امروز، 11 دسامبر روز جهانی کودک و تلویزیون است. به دلیل نبوغ و خلاقیت سرشار صدا و سیما، سالیان سال است که در ایران این روز را به روزی که کارتون بیشتر پخش می‌‌کنند می‌‌شناسند.
شاید به سر شما هم زده باشد که سرمایه خود را افزایش دهید. اگر قبلا در کار بساز و بفروش بوده‌اید و یا یک تاجر حرفه‌ای باشید و یا حتی مدتی است که مسئول ترامپولین یک شهر بازی هستید، یک پیشنهاد وسوسه‌برانگیز برای شما وجود دارد و آن هم تولید یک برنامه تلویزیونی کودک است. از آنجا که سنگ مفت و برنامه هم مفت است؛ کار خاصی نیاز نیست انجام بدهید و کافیست چند رکن اساسی زیر را تهیه کنید.


رکن اول: محتوا
طبق نظر کارشناسان اغلب برنامه های کودک تلویزیون، تهِ انتظاری که از یک بچه می‌‌رود عبارت است از: شماره 1، بوس، لالا. اگر خواستید پا را فرا تر از این بگذارید و عمق برنامه‌های کودک را کیلومتر ها جابه‌جا کنید، می‌‌توانید از مسائلی مثل مسواک زدن هم سخن بگویید. البته فراموش نکنید که حتما  یک شرکت سازنده  مسواک اسپانسر شما باشد.


رکن دوم: دست جییییغغغ هوورااااااااااا
شیر در شیربرنج نباشد، لابی در مجلس نباشد، وانتی هفت صبح جمعه در کوچه داد نزند، خاطره سربازی، سیلی به فرمانده نباشد، راننده تاکسی شوهر خواهرِ «از خودشون» نداشته باشد؛ اصلا جای تعجب ندارد و همه چیز سر جایش است و هیچ چیزی هم کم نیست. اما دسسسسست و جیییییغ و هورااااا را از برنامه تان نگیرید. دسسستت و جیییغ و هورااا تمام حیثیت شماست. ناموس برنامه‌شماست. اگر حاضر بشوید یک دست و یک پایتان را به صورت اُریب بدهید، بدهید اما این دست و جییغ و هورااا را از برنامه تان حذف نکنید. هر چه باشد شما مسئولیت تربیت یک نسل آینده‌ساز را بر دوش دارید.


رکن سوم : اسپانسر
تعیین کننده همه چیز شماست. حتی اگر یک روز اسپانسری پیدا شد و از شما خواست چاه بست توالتش را تبلیغ کنید و از فواید فلش تانک‌های شرکتش سخن بگویید از این کار دریغ نکنید. این موضوع کاملا به کودکان ربط دارد. البته به کودکان خود شما. چون پول چیز مهمی است.

رکن چهارم :خاله، عمو، دایی به جز عمه
یک خاله، عمو و حتی دیده شده یک دایی را بگذارید وسط و دورچین هایش را اضافه کنید سپس  چهارتا شعر بدهید دستشان بخوانند. یادتان باشد فحش گذاشته اند برای کسی که برنامه ای بسازد و در آن خاله و عمو نباشد. اصلا سنگ شود هر کس یک برنامه ای داشته باشد که بدون خاله و عمو باشد. به زمین گرم بخورد. به زبان دیگری نمی شود ضرورت این فرم از برنامه را جا انداخت. فقط یادتان باشد که عمه خط قرمز است. و از الان این را به بچه‌ها بیاموزید که #نه_به_عمه!

رکن پنجم: لبخند پهن
نه تنها با «ال» گذاشتن اول کلمات فارسی می‌توانید عربی صحبت کنید، بلکه با یک لبخند پهن هم می‌توانید همه حرف ها را به حرفهای مناسب کودکان تبدیل کنید. کافیست آن عمو و خاله کذایی ذکر شده در بالا یک لبخند پهن بر لب داشه باشد. در این صورت حتی از مقالات فیزیک کوانتوم و بررسی کنش‌های میکروسکوپی و محاسبات فیزیکی در حد و اندازه ثابت پلانک و یا نقد و بررسی پراگماتیسم نیز می توانید با یک لبخند پهن در برنامه‌تان سخن بگویید. تازه! بدون منت تیم نویسنده و کارشناس حرفه ای .

نکته اول: مخاطبان شما آینده سازان این مرز و بوم هستند. ارسال نقاشی یا یک کار دستی یا یک اختراع  دمده شده است. کودکان را با استاندارد های روز دنیا و استعداد هایی که در آینده به دردشان می خورد در برنامه تان شرکت دهید. نقش یک تماشاچی خوشگل که در رکن اساسی دست و جیغ و هورا شما را همراهی می‌کند در شکل‌دهی شخصیت این کودکان موثر است .
نکته دوم: بچه ها دل و روده  والدین، جیگر فک و فامیل و هر وسیله ای که اطرافشان وجود دارد را یک ترامپولین می بینند. پس علاوه بر دست و جیغ و هورا موسیقی وحشی کننده را هم به آنان هدیه دهیم تا با بپربپر و جیغ و هورا، نسل آینده را نسلی سرنوشت ساز پرورش دهیم.