گروه اقتصادی: با وجود اینکه شرکت‌های لبنی نزدیک به 6 ماه است قیمت محصولات خود را افزایش 100 تا 300 درصدی داده‌اند ستاد تنظیم بازار پس از مدت‌ها به این موضوع ورود کرده و جریمه ناچیزی از این شرکت‌ها دریافت کرده است. این شرکت‌ها با اینکه تنها تا امروز برای کاهش قیمت محصولات خود مهلت داشتند تاکنون قیمت‌های خود را تغییر نداده‌اند.
جالب اینجاست که قیمت‌های مورد تایید ستاد تنظیم بیش از آنکه به نفع مشتری باشد به نفع شرکت‌های لبنیاتی است.
 به گزارش «وطن امروز»، ستاد تنظیم بازار در ۱۸ آذر قیمت‌های جدید لبنیات را اعلام کرد و تعدادی از رسانه‌ها تیتر زدند که از فردا «قیمت لبنیات در بازار ۹ درصد کاهش می‌یابد». حدود یک هفته از آن تاریخ می‌گذرد و مردم انتظار کاهش قیمت را می‌کشند که یک دفعه قیمت جدید روی بطری‌های شیر حک می‌شود و ناباورانه می‌بینیم قیمت‌ها نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه افزایش هم داشته است. کارخانه لبنی دامداران که پیش از ابلاغ ستاد تنظیم بازار هر بطری شیر پرچرب را ۴۳۰۰ تومان عرضه می‌کرد، از روز چهارشنبه قیمت ۴۴۵۰ تومان را روی آن حک کرد، یعنی قیمت این برند لبنی پس از ابلاغیه ۱۵۰ تومان افزایش یافت. طی یک سال گذشته قیمت لبنیات حدود 50 درصد افزایش یافته و توانایی مردم برای خرید این محصول اساسی و ضروری کاهش یافته است. رسانه‌ها پیش از این بارها اعلام کرده‌اند قیمت‌ها بیش از تصور بالا رفته و سرانه مصرف بسیار پایین آمده است. انتظار می‌رفت ستاد تنظیم بازار در قیمت‌هایی که اعلام می‌کند بیشتر مردم را مدنظر قرار دهد اما تصمیم ستاد تنظیم بازار بیشتر به کام کارخانه‌های لبنی بوده تا مردم. بر اساس آمارها، سرانه مصرف سالانه شیر در کشور حدود ۸۰ کیلوگرم یعنی نصف میانگین جهانی و حدود یک پنجم برخی کشورهای اروپایی است، بنابراین به جای اینکه دولت با حمایت از مردم تلاش کند تا سرانه مصرف محصولات لبنی افزایش یابد، با اعلام چنین قیمت‌هایی بیش از پیش به کاهش سرانه مصرف دامن می‌زند. ظاهرا دولت تنها راه راضی کردن کارخانه‌ها را افزایش روز به روز قیمت‌ها می‌داند. کارخانه‌های لبنی پیش از این خودسرانه قیمت محصولات لبنی را افزایش داده بودند و ماه‌ها به صورت غیرقانونی و غیرمصوب لبنیات گران به مردم فروختند. دولت به جای اینکه آنها را مجبور کند تا به ازای روزهایی که لبنیات گران فروختند، لبنیات ارزان به مردم بفروشند تا همه چیز یر به یر شود، قیمت‌های جدیدی اعلام کرده که از قیمت بازار هم گران‌تر است.
 آیا راهی برای ارزان کردن لبنیات هست؟
آیا راهی برای پایین آوردن قیمت وجود ندارد؟ کارشناسان می‌گویند وجود دارد. می‌توان با پایین آوردن قیمت تمام‌شده تولید محصولات دامی و همچنین قیمت تمام شده کارخانه‌های لبنی، محصول را در بازار ارزان‌تر کرد. قیمت تولید در هر دو بخش در کشور ما بالاست و دلایل فراوانی برای بالا بودن قیمت تمام‌شده وجود دارد که گران بودن علوفه، عدم پرورش دام‌های با بهره‌وری بالا، نبودن مدیریت در هر دو بخش دامداری و صنایع لبنی و عدم حمایت دولت از جمله آنهاست که باعث می‌شود تاوان همه اینها را مردم بدهند، ظاهرا جیب مردم در دسترس‌ترین راه برای جبران همه افزایش هزینه‌هاست.
 برخورد با گرانفروشان؟
برای پاسخ به این سوالات با رضا باکری، دبیر انجمن صنایع لبنی گفت‌وگو کردیم. وی در پاسخ به اینکه برخی قیمت‌ها در بازار افزایش یافته، گفت:‌ هر کارخانه لبنی که بخواهد خارج از قیمت‌های ابلاغی بفروشد، مجازات سنگینی در انتظارش است.  باکری در پاسخ به اینکه چرا برندهای مختلف قیمت خود را کاهش نداده‌اند، گفت: قیمت‌ها را دوشنبه هفته گذشته اعلام کردیم و این دوشنبه باید همه قیمت‌ها اصلاح شود.
کارخانه‌های لبنی از ستاد تنظیم بازار خواسته بودند که قیمت‌ها برای آنها به صرفه نیست و برای استدلال آنالیز قیمتی فرستاده بودند و این ستاد آنطور که دبیر انجمن صنایع لبنی اعلام کرد، با حدود 9 درصد کمتر از قیمت خواسته آنها موافقت کرد. مفهوم دقیق این موضوع آن است که ستاد تنظیم بازار با کاهش دادن 9 درصد قیمت پیشنهادی آنها با افزایش قیمت کارخانه‌های لبنی موافقت کرده است، بنابراین اگر کارخانه‌ها لبنی قدرت چانه‌زنی دارند یا رسانه‌هایی دارند که حرف‌شان را به کرسی بنشانند، صدای مردم چگونه باید به گوش مسؤولان برسد؛ مردمی که رسانه‌ای ندارند. به هر حال آنچه مسلم است اینکه قیمت‌های ابلاغی ستاد تنظیم بازار تاکنون به نفع مردم تمام نشده و نه‌تنها قیمت را در بازار پایین نیاورده، بلکه گران‌تر هم کرده است. امیدواریم دولت از این به بعد رویه خود را برای راضی نگه داشتن کارخانه‌های لبنی به افزایش قیمت نگذارد که همه اینها روز به روز عرصه را بر مردم تنگ‌تر می‌کند. راه‌های کارشناسی‌شده و بهتری هم هست که اگر به آنها توجه شود، قیمت در بازار متعادل و فشار از دوش مردم برداشته می‌شود. آیا دولت در سال‌های گذشته به بهره‌وری فکر کرده است؟ آیا حمایتی‌ از بخش تولید داشته تا آنها با اصلاح شیوه‌های قدیمی، بهره‌وری خود را افزایش داده و قیمت تمام‌شده را پایین بیاورند؟