به دنبال درگیری‌های پیش آمده بین مردم معترض و نیروهای پلیس فرانسه، شورای حقوق بشر سازمان ملل، یکی از گزارشگران ویژه خود را برای تهیه گزارش به پاریس اعزام کرد. این شورا به آن گزارشگر ویژه تاکید کرد که گزارشت نباید کمتر از 750 کلمه باشد و برای اینکه احیانا اشتباهی پیش نیاید به حروف هم نوشت هفتصد و پنجاه کلمه و امضا کرد. پس مدیونید اگر فکر کنید تعداد کلمات این متن به توصیه سردبیر راه‌راه ربط دارد بلکه همه‌اش زیر سر همان شورای حقوق بشر است. در ادامه با هم به مطالعه بخش‌هایی از این گزارش ویژه می‌پردازیم.
1. بر اساس تحقیقات میدانی به عمل آمده در مورد ماهیت اعتراض کنندگان، مشخص شد که آنها اصلا معترض واقعی نیستند. منظور از واقعی نبودن این نیست که آنها فیک یا های‌کپی هستند بلکه اصلا معترض نیستند. این افراد تروریست هستند. شاید سوال شود بر چه اساسی این سخن را می‌گویم؟ با توجه به اینکه این گروه به گرانی سوخت و مالیات وضع شده بر آن اعتراض دارند باید ریشه این تظاهرات را در کاربرد سوخت ارزان دنبال کنیم. آیا با وجود این همه خودروی برقی، کم‌مصرف و حتی بی‌مصرف، این حجم از اعتراضات عجیب نیست؟ طبق آمار موجود، تمام خودروهایی که در گذشته توسط تروریست‌ها بمب‌گذاری شده‌اند بنزین‌سوز بوده‌اند مگر آنهایی که دوگانه دستی، LPG، برقی یا سوخت نوع دیگر داشته‌اند. اصلا همین هواپیماهایی که در 11 ستامبر استفاده شد با آب که پرواز نمی‌کردند، سوخت داشتند دیگر.
2. با اینکه بیشتر تظاهرکنندگان را همین تروریست‌های ذکر شده در مورد یک تشکیل می‌دادند ولی بودند تعداد قلیلی از افراد فریب‌خورده که تعدادشان به زحمت به 300 هزار نفر می‌رسید. همانطور که در عکس‌های ارسالی مشاهده کردید بعضا به صورت اتفاقی تجهیزات پلیس با مردم برخورد کرد که خسارات وارده اصلا به اندازه‌ای که در عکس‌ها دیده می‌شود نبود، غیر از دو نفر از فریب‌خورده‌ها که خسارات وارده به آنها اندازه همان چیزی بود که در عکس‌ها مشاهده می‌شود و مردند. 600 زخمی و 120 بازداشتی هم در پی اعتراضات، به‌وجود آمد که چیز مهمی نبود و بیشترشان سیاه‌پوست، مسلمان یا زنان بودند. جالب است بدانید فرانسوی‌ها یک ضرب‌المثل دارند که می‌گوید: «لا پوتغه دِس تو پاغه، خاک بر سر ملاقه» که به معنای «چوب پلیس گل است، هر که نخورد خل است» است و از همین رو آنها خیلی با اشتیاق به سمت باتوم می‌روند.
3. با توجه به اینکه تظاهرات کاری پرتحرک و پر جنب و جوش است، طبیعی است افرادی که در آن شرکت می‌کنند، عرق می‌کنند و بو می‌گیرند به همین دلیل تعدادی از خیرین شهر پاریس با لباس مبدلِ پلیس در بین مردم حاضر می‌شوند و با اسپری نمودن عطر و ادکلن‌های اصل فرانسوی و سس کچاپ(!) به سر و صورت معترضین باعث عطرآگین شدن فضا می‌گردند و اصلا شانزه‌لیزه در مواقع اعتصاب و اعتراض عطر و بویی غریب دارد. در برخی موارد نادر خیرین، ادکلن و سس را به چشم معترضین اسپری می‌کنند که طبیعتا با قدری سوزش و اشک همراه است که با دوتا بخیه و چند ساعت شستشو در زندان برطرف می‌شود.
4. در پی این حادثه اقشار مختلف جامعه حمایت خود را از نیروهای پلیس نشان دادند که از بین آنها می‌توان به جامعه روشنفکری و عنتکتوئل‌ها اشاره کرد. آنها با انتشار بیانیه‌ای ضمن درخواست از مکرون برای پیگیری مجدد وضعیت معترضین اغتشاشات تهران، خواستار تزریق خون آلوده به بازداشت‌شدگان اعتراضات پاریس شدند تا نسلشان منقرض شود. این پیشنهاد با استقبال فراوان لوران فابیوس وزیر اسبق خارجه فرانسه روبه‌رو شد.
5. به دلیل طولانی شدن تظاهرات نیروهای پلیس پاریس در شیفت‌های متوالی به صورت آماده‌باش قرار دارند و طفلی‌ها اصلا خواب درست و حسابی ندارند. این شرایط کاری نقض آشکار حقوق بشر است و باید به سرعت به آن رسیدگی شود. در همین راستا پیشنهاد می‌شود برج ایفل برای چند ساعت صدای باتوم دربیاورد تا خستگی اینها در برود.
در پایان خاطرنشان می‌شود چون نقض حقوق بشر زیادی در این اعتراضات صورت نگرفته بود، تنظیم گزارش 750 کلمه‌ای از آن واقعا ستم بود. به همین دلیل در پایان گزارش درخواست مرخصی خود را تقدیم می‌کنم تا در صورت موافقت دو هفته‌ای در پاریس بمانم و بعد از سرکوب معترضین کمی در شهر استراحت کنم. قول می‌دهم بعد از مرخصی یک سفر به خاورمیانه بروم و دو روزه برای‌تان یک گزارش سه‌جلدی از نقض حقوق بشر بنویسم.