گروه فرهنگ و هنر: مرحوم علامه سیدعلی قاضی همان سیدالعرفایی است که این روزها خیلی‌ها را به بهانه الگو گرفتن از عرفان و سیر و سلوکش گرد هم آورده است. تا همین 30 و اندی سال پیش چراغ زندگی زمینی‌اش در این پهنه گیتی روشن بود و حالا یاد و نامش در جوار بارگاه علی بن موسی الرضا(ع) و در خاطر زائران و مجاوران مشتاق عرفان متبلور شده است. به گزارش «وطن امروز»، صبح پنجشنبه 24 آبان مشهد میزبان فرهیختگانی از سراسر کشور، اهالی هنر و رسانه و فعالان فرهنگی و اجتماعی بود. گرد هم آمده بودند تا از گمشده این روزهای نسل جوان بگویند؛ عرفان و الگویی عارف برای نسل جوان امروزی. امیرحسین بانکی‌پور، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در این نشست غفلت نسبت به مباحث توحیدی را غفلت بزرگی عنوان کرد به طوری که نسل امروز نسبت به این مباحث عطش شدیدی دارد. به اعتقاد او، سیره عملی و رفتاری علامه سیدعلی قاضی می‌تواند به عنوان الگویی موفق برای نسل جوان معرفی شود و برای نفوذ به نسل جوان باید با زبان توحید با آنها سخن گفت. بسیاری از مشکلات جامعه به خاطر دوری از توحید است در حالی که توحید افعالی و نظری علامه قاضی می‌تواند راهگشای مشکلات باشد. محمد شجاعی، مدیر موسسه فرهنگی منتظران منجی(عج) و از میهمانان این نشست بر این باور است که کار فرهنگی بسیاری در  جامعه انجام می‌شود اما نتیجه مطلوبی ندارد. او شادی و نشاط را لازمه ایمان می‌داند و برای اثرگذاری بر نسل جوان زبان هنر را مهم می‌داند. محمدزاده، مدیر شبکه قرآن در این جمع فرهیختگانی از صنعت فیلمسازی و قهرمان‌سازی می‌گوید؛ از قهرمانان ساختگی غرب و از کم پرداختن به قهرمانان واقعی ایران‌زمین. او معتقد است آیت‌الله قاضی در همه ابعاد ظرفیت برنامه‌سازی را دارد و پرداختن به چنین اشخاصی از وظایف رسانه است. ابوالقاسم طالبی، کارگردان فیلم «یتیم‌خانه ایران» نیز  معتقد است باید با شعر، تصویر، فیلم، بیان زیبا و حالات زیبا با جوان امروز و به زبان امروز با او سخن گفت. حجت‌الاسلام والمسلمین وکیلی، نویسنده و پژوهشگر مدعو در این مراسم به معرفی شاخصه‌های مکتب عرفانی نجف می‌پردازد. او توحید و ولایت را از شاخصه‌های این مکتب عنوان می‌کند و مساله سوم در طریقه آیت‌الله قاضی را مساله عشق و محبت می‌داند. می‌گوید مساله محوری چهارم طریقه معرفت‌النفس است و مساله پنجم التزام کامل به شریعت است و مساله ششم جمع بین ظاهر و باطن است که عرفان مرحوم قاضی و شاگردانش یک عرفان گوشه‌گیری از اجتماع نیست و کاملا قابل الگوسازی است. آیت‌الله صدیقی هم رستگاری را رسیدن به قله و عبور از موانع می‌داند و می‌گوید تا هنگامی که انسان خود را پاک نکند به کمال نمی‌رسد و انسان باید موانع بزرگی همچون نفس اماره که بین خود و خداست را کنار بزند تا به مدارج عالی برسد.