بزودی، یک روز معمولی، در راهروی ادارات دولتی یا در آسانسور:
+سلام، جناب رئیس شما همونی نیستید که نسبتتون با آقای مسئول محترم خیلی درجه یکه؟!
-....
+آقای رئیس با شمام! چرا جواب نمیدین؟!
-بله؟! با من بودین؟! چیزی شده؟!
+چرا خودتونو میزنید به نشنیدن! همه میدونن شما و آقای مسئول محترم فامیل درجه یکید!
-آهااا! اون قضیه رو میگید! نه دوست عزیز! ببینید، این بستگی به تعریف شما از مفهوم “درجه یک” داره! مثلا ما کوپه قطار و برنج درجه یک هم داریم!
+ اما قانون مجلس گفته اقوام درجه یک، شمام از اقوام درجه یکید!
-متاسفانه به دلیل ضعف قوانین، مردم ما دچار سوء تفاهمات زیادی میشن، اما شما اگر پاورقیهای اون قانون رو بخونید در پاورقی ۳۱۸ام متوجه میشید که همه این شایعات بیاساسه!
+ خب! متن قانون با پاورقیهاشو از کجا باید تهیه کنیم؟
-[در حال حرکت به سمت در خروجی] این رو دیگه باید از مسئولان ذیربط در این زمینه جویا بشید.
***
+آقای دکتر فکر نمیکنید با وجود داشتن نسبت دو طرفه با دوتا مسئول طبق قانون جدید حداقل باید از دوتا از پستهاتون استعفا بدین؟
-خیر، چرا باید استعفا بدم؟
+آخه..گفتن دیگه فامیلای درجه یک و دو نباید پست مهم داشته باشن.
-خب دقت نمیکنید دیگه! در ماده ۹۸ همین قانون یک فرمولی وجود داره که اگر درجات نسبتها رو بعد از تفضیل در صورت و ترکیب در مخرج از بازه یک تا دو انتگرالگیری کنید متوجه میشید که بنده در مجموع از اقوام درجه 75/2 هستم.
+بله! درست میفرمایید فونت این قانون خیلی ریز بود ما ندیدیم.
-خواهش میکنم، اتفاقا همین امروز صبح طی حکمی به عنوان مسئول بخش نظارت بر درجهیابی کارکنان دولت منصوب شدم و از همین تریبون قول میدم به این قبیل مشکلات در زمینه قوانین حتما رسیدگی میشه.