوان گفت آسیب ناشی از این ساختوسازها بسیار بیشتر از عواید آن است.
بیماری ساختوساز غیرمجاز به جان دماوند افتاده است
مجید صفری، فرماندار شهرستان دماوند از ساختوساز غیرمجاز به عنوان یک بیماری که به جان این شهرستان افتاده نام برده و میگوید: ساختوساز غیرمجاز و تفکیک اراضی کشاورزی و باغات، دماوند را نابود میکند، از این رو به همه دستگاههای متولی تأکید میشود تمام توان خود را برای جلوگیری از این معضل به کار گیرند. فرماندار دماوند نگاه خود به این شهرستان را توسعه این شهرستان، کشاورزی و گردشگری آن عنوان کرد و اظهار داشت که مطالعات 30 نقطه گردشگری در این باره به پایان رسیده است. بنا به گفته صفری، دماوند با توجه به موقعیتی که دارد از نظر وسعت سرزمینی سومین شهرستان و از نظر جمعیت رتبه سیزدهم را در استان تهران دارد اما به دلیل موقعیت جغرافیایی نگاه ویژهای به این شهرستان وجود دارد. مهاجرت به شهرستان دماوند موضوعی مشهود است، به طوری که بر اساس سرشماری سال 95، رشد بعد خانوار در این شهرستان 3 درصد و متوسط رشد جمعیت 5/4 درصد بوده که این امر به معنای مهاجرپذیر بودن و به تبع آن ایجاد نقاط بحرانی است. به عبارتی، مهاجرپذیری باعث شده ساختوساز در دماوند به یک فاجعه تبدیل و از لحاظ مصرف آب دچار معضل شود. بر اساس اظهارات فرماندار این شهرستان، عمق چاهها به بیش از 80 متر رسیده است، در حالی که باغشهر بودن دماوند باید حفظ میشد. البته در این میان در کنار ساختوسازهای غیرمجاز، تخریب آنها نیز توسط نهادهای مربوطه انجام میشود اما به نظر میرسد جلوگیری از ساختوساز بسیار مؤثرتر و معقولتر از تخریب است.
در این باره حسن ابراهیمیبسابی، دادستان عمومی و انقلاب اسلامی شهرستان دماوند از تخریب 670 مورد ساختوساز غیرمجاز از ابتدای سالجاری تاکنون در این شهرستان خبر داد. وی همچنین اشارهای به تخریب 30 هکتار از ساختوسازهای غیرمجاز در مهرماه سالجاری در منطقه وادان دماوند که در این راستا 2 شهرک به 70 واحد غیرمجاز تقسیم شده بود داشت و گفت: مطمئناً جلوگیری از ساختوسازهای غیرمجاز یکی از سیاستها در این شهرستان است و به طور قاطع و جدی با عوامل و متخلفان آن برخورد میشود. علاوه بر این متأسفانه پدیده زمینخواری نیز از مواردی است که هر از گاهی به وضوح در شهرستان دماوند قابل مشاهده است؛ زمینهایی دولتی که مورد سوءاستفاده سرمایهگذاران بخش خصوصی قرار میگیرد و در نهایت به ساختوساز غیرمجاز ختم میشود.
نعمتالله ترکی، رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی استان تهران هم در نشستی به سوءاستفاده بخش خصوصی از زمین 700 هکتاری در این شهرستان اشاره و عنوان کرد: در حاشیه جاده تهران-فیروزکوه، دولت زمینی با تسهیلات اعتباری به بخش خصوصی داد اما این فرد با انجام خیابانکشی زمین را به شهرک هشتبهشت تبدیل کرد و تنها چیزی که در آن دیده نمیشود گوشهای از بهشت است. وی از این کار تحت عنوان زمینخواری قانونی نام برد و افزود: زمینی را که خودمان به اسم سرمایهگذاری واگذار کردیم شهرک درست کردند و نگهبانی برای آن گذاشتهاند تا کسی وارد نشود که این موارد باعث تأسف است.
ساخت بناهای غیرمجاز بدون رعایت مقررات
محمدجواد حشمتیمهذب، معاون قضایی دادستان کل کشور در سفری که تیرماه سال جاری به شهرستان دماوند داشت از ساخت 15 هزار بنای غیرمجاز بدون رعایت مقررات در این شهرستان خبر داد و گفت: دماوند به دلیل آبوهوای مساعد و نزدیکی به تهران با هجوم ساختوسازهای غیرمجاز مواجه است. بر اساس آمار، سال 96 بالغ بر 1500 بنای غیرمجاز در دماوند قلع و قمع و تخریب شد اما همانطور که پیشتر بیان شد، متولیان امر باید از لحظهای که نخستین کلنگ به زمین میخورد، ورود کنند تا پس از ساخت به دنبال رسیدگی و تخریب نباشند، چرا که علاوه بر نیروی انسانی حجم بسیاری از سرمایه و تولیدات نیز هدر میرود. از یک سو حفر چاههای غیرمجاز به منظور دسترسی به آب شرب با ایجاد مشکل برای تأمین آب ساکنان دائمی و از سوی دیگر تلاش برای دریافت انشعابات غیرمجاز گاز و برق، همه و همه فقط برای مصرف افراد خوشنشین نهتنها کمککننده نیست، بلکه علاوه بر سایر موارد، حجم وسیعی از ترافیک و آلودگی را در روزهای پایانی هفته برای شهرستان دماوند به ارمغان میآورد و به این معناست که ساختوسازهای غیرمجاز نهتنها دردی از شهرستان دماوند دوا نمیکند، بلکه زخمی نیز بر پیکر آن میافزاید که درمانش دشوار خواهد بود؛ این در حالی است که همه میدانیم «پیشگیری بهتر از درمان است». در این زمینه زحمات و تلاش نهادها و دستگاههای متولی را نمیتوان نادیده گرفت اما مسلماً عدم اجرای درست قانون در زمینه ساختوساز ما را با حجم وسیعی از بناهای غیرمجاز و تبعات ناشی از آن روبهرو میکند. یقیناً نظارت دقیقتر برخی مسؤولان درباره حفظ اراضی بسیار حائز اهمیت است و هرگونه قصور در این زمینه تخلف محسوب میشود که نتیجه آن تشکیل پرونده و رسیدگی توسط مقامات قضایی است. این موضوع که چه میزان از بناها و دیوارکشیهای غیرمجاز در شهرستان دماوند تخریب شده حائز اهمیت است اما مهمتر آن است که ببینیم مسؤولان این شهرستان تا چه میزان هوشیار بوده و از انجام ساختوسازهای غیرمجاز در ابتدای کار جلوگیری کردهاند، چرا که مسؤولان چشم و گوش و امین مردم هستند.