با اینکه افسانه کرواسی در جامجهانی 2018 کامل نشد و در آخرین بازی با شکست مقابل فرانسه در فینال به پایان رسید اما نمایشهای فوقالعاده لوکا مودریچ در این تورنمنت باعث انتخاب شدن او به عنوان بهترین بازیکن جام شد. کرواسی در راه رسیدن به فینال، انگلیس را در نیمهنهایی شکست داد و امروز برای بار سوم در 4 ماه اخیر مودریچ و همتیمیهایش باید مقابل تیم گرت ساوتگیت، اینبار در ویمبلی به زمین بروند. اما مسیری که مودریچ برای رسیدن به این جایگاه طی کرد همیشه هموار نبوده.
مودریچ چند سالی را در ردههای سنی پایینتر دینامو پشت سر گذاشت، تا اینکه در 18 سالگی و در دورانی که به صورت قرضی برای تیم موستار در لیگ برتر بوسنی بازی میکرد بالاخره استعداد بالای خودش را به اثبات رساند و به عنوان بهترین بازیکن فصل انتخاب شد. همین درخشش بود که باعث شد باشگاه دینامو بعد از یک فصل دیگر با او قراردادی 10 ساله امضا کند و از اینجا به بعد اوج گرفتن مودریچ شروع شد.
مودریچ کنار ادواردو داسیلوا و وردان چورلوکا عضو دینامویی بود که 2 فصل پیاپی لیگ کرواسی را بین سالهای 2005 تا 2007 فتح کرد. داسیلوا با حمایت مودریچ به عنوان نیروی بازیساز و خلاق پشت سرش، در این دو فصل 54 گل در لیگ برای تیمش زد و بابت همین آمار چشمگیر بود که در تابستان 2007 راهی آرسنال شد، همان تابستانی که شاهد پیوستن چورلوکا هم به منچسترسیتی بود.
مودریچ اما یک فصل دیگر در دینامو باقی ماند و برای سومینبار پیاپی لیگ و دومین بار پیاپی جام حذفی کرواسی را فتح کرد و بالاخره در تابستان 2008 راهی تاتنهام شد. مودریچ اما شروع خوبی در وایتهارتلین نداشت و خوآنده راموس، مربی وقت این تیم اعتقاد زیادی به وی نشان نمیداد. اما بعد از افت وحشتناک اسپرز با راموس و سقوطشان تا رده بیستم جدول لیگ برتر در پایان ماه سپتامبر، هری ردنپ هدایت این تیم را بر عهده گرفت و تیمش را بر پایه مودریچ بنا نهاد.
ردنپ بهترین تیم تاتنهام تا آن سال در تاریخ لیگ برتر را ساخت و برای نخستینبار سپیدپوشان لندنی را در فصل 11-2010 راهی چمپیونزلیگ کرد. مودریچ در این فصل به صورت میانگین بیش از هر تاتنهامی دیگری در لیگ برتر پاس داد (میانگین 5/62 پاس در هر 90 دقیقه، با درصد دقت 4/87) و بدل به کلیدیترین مهره تیمش شد. خط میانی تاتنهام در فصل بعد که متشکل از مودریچ، رافائل وندروارت و اسکات پارکر بود، بدل به یکی از بهترین خطوط میانی لیگ برتر شد و این در شرایطی بود که چلسی بشدت دنبال به خدمت گرفتن هافبک خوشتکنیک کروات بود.
دنیل لیوی ابتدای فصل 12-2011 پیشنهاد 40 میلیونی چلسی را رد کرد اما به مودریچ قول داد اگر فصل بعد تیم بزرگی دنبال به خدمت گرفتن او بود، در صورت قابل قبول بودن مبلغ پیشنهاد، مانع از انتقال او نشود. بدین ترتیب بود که مودریچ در تابستان 2012 به عنوان بخشی از پروژه «کهکشانیهای 2» راهی برنابئو شد و با این تیم در اروپا تاریخسازی کرد.
مودریچ ابتدا زوج ژابی آلونسو در مرکز خط میانی رئالمادرید شد و بعد مثلثی شکستناپذیر با تونی کروس و کاسیمیرو ساخت. او در دوران حضورش در رئال تا امروز 4 بار فاتح چمپیونزلیگ شده و یک بار هم لالیگا را برده، همراه با یک قهرمانی در کوپا دل ری، 2 قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا، 3 قهرمانی در سوپرکاپ اروپا و 3 قهرمانی در جام باشگاههای جهان. آمار مودریچ برای رئال در این سالها 13 گل و 41 پاس گل بوده، آماری که البته به هیچوجه ارزش واقعی او برای تیمش را نشان نمیدهد.
مودریچ در جامجهانی 2018 هم کلیدیترین مهره تیم زلاتکو دالیچ بود، تیمی شگفتساز که تا فینال پیش رفت و فقط در قدم آخر 4 بر 2 مغلوب فرانسه شد. کاپیتان 33 ساله کرواسی در این تورنمنت در مجموع 7 بازی 3/72 کیلومتر دوید، در دور گروهی 2 گل برای تیمش زد و در هر 2 بازیای که کرواتها در ضربات پنالتی رقبای خودشان، یعنی دانمارک و روسیه را حذف کردند، پنالتیهایش را در پایان بازی گل کرد و در نهایت به عنوان بهترین بازیکن جام برگزیده شد.
مودریچ پس از پایان جامجهانی هم در چند ماه اخیر 2 افتخار فردی دیگر بهدست آورده: بهترین بازیکن سال فیفا و بهترین بازیکن چمپیونزلیگ در فصل گذشته. حالا همه نگاهها به توپ طلای اروپا دوخته شده. آیا مودریچ میتواند بالاخره به سلطه یکدههای لیونل مسی و کریستیانو رونالدو در کسب معتبرترین جایزه انفرادی جهان فوتبال پایان دهد؟